รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

ช่วงนี้ผมกลับแก้วเองก็เริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้น สำหรับผมน่ะผมว่าเวลาแบบนี้ดีสุดๆ

แก้ว - พี่โทโมะๆๆ นี่ๆๆนั่งยิ้มอยู่ได้คนเดียว บ้ารึเปล่า ไม่ขึ้นไปทำงานเหรอ 

โทโมะ - ครับๆ ไปสิครับ (รีบคว้ามือแก้วแล้วเดินไปคู่กันทันที)

แก้ว - พี่อย่าทำแบบนี้ปล่อยสิ (สบัดมือออกทันที) 

โืทโมะ - รังเกียจพี่เหรอ ทำไมถึงไม่ดึงมือออกจากมือพี่แบบนี้อ่ะครับ

แก้ว - แฟนคลับพี่นั่งอยู่เต็มหน้าบริษัท อยากเป็นข่าวมากเหรอไงห๊ะ เขยิบออกไปเลยอย่ามาใกล้น่ะ

จากนั้นแก้วก็เดินหน้านิ่งนำหน้่าโทโมะไปทันที ทำให้เขาต้องซะตากรรมน้อยคนเดียว คือ ตอบคำถามแฟนคลับ

แฟนคลับ - พี่โทโมะเมื่อกี๊พี่คนสวยๆชื่ออะไรค่ะ น่ารักจังพวกหนูชอบ เป็นทอมไหมค่ะพี่โทโมะ

โทโมะ - ใครเหรอครับ พี่ไม่เห็นใครเลย พี่ล้อเล่นครับ คนเมื่อกี๊เขาชื่อพี่แก้วครับ เป็นผู้ช่วยพี่เอกโปรดิวเซอร์ของพวกพี่เองครับ เขาไม่ได้เป็นทอมน่ะครับ

แฟนคลับ - น่ารักจัง ชื่อแก้วเหรอ(ทำหน้าเพ้อไปไกลลลลลลลล)

โทโมะ - ฮ่าๆ เคลิ้มไปไกลเลยน่ะนั้น พี่ขึ้นไปทำงานก่อนน่ะครับ ตั้งใจเรียนกันน่ะครับ ห้ามโดดเรียนกันน่ะครับ

จากนั้นโทโมะก็เดินไปยิ้มไปคนเดียว จนมาถึงเจ้าตัวปัญหาของเรื่องที่เขากำลังคิดก็รีบก้าวไปหาทันที

โทโมะ - แก้วครับทิ้งพี่ให้เดินเหงามาคนเดียวมาแบบนี้ได้ยังไงครับ มาด้วยกันแท้ๆทิ้งที่ได้ลงคอเลยน่ะครับ

แก้ว - ก็นั้นพวกแฟนคลับพี่ไม่ใช่เหรอค่ะ แล้วจะให้แก้วไปยืนแจกยิ้มด้วยทำไม ทำงานได้แล้วค่ะ

แก้วฝึกงานผ่านมาหลายวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นสองเดือน ความสัมพันธ์ของแก้วกับโทโมะก็เริ่มดีขึ้น แต่แก้วก็ยังไม่ยอมให้โทโมะเข้าใกล้ตัวได้มากกว่าการฉวยโอกาสจับมือเท่านั้น 

เขื่อน - ฮั่นแน่ๆที่รักทั้งสองคนของเขื่อน คุยอะไรกันอยู่หน้าห้องไม่เข้ามาล่ะครับว่าไง

โทโมะ - ขนลุกว่ะไอ่เขื่อน ออกไปห่างๆฉันเลย แก้วจะแวะเข้ามาก่อนไหมครับหรือว่าไปห้องอัดเสียงของธามไท

แก้ว - ไม่ต้องเนียนเลยๆ พี่ต้องไปกับแก้วตามาเลย พี่ต้องอัดเสียงกับธามห้ามขี้เกียจห้ามอู้

จากนั้น ทั้งคู่ทำงานด้วยกันจนเสร็จสิ้นเป็นปกติโดยไม่มีความรู้สึกอึดอัด เย็นชาแบบตอนแรกๆ เพราะพวกเขาแทบไม่คุยกันแต่ตอนนี้เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น ยิ้มให้กันบ่อยขึ้น ถึงแม้แก้วยังจะเย็นชาแต่ก็ยังน้อยลงกว่าเดิมบ้างแล้ว

แต่อีกฝากหนึ่งของกลุ่ม

พิม - ไงยัยหวาย แกนั่งฮึดฮัดอยู่ได้ ทำไมแกมองพี่โทโมะเอ๊ยไม่ใช่สิ พี่แก้วเขาตาขวางแบบนั้นน่ะ

หวาย - แกก็ดูสิยัยนั่นมาแรกๆทำท่ารังเกียจพี่โทโมะของฉันแต่ดูสิ ตอนนี้มันกลับมาอ่อยพี่โทโมะของฉัน

พิม - แกนี่น๊า คิดมากไปป่าว แล้วแกเรียกว่าพี่โทโมะของแกอย่างงั้นอย่างงี้ ตั้งแต่คบแกเป็นเพื่อนมาฉันก็เห็นแต่แกตามพี่เขาต่อยๆอยู่ได้

หวาย - พิมแกไม่รู้อะไรอย่ามาวิจารณ์ฉันน่ะ แม่ฉันกับแม่พี่โทโมะเขารู้จักกันเขาเห็นดีเห็นงามกันที่จะให้เราคบกัน

พิม - จ้าๆๆ เีิื่รื่องของแม่แต่ไม่ใช่เรื่องของลูกนิเนอะ พิมไปหาเคนตะดีกว่า มินไปหาพี่จงเบพร้อมพิมไหม

มิน - ไปสิๆ หวายมินว่าหวายตื่น จากความฝันดีไหม อย่ามัวแต่จมปักอยู่กับพี่โทโมะเลย ใครๆเขาดูกันออกว่าพี่เขาชอบพี่แก้ว

หวาย - หน๊อย พวกแกเป็นเพื่อนฉันหรือ นังนั้น คอยดูเหอะ ฉันจะทำให้อยู่ไม่สุขแน่ๆ คราวนังเนย ก็คนหนึ่งแล้ว ยังจะมีัยัยแก้วเพิ่มมาอีกคน ทำไมถึงต้องพี่โทโมะของฉันด้วย

วันนี้ ไรเตอร์แต่งสั้น แต่เรื่องกำลังสนุกๆ แต่ก็ งง ใคร งงบ้างขอมือหน่อย

ดูกันสิว่า หวายจะทำอะไรแก้วได้บ้าง จะความรักของแก้วกับโทโมะจะลงเอยกันยังไง

สำหรับคืนนี้ นอนฝันดีกันน่ะค่ะ รีดเดอร์ที่ร๊ากกกก ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ >x<