ทอมหน้าหวานกับนายญี่ปุ่นสุดหล่อ**

8.9

เขียนโดย KittyMinzy

วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 03.03 น.

  21 chapter
  41 วิจารณ์
  35.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

**เมืองไทย-บ้านแก้ว-ตกค่ำ**


"แม่ แก้วกลับมาแล้วว" กอดแม่ตัวเอง

"แม่ดีใจจังลูก" คุณแม่แทบน้ำตาจะไหล

"แม่ อย่าร้องไห้สิ แก้วอยู่นี้แล้ว" 

"จ๊ะ เป็นไง ไปเที่ยวสนกุไมลูก?"

"สนุกค่ะ แม่มีคนมาเยี่ยมเราด้วยนะ"

"ใครเหรอลูก?"

"ก็ผีญี่ปุ่นไงแม่"

"ฮ่าๆ โทโมะเหรอลูก?" เคยจำได้ว่าแก้วเคยเรียกโทโมะแบบนี้

"ใช่แล้ววว เข้ามาเลยโทโมะ"

"สวัดดีครับคุณป้า"

"ดีจ๊ะโมะ โตขึ้้นนะเราอ่ะ หล่อด้วย มีแฟนยังลูก?"

"ฮ่าๆ ไม่มีครับๆ"

"มีสิแม่ แต่ไม่ใช่ผู้หญิงนะ ตุ๊ดตั้งหาก" ;P แก้วแกล้งโทโมะ

"แก้วนิ ชอบไปว่าโทโมะตลอดเลยนะลูก"

"ไม่เป็นไรครับคุณป้า ผมชินแล้ว"

"แล้วโมะจะค้างไหนละจ๊ะ?"

"ยังไม่รู้เลยครับ"

"นอนบ้านป้าก็ได้นะลูก วันนี้ป้าไม่อยู่บ้านพอดีเลย จะได้ดูแลยัยแก้ว"

"อ้าว หนูโตแล้วนะแม่" 

"ฮ่าๆๆ ใช่ครับคุณป้า แก้วดื้อมากๆเลยครับ"

"จ๊ะ แก้ว กวินโทรหาลูกด้วยนะจ๊ะ"

"เออ...เขาบอกว่าไรค่ะ?" 

"เขาโทรมาหลายครั้งมาก แม่ว่าคงมีเรื่องสำคัญ เขาให้แก้วโทรกลับจ๊ะ"

"อ่อ โอเคค่ะ"

[[KaewTime: นายกวิน นายจะเอาอะไรกับฉันอีก? เราเลิกกันแล้วนะ นายมีคนใหม่แล้ว!]]

[[TomoTime: นายกวินสินะที่ฉันได้ข่าวที่คบกับแก้ว(ติดตามแก้วตลอดโดยแก้วไม่รู้ตัว) อย่าให้ฉันเห็นนายทำแก้วร้องไห้ล่ะกัน ไม่งั้น..]]

"ไปอาบน้ำก่อนเถอะลูก เดี๋วยค่อยลงมาทานข้าว เดี๋วยแม่ก็จะไปแล้ว"

Tomo-Kaew: ค่ะ/ครับ


**หน้าห้องแก้ว**

"นายนอนห้องข้างฉันนี้ละ ห้องเก่าพี่กิ่งอ่ะ แต่ทาสีอะไรใหม่หมดแล้ว"

"อืม ขอบใจที่ให้อยู่ด้วย"

"ไม่เป็นไรๆ แล้วเขื่อนกับป๊อปล่ะ?"

"ฉันไม่รู้อ่ะ เห็นออกจากสนามบินแล้วก็ตามเฟย์ฟางไปเลย"

" จีบไม่เลิก ต้องเจอฉันซะแล้ว" โทโมะมองแก้วแล้วก็ยิ้มออกมา [[Tomo: เธอน่ารักจังแก้ว]]

"-//.//- มองอะไรมิทราบ ไปได้แล้ว เน่าแล้วนายอ่ะ" แก้วดันโทโมะเข้าห้องข้างๆ

"อ่าๆ รอฉันด้วยล่ะกัน"

~~~ร่างสูงก็เดินเข้าห้องข้างๆ~~~~


~~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~~~โทโมะเคาะหน้าห้องแก้ว

"แก้วๆ ฉันลืมซื้อผ้าขนหนู เธอมีให้ฉันไม?"

"....."ไม่มีเสียงตอบกลับ ตอนนี้แก้วกำลังอาบน้ำอย่างสบาย

"ห้องไม่ได้ล็อตนิ" ร่างสูงเปิดประตูเข้าไป

"อยู่ไหนนะ?" ร่างสูงหาผ้าขนหนูในตูเสื้อผ้าของร่างบาง

"ฮ่าๆๆ ซ้อนรูปว่ะ" โทโมะหยิบชุดชั้นในแก้งมาดู 

แก้วเดินออกมากับผ้าขนหนู....

"อ๊ายยยยย!!"  แก้วเผลอถีบโทโมะตรงท้องเต็มๆ เพราะโทโมะมายื่นอยู่ที่หน้าตูเสื้อผ้า แล้วตูเสื้อผ้าก็อยู่ข้างๆห้องน้ำด้วย

"โอ้ยย! เป็นไรของเธอเนี่ย? {{ถามแปลกนะเฮีย -3- --> KittyM.}}} "โอ้ย จุก!" โทโมะล้มลงไปกับพื้น

"นะ นายเข้ามาในห้องฉันทำไม?" รีบพันผ้าขนหนูตัวเองให้แน่นขึ้น 

"ฉันมาหาผ้าขนหนู ฉันลืมซื้อ จุกว่ะ" 

"แล้วทำไมไม่ไปถามแม่ล่ะ?"

"แม่เธอไปแล้วอ่ะดิ" โทโมะลุกขึ้นมือคงยังจับท้องตัวเองด้วยความจุก

"นายออกไปเลย ฉันจะแต่งตัว เดี๋วยเอาผ้าขนหนูไปให้"

"อื้มๆ" โทโมะเดินออกจากห้องร่างบาง[[KaewTime: เกือบแล้วไมล่ะยัยแก้ว เฮ้อ]]

 **10 นาทีผ่านไป**


**ห้องนอนของโทโมะ**

"อ่ะ เอาอันนี้ไปใช้ก่อน เดี๋วยค่อยไปซื้อ" ร่างบางยื่นผ้าให้ร่างสูง

"ขอบใจ ขาวจังนะ" คำๆนี้ทำให้แก้วหน้าแดงมาก

O//O"ไอลามก ไอโรคจิต" แก้วจัดการตีโทโมะอย่างแรง

"โอ้ย พอเลยยัยห้อย" 

"ไอบ้า ไอซูชิ!"

"คิดคำด่าอื่นไม่ออกหรือไงถึงเรียกฉันซูชิ หึ!" โทโมะหัวเราะใจลำคอ

"ชิ เชอะ เร็วๆด้วย ฉันหิว ไม่งั้นไม่รอแล้ว"

"โอเคๆ"

แก้วเดินกลับห้องตัวเองแล้วทิ้งตัวลงกับเตียง

"เฮ้อ! ผีญี่ปุ่นเอ้ย เออ..ลืมไป นายกวินต้องการอะไรจากฉันนะ? จะโทรดีไมเนี่ย?"

แก้วคิดไปคิดมาก็เผลอหลับไป-20 นาทีโทโมะก็เดินเข้ามาในห้องแก้ว

"แก้วๆ ตื่น ไปกินข้าวกัน ปลุกยากจริงๆเลย" โทโมะคิดจะแกล้งแก้วเลย....หอมแก้มแก้วแรงๆเพื่อให้เธอตื่น

O.O "แก้วถึงกับตาโต" โทโมะหอมแก้มเธออีกแล้ว

"แจ้มนุ่มดีนะ 55 กินข้าว ฉันหิว" ร่างสูงทำหน้าเฉย

"นายมาหอมฉันทำไมเนี่ย?" แก้วรีบจับแก้มตัวเอง

"เธอไม่ยอมตื่นเองนะหรือจะให้ฉันกระโดดทับตัวเธอเหมือนที่เธอทำกับฉันล่ะ?"

[[จำได้อีก =[]= ]]"อื้มๆ"

"กินข้าวกัน หิวแล้ว"

"ฮ่าๆๆ ป่ะๆ..."

 

*******************************************************************


อัพให้แล้วนะคร๊าบบบ ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคร๊าบที่ติดจามเรื่องนี้ อาดจะมีเขียนผิดเขียนถูกมั่ง คิทไม่เก่งไทยจริงๆ มาอยู่ที่ไทยได้ไม่กี่ปีเองคร๊าบ เล่าชีวิตตัวเอง -*- ขอบโทษคร๊าบ 

(พอดีเพิ่งเพิ่มตัวละคล เข้าไปดูได้นะครับ)


เม้นด้วยนะครับ ฝันดีนะครับ <3

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา