Jp boyลัดฟ้ามาหานะเธอ

3.00น.

ขณะที่แก้วกำลังหลับ

กริ๊ง กริ๊ง (เสียงโทรสับแก้วดังขึ้น)

แก้ว//ฮาโหลลลล ใครคะ

..?//ยัยผีจูออน มาหาชั้นที่โรงแรมหน่อยสิ

แก้ว//ใครวะ โรคจิตหรอ 

..?//ชั้นโทโมะ

แก้ว//อ๋อ  .....   ห๊ะ! นี่นาย โทรมาทำไมตอนตี3ยะ

โทโมะ//เธอจำไม่ได้หรอ เมื่อกี้เธอเพิ่งหาเรื่องชั้นมาหยกๆหนิ

ีแก้ว//แต่นี่มันตี3นะโว้ย!

ทัดดาว//ยัยแก้ว มีอะไร เสียงดังห๊ะ

นิว//นั่นดิเจ๊

โซ่//ทำให้ตื่นเนี่ย

แก้ว//ไอ้ตุ๊ด มันโทรมาให้ไปหามันที่ไหนไม่รู้

โทโมะ//ที่โรงแรมโกลเด้น

แก้ว//ได้เดี๋ยวไป กะ กะกะ โกลเด้นนนนนนน

โทโมะ//มีปัญหาหรอ โรงแรมชั้นหนิ

แก้ว//ไม่จิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

8.30 น.

ทัดดาว//ยัยแก้วตื่นได้และ วันนี้วันทำมาหากินวันแรกนะยะ

นิว//ตื่นๆเจ๊เค้าแต่งตัวกันหมดเเล้ว

โซ่//เร็วเจ๊ 

แก้ว//เออๆๆ เฮ้ย! ชั้นฝันไปหรอเนี่ย

 

ณ ร้านกิ๊ฟช๊อบ โอตาคุ๊

...?//สวัสดีจ้ะสาวๆ วันนี้มาทำงานวันแรก สายเลยนะ

ทัดดาว//ขอโทดครับเวอร์จิเนีย

แก้ว//(ห๊ะอะไรนะยัยทัดดาวพูดครับ)

โซ่//ใครอ่ะพี่ทัด

ทัดดาว//นี่คือผู้จัดการของร้านมาคอยดูแลการทำงานของเรา

แก้ว/นิว/โซ่//สวัสดีค่ะ/สวัสครับ

เวอร์จิเนีย//สวัสดีจ้ะ มาเริ่มทำงานกันดีกว่านะ

(ทำงานแบบนี้ใครว่าสบาย เหนื่อยแบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะท่านผู้ช้ม!!!!! ทำโน่น ทำนี่ ทั้งๆที่ไม่ค่อยมีลูกค้าส่วนมากจะเป็นนักท่องเที่ยว ที่มากจากประเทศอื่นๆ ยัยทัดดาวจะดี๊ด๊ามากเมื่อมีฝรั่งหล่อมาที่ร้าน เลยทำให้กระฉับกระเฉง ส่วนนิวกะโซ่ จะคอยทำงานหนักๆ แบบที่ผู้ชายทำ แต่แค่3800เยนก้อไม่ใช่ว่ามันจะพอสำหรับสี่คนนะจ้ะ เลยทำให้ต้องมีประชุมหมู่กันเกิดขึ้น)

 

ณ ห้องของเราทั้งสี่

ทัดดาว//เหนี่อยๆๆ ยัยยักเวอร์จิเนีย สั่งชั้นตะพึด ชั้นเหนื่อยยยยย โอ้ยกระเทยปวดหัว

แก้ว//ชั้นก้อเหนื่อย ขนาดวันแรกนะเนี่ย

นิว//ไอ้โซ่มันยังไม่มาเลยอ่ะ

แก้ว//เห็นลงไปซื้อของกินนะ

ทัดดาว//กินเก่งจิงๆ

แก้ว//นี่แกยัยทัดดาว

ทัดดาว//อะไรยะ

แก้ว//แกชั้นว่ามันไม่พอหรอกนะ3800เยนอ่ะ

ทัดดาว//อืมใช่เราลืมเรื่องนี้ไปเลยเนาะใจชั้นก้อคิดว่าจะเอาจ๊อบสอง

แก้ว//แล้วที่ไหนดีล่ะ

ทัดดาว//ชั้นก้อไม่รู้

นิว//ผมว่าเราน่าจะทำงานที่นี่นะเจ๊ 

แก้ว//ที่นี้ ทำอะไร

นิว//บ๋อยไงพี่

แก้ว//เค้าจะรับหรอ

ทัดดาว//ชั้นเพิ่งไปจีบบ๋อยมา เค้าบอกว่า ได้เงิน4000เยนเองย่ะ

แก้ว//แล้วจะเอาไง

30 นาทีผ่านไป

โซ่//ของกินมาแล้ววว

ทัดดาว//หิวๆๆๆ

แก้ว//มากินๆๆ

นิว//ไอ้โซ่เค้าคุยกันว่า จะหาจ๊อบสอง

โซ่//โอ้โห้ งานนี้ยังไม่หนักพอหรอพี่ เจ๊

ทัดดาว//ก้อมันไม่พอค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าว ค่าเน็ต ค่าของที่ต้องซื้อเมื่อยามจำเป็น คนละ3800เยน ไม่พอหรอกย่ะ

โซ่//โทรไปหาไอ้มาเฟียหน้าหล่อนั่นดิ

แก้ว//ชั้นจะไม่มีทางขอความช่วยเหลือตานั่น

ทัดดาว//แต่มันจำเป็นนะยัยแก้ว

นิว//ไม่ต้องโทรหรอกเจ๊ เดี๋ยวมันยิงเจ๊ขึ้นมาจะทำไง

โซ่//ไม่หรอกไอ้นิว

ทัดดาว//ไม่อยากอดตายก้อเงียบๆซะ

นิว//ครับๆ

แก้ว//เอ้า! โทรก้อโทร

ทัดดาว/โซ่//เย้!

แก้ว//แต่ชั้นไม่มีเบอร์เค้าอ่ะ

ทัดดาว//โถ่เอ้ย!

แก้ว//ก้ออีตานี่ไม่ได้เอาเบอร์ชั้นไปเห็นบอกว่าจะโทรมาสั่งอะไรก้อได้ สงสัยอีตานั่นมันไม่รู้เบอร์ชั้นคงไม่โทรมาแล้วล่ะ

ทัดดาว//เออๆๆ กินข้าวๆเหอะ แต่เอ๊ะ! โซ่

โซ่//คร้าบบผม 

ทัดดาว/มาม่าล่ะ

โซ่//เออใช่ผมลืมซื้อมาซื้อแต่ขนมมา

นิว//แกนี่มันน่าเอาขนมยัดใส่หัว

แก้ว//เดี๋ยวชั้นไปซื้อเอง แปปนะ

ทัดดาว//ไปคนเดียวได้หรอแก้ว

แก้ว//ได้ดิ

ทัดดาว//ระวังตัวนะลูกสาวเจ๊

แก้ว//เออ

 

ระหว่างทางเดิน ตามซอกตึกพอเป็นทางเดินเปรี่ยวๆได้เลยเดินไปเรื่องยๆจนเจอผู้ชายคนหนึ่งกำลังโดนกระทืบอยู่โดยชายฉกรรจ์สองคน กำลังกระทืบชายคนหนึ่ง

แก้ว//ใครน่ะปล่อยให้เค้ากระทืบอยู่ได้

..?//โอ้ย โอ้ย

โจร1//เฮ้ย ถ้ามึงยังไม่เอาเงินมาคืนกู มึงตายแน่

แก้ว//เฮ้ย! ไอ้เหี้ยมม้าตาย (เหี้ยมตัดม.ม้าออกนะ)

โจร1//อะไรวะ เธอเป็นใคร

แก้ว//เห็นเป็นสัตว์หรอ คนน่ะดิโว้ย

โจร1//พูดงี้จับทำเ_ียแม่มม

แก้ว//เข้ามาดิวะ

พอโจรเดินเข้ามาหวังจะร้ายแก้ว แก้วเลยใช้ยูโดสายดำ ฟาดงวงฟาดงาไปมาแล้วไอ้เหี้ยมม้าตายสองตัวนี้เผ่นแน้บ

โจร1//ฝากไว้ก่อนเถอะ 

แก้ว//ไปฝากที่แม่เถอะ

..?//อะแคก อะแคก

แก้ว//นาย นาย (แก้ววิ่งเข้าไปพยุงหัวขึ้นมา) นาย นายอย่าเป็นไรนะ

..?//ขะขะขอบใจนะ อะแคก

แก้ว//ชั้นจะพานายไปโรงพยาบาล

..?//ไม่ๆ ชั้นไม่มีเงินรักษา

แก้ว//ชั้นมีๆๆๆ

..?//ชั้นไม่อยากเป็นหนี้เธอ ขอบใจ ทิ้งชั้นไว้ตรงนี้แหละ เดี๋ยวแผลชั้นก้อหาย

แก้ว//งั้นไปบ้านนาย

..?//ชั้นไม่มีบ้าน แต่เช่าเค้าอยู่ 

แก้ว//ที่ไหน ที่ไหน

..?//โรงแรมนาเดะ

แก้ว//ได้ ได้ (แก้วพยุงตัวนายลึกลับคนนี้ แล้วเดินไปเรื่อยๆ โดยให้นายลึกลับคนนี้บอกทาง)