รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

8.8

เขียนโดย tanopa

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.06 น.

  50 chapter
  291 วิจารณ์
  72.45K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) ก่อนที่เราจะ...เจอกันอีกครั้ง..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว - โอ๊ยๆๆนอนไม่หลับทำไงดี เพราะพี่คนเดียวเลย อร๊ายยยยยยย แก้วนอนไม่หลับ

กิ๊กกา กิ๊กกา ลาล้า ลาล้า ~~~ อ๊ะใครโทรมาดึกๆแบบนี้เนี๊ยะ โอ๊ะเจ๊ ฮัลโหล วอสเสมียน

กิ่ง - ยัยแก้ว รับโทรศัพท์หัดพูดจาทักทายดีๆหน่อย กลับมาจากลอนดอนไม่คิดติดต่อทางบ้านเลยน่ะยัยน้องบ้า แม่บ่นหาจะเป็นจะตายอยู่แล้ว คุณกับแม่น่ะแก 

แก้ว - คร๊าบบ มามี๊ของแก้ว 

แม่แก้ว - แก้วหนูกลับมาถึงกรุงเทพ ทำไมไม่โทรบอกแม่ฮึ นี่ถ้าไม่ติดเอกโทรหาแม่ แม่ก็คงไม่รู้ว่าเรากลับมาวันนี้แล้ว น้อยใจจริง ไม่รักพวกเราแล้วหรือไง

แก้ว - แก้วว่าจะโทรหาม๊าวันพรุ่งนี้อ๊ะคร๊าบบ มันดึกแล้วไง ม๊าอย่าโกรธแก้วน๊า ม๊าสวยที่สุดในโลกเลย 

แม่แก้ว - พอๆยัยแก้ว ถ้าอยากให้แม่กับพ่อหายโกรธพรุ่งนี้เย็นไปทานข้าวกับพวกแม่แล้วก็ลูกค้าที่จะร่วมหุ้นโรงแรมใหม่กันเช้าๆแม่จะเข้ากรุงเทพ ไปรับแกซื้อเสื้อผ้า แล้วตอนเย็นๆไปตามนัดโอเคไหมแก้ว ถือว่าพาไปเลี้ยงต้อนรับลูกแล้วกันน่ะแก้ว

แก้ว - โหยยย ม๊าแก้วไม่ไปไม่ได้เหรอกะแค่กินข้าวกะคู่ค้าทำไมต้องให้แก้วไปด้วย เอาเจ๊ไปสิค๊าบบ

แม่แก้ว - ยัยกิ่งเขาก็ไปอยู่แล้ว แต่งานนี้แม่จะเอาเราไปด้วยไปฟังเขาคุยกันแกจะได้เรียนรู้ไปด้วยเพราะ อีกหน่อยแม่กับพ่อจะถอยออกจากธุระกิจเราแล้วพวกแม่จะปล่อยให้กิ่งกับแก้วทำต่อจากพ่อกับแม่

แก้ว - อืมๆๆๆ งั้นก็ได้ค่ะ แก้วไปก็ได้เห็นแก่อนาคตบริษัทแล้วกัน ม๊าแล้วพรุ่งนี้มารับแก้วกี่โมงคร๊าบบบ แก้วจะได้เตรียมตัว

แม่แก้ว/กิ่ง - สิบโมงห้ามเลท ห้ามสาย ห้ามลาป่วย ห้ามลาตาย ห้ามหนี

แก้ว - หยุดๆๆ แก้วรับปากไปก็คือไปสิค๊าฟฟฟ เอาเป็นว่าสิบโมงเจอกันที่บ้านพี่เอกน่ะค๊าบบ ฝันดีครับม๊า บายเจ๊ รักทุกคน

   เมื่อวางสายจากแม่แล้วแก้วก็ตัดสินใจโทรหาโทโมะหลังจากสายวางกับแม่ทันทีเพื่อขอเลื่อนนัด ซึ่งโทโมะเองก็เข้าใจและยอมเลื่อนเช่นกันเนื่องจาก..........

โทโมะ - กลับมาแล้วครับทุกคน

มากิ - ว้าววว ดอกช่อใหญ่สวยจัง แฟนคลับนายนี่ช่างเข้าใจเลือกเนอะ สวยอ่้ะขอได้ป่ะ

โทโมะ - ขนม ตุ๊กตา น่ะได้ ส่วนดอกเฮ้ยไม่ให้ โมะไม่ยกดอกช่อนี้ให้เจ๊ ช่ออื่นเอาไปดิมาเอาช่อนี้ไม่ได้ไม่ให้

มากิ - ทำไมอ่ะ ก็ฉันชอบสวยดี น่ะๆๆ

โทโมะ - ช่อนี้แก้วให้โมะมา โมะให้เจ๊ไม่ได้หรอก อ๊ะแม่ครับพรุ่งนี้โมะจะพา แก้ว มาหาแม่ที่บ้านน่ะครับ

แม่โทโมะ - หึ ยัยเด็กนั้นกลับมาแล้วเหรอ ถ้าจะมาให้มาวันอื่นพรุ่งนี้มีนัดแกก็ต้องไปด้วย เพราะฉันนัดไว้เรียบร้อยแล้ว ห้ามปฏิเสธ ถ้าแกยังอยากให้ฉันได้ให้โอกาสแกกับยัยเด็กนั้นของแก พรุ่งนี้แกต้องไปทานข้าวเย็นกับคุณหนึ่งคุณมลกับลูกสาวเขาด้วย

มากิ - แม่แล้วลูกสาวคนเล็กที่ชื่อ น้องแก้ว กลับมาเมืองไทยแล้วเหรอค่ะ (พูดไปแอบมองหน้าโทโมะสลับกับเคนจิเพื่อดูอาการของโทโมะ)

แม่โทโมะ - คุณมลบอกว่าไม่ลงเครื่องมาวันนี้ตอนดึกๆหรือเช้าพรุ่งนี้อ่ะ เขาเองก็ยังไม่แน่ใจ แม่เลยตกลงนั้นพรุ่งนี้ค่ำเพื่อทานข้าวเย็นด้วยกันเข้าใจไหมโทโมะ

โทโมะ - ครั้งนี้หวังว่าเป็นเดียวและครั้งสุดท้าย สำหรับผมแล้วน่ะครับที่จะไปเจอสาวๆของแม่ งั้นโมะขอตัวก่อนน่ะครับ 

กลับมาสู่โหมดปัจจุบัน 

เฮ่อ คิดแล้วกลุ้มใจครับ โทโมะไม่เข้าใจจริงๆว่าแม่ทำแบบนี้แล้วมันจะดีได้ไงผมเลือกของผมเองไม่ได้รึไงกัน

จงเบ - โทโมะนายโทรมาระบายให้ฉันฟังหรือโทรมาแล้วจะนั่งบ่นนั่งถอนหายใจให้ฉันฟังแบบนี้ นายวางสายไปเลยดีกว่าไหม ฉันจะได้นอนนายจะได้ไม่เสียตังค์ฟรีๆด้วย

โทโมะ - โอ๊ย ก็ผมกลุ้มใจนิพี่ แม่น่ะแม่จะพาผมไปหาลูกสาวคนเล็กบ้านคู่ค้าที่จะร่วมหุ้นด้วยกันอีกแล้ว พี่จะให้ผมทำอย่างไงดี

จงเบ - อีกแล้ว จับคู่อย่างกะแกหาคู่ไม่ได้อีกแล้ว พี่ว่างานนี้แกอยากทำอะไรๆก็ทำไปเหอะ โมะถามจริง รักแก้วจริงๆไหม 

โทโมะ - .....รักสิ พี่ผมไม่เคยรักใครแบบนี้มาก่อน ยอมแบบนี้กับใครมาก่อน

จงเบ - รัก ก็บอกไปสิ ว่ารัก จะแคร์ทำไม ในเมื่อชีวิตคู่คือแกที่ต้องใช้ร่วมกับเขา ไม่ใช่แม่สักหน่อยที่มาใช้กับแกแต่ต้องใช้เหตุผลเหนืออารมณ์ สมมุติถ้าแกไปเจอลูกสาวบ้านโน่นแล้วใช่สำหรับแก แกจะทำอย่างไงกับแก้ว

โทโมะ - ไม่มีทาง ไม่มีดีสำหรับผม เท่าแก้วของผมอีกแล้ว

จงเบ - ก็ตามนั้นครับ น้องชาย เมื่อรู้ใจตัวเองดีแล้ว ก็เลือกตามใจเรียกร้องแล้ว อ๊ะถนอมน้ำใจอีกบ้านหนึ่งด้วยแล้วกัน ถ้าเขาคิดจับคู่ให้จริงๆอ่ะน่ะ เเต่ถ้าเขาไม่มีท่าทีจับคู่ก็อย่าไปแสดงตัวเดี๋ยวจะหน้าแตกเอา ฮ่าๆๆๆ

โทโมะ - พี่ตั้งแต่มีแฟนนี่ ...... บ้าขึ้นตั้งเยอะน่ะผมไปนอนแล้วน่ะครับ ขอบคุณที่ช่วยฟังผมบ่นน่ะพี่ บายครับ

 พรุ่งนี้แล้วสิน่ะที่ผมจะทำตามในสิ่งที่แม่เรียกร้องบังคับผม เป็นครั้งสุดท้ายเพื่อที่ผมจะได้ ออกจากเส้นที่แม่เลือกเพื่อที่ผมจะได้ตามหัวใจของผมมาอยู่คู่ผมตลอดไปและผมจะไม่มีวันปล่อยหัวใจของผมอีกดวงให้ไปไหนจากผมได้อีกแล้ว ไม่มีวัน.........

 

 

วะว้าว   อีกไม่นานๆ แม่โทโมะจะหน้าแตกหรือ เสียใจที่เสียว่าที่ลูกสะใภ้

เอาแล้วไงๆๆ ติดตามกันต่อไปน่ะคร๊าบบบ โทโมะตอนนี้น่ารักเนอะ อิอิ 

ไรเตอร์ซักอยากเป็นแก้วสะแล้ววว อิจฉาๆ ขนาดแต่งเองยังอิจฉานางเอก หุหุ

คืนนี้ฝันดีค๊าาาาา รักรีดเดอร์น่ะค่ะ ทุกคนเลยยยย ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ >x,<

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา