รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

8.8

เขียนโดย tanopa

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.06 น.

  50 chapter
  291 วิจารณ์
  72.47K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เริ่มต้นงานด้วยกัน 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนนี้ฉันกำลังลากแก้วจากร้านไอติมกลับไปทำงาน ยัยแก้วผู้เย็นชาของฉันตอนนี้ เหมือนคนอิ่มเอมกับธรรมชาติมากกว่าการทำงานแล้วค่ะทุกคน ยัยเฟย์ก็มัวแต่กินไอติม 5555+ มีแต่ฟางคนเดียวที่ตั้งใจเรียน เอ๊ย ทำงานค๊า

แก้ว - ยัยฟาง จะรีบไปไหนแก้วยังนั่งดูวิวทะเลไม่ถึงไหนเลย ขอนั่งดูต่อไม่ได้เหรอ

เฟย์ - ช่ายๆยัยฟาง ยัยแก้วพูดถูกน่ะ ฉันเองยังกินไอติมไม่หมดเลย เสียดายอ่ะๆๆ ฟางแกใจร้ายมากๆๆ

ฟาง - พวก พี่เอกส่งมาทำงานน่ะเว้ยไม่ใช่มาเที่ยวไว้ค่อยมาเที่ยวกันวันหลังทำงานก่อนๆ

 

จานั้นพวกเราก็เดินไปทำงานที่พวกพี่ๆวงเคโอติดทำงานกันตามที่พวกทีมงานได้นัดหมายไว้

ทีมงาน - น้องๆเคโอติกครับ พี่ขอซ้อมรอบสุุดท้ายน่ะครับ แล้วรอบสุดท้ายนี้พี่ขอน้องโทโมะเดินมาตรงกลางพร้อมกับน้องป๊อปปี้น่ะครับ เพราะมันดูห่างๆเกินไป เอาครับเริ่มครับ

กองฝ่ายเสื้อ - น้องฟางขา พี่ดีใจยังเลยนึกว่าน้องฟางกับน้องเฟย์จะไม่มาสะอีกพี่หวั่นๆๆกลัวน้องฟางกับน้องเฟย์ เพราะไม่มีใครจัดเสื้อผ้าหน้าผมของหนุ่มๆได้เท่าน้อง แล้ว อ๊ะนู่นใครเหรอค่ะน้อง 

ฟาง - ใครเหรอค่ะพี่ ใครไหนเหรอค่ะ

กองฝ่ายเสื้อ - คนนั้นไงค่ะที่ยืนมอง การซ้อมของหนุ่มๆไงค่ะ

เฟย์ - อ๋อ เพื่อนพวกเราเองชื่อ แก้ว เป็นผู้ช่วยของพี่เอก พี่เอก.......

แก้ว - เดี๋ยวก่อน ขอโทษน่ะค่ะ แก้วว่างานแสดงนี้มีถึงตอนค่ำใช่ไหม แก้วคิดว่า พี่ควรจะเพิ่มแสงหน่อยไหม แล้วอีกอย่างคนมาชมการแสดงก็ต้องเยอะ เอ่อ พวกแฟนคลับพวกพี่ๆเขาต้องมาแน่นหน้าเวทีเพื่อใกล้ชิดศิลปินของเขา พี่ทีมงานฝ่ายเวทีค่ะ พี่เอากระถางต้นไม้ด้านหน้าเวทีออกให้หมด แล้วไฟที่เปิดส่องขึ้นเวทีหาท่อมาครอบไว้กันอุบัติเหตุดีกว่าพวกกระถางดอกไม้ดีกว่าน่ะค่ะ

ทีมงาน - เอิ่มพี่เข้าใจน่ะครับ แต่คนนอกเขาไม่ให้เข้ามาไม่ใช่เหรอครับ งานมันต้องตามคอนเซริปครับแก้คงช้าไปแล้ว

แก้ว - แก้วขอโืทษน่ะค่ะ แก้ว ลืมแนะนำตัวเองให้พวกพี่รู้จัก แก้วเป็นตัวแทนของพี่เอก แก้วตำแหน่งผู้ช่วยพี่เอกที่ได้มาทำหน้าที่แทนในวันนี้ คือดูแลศิลปินและดูงานค่ะ พวกพี่จะพร้อมฟังแก้วในการจัดการใหม่่ได้ไหมค่ะ

 

จากนั้น แก้วก็เริ่มจัดการตามที่เห็นสมควร(แบบจัดเต็ม) จนกระทั่งหยดสุดท้าย ของการซ้อม และก่อนการซ้อมครั้งสุดท้ายจะเสร็จ และทีมงานก็จะรู้สึกโล่งใจนั้นเิิอง

แก้ว - พี่ค่ะๆ แก้วว่าไปที่ส่องไปทางพี่ป๊อปปี้กับพี่โทโมะ แก้วขอลดแสงลงด้วย แล้วฝ่ายเสียงค่ะขอลดเครื่องเบส และเสียงเฟสลงเหลือระดับ 7 ก็พอน่ะค่ะเพราะมันยิ่งดึกยิ่งก้องเกินไปมันจะมีเสียงสะท้อนตอบกลับมา ฟังแล้วจะเกิดการอาการหงุดหงิดน่ะค่ะ แค่นี้แล้วค่ะำแก้วไม่มีอะไรแล้วขอบคุณค่ะ

ทีมงาน - ค่ะครับ ทุกอย่างน้องแก้วโอเคแล้วใช่ไหมครับ งั้นเอาตามที่น้องแก้วบอกนี่ครั้งสุดท้ายไม่มีอะไรแล้วจริงๆน่ะครับ ใช่ไหมครับ.........น้องแก้ว.........

แก้ว - อืม.....ค่ะใช่แล้วค่ะ ทุกอย่างลงตัวแล้วค่ะ เอาเป็นว่าทุกคนพักได้แล้วน่ะค่ะ อีก 30 นาทีเริ่มงานใช่ไหม ขอบคุณที่ช่วยน่ะค่ะ แล้วอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่งานคอนเสริ์ตน่ะค่ะ 

 

ภายในห้องพักศิลปิน และห้องแต่งตัว

เขื่อน - เฮ้ยพวกแกว่าไหม น้องแก้ว มาคราวนี้มีอะไรให้น่าสนใจเพียบเลยเว้ย แมร่งวันนี้เดียวได้อยู่ด้วยแม่เสือสาวแผลงฤทธิ์จนผงะ

ป๊อปปี้ - เฮ้ยพูดให้มันดีๆหน่อยเว้ย น้องเค้าแผลงลงแผลงฤทธิ์อะไร

เคนตะ - ช่ายยย แต่เบรคงานเปลี่ยนงานจนทีมงานกลัวหัวหนแค่นั้นเอง

เขื่อน - ให้บรรยายไหม ขับรถเกินผู้หญิง ไวปานจรวด เอาคนสามคนที่มาด้วยพูดไม่ออก สั่งแก้งานที่ไม่ถูกใจทั้งหมดโดยไม่หวั่นเกรง ที่สำคัญ....อิิอิ

เคนตะ - สำคัญอะไรว่ะๆๆ

เขื่อน - พวกแกไม่สังเกตให้อะไรบ้างเหรอว่ะ

เคนตะ - อะไรว่ะเขื่อนมึงบอกว่าเลยดีกว่าอย่ามาลีลามากเดี๋ยวเจ็บตัวฟรีๆ

เขื่อน - โด่วววววว ที่สำคัญน่ะก็ไม่ไกลไม่ใกล้พวกเราหรอกนั้นก็คืิอ ความเย็นชาได้โล่ห์ของเจ้าหล่อนไง มีคนบางคนแถวนี้ส่งสายตาไปหาทุกครั้งที่มีโอกาสเจ้าหล่อนก็มองข้ามไป เป็นไงโมะนายจะเอาไงต่อฤทธิ์คงเยอะน่าดูมารอบนี้

โทโมะ - เฮ้ยไอ่เขื่อนแกพูดดีๆน่ะเว้ย แก้วไม่ใช่.........

เขื่อน - ไม่ใช่ไรๆๆ โด่วววว แหม่ทำเป็นเงียบๆ ตอบไม่ได้เหรอไงว่ะโมะ แก้วทำไม

โทโมะ - แก้วไม่ใช่ของที่เอามาพูดเล่นน่ะเว้ย เลิกพูดได้แล้ว ขึ้นเวทีอย่าพลาดเลยน่ะแก ถ้าพลาดมาฉันจะซ้ำเดิมแกหนัก 

เขื่อน - เฮ้ยไรว่ะ เดินหนีเฉยเลยวู้ๆๆๆๆๆ คนอย่างน้องเขื่อนพลาดไงแฟนคลับก็ให้อภัยอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ 

ป๊อปปี้ - ฉันอยากรู้ว่ะ แก้วทำไมถึงกลับมาคราวนี้เย็นชามากขนาดนี้ เมื่อก่อนยังไม่เป็นเลย มันต้องมีเรื่องดิ

จงเบ - พี่่ว่าพวกแกถามโมะไปมันคงไม่มีคำตอบให้หรอก เพราะพี่ว่ามันยังไม่รู้เรื่องไรนี่ ถามแก้วพี่ว่าต้องถามแก้ว

เคนตะ - เคนตะขอปฏิเสธคนแรกเลยน่ะที่จะไปถามแก้วเซย์โน

เขื่อน - พวกนายอย่ามามองเขื่อนน้อย เขื่อนน้อยกลัวแก้วไม่อ้าวววววววว โน่วววววววววววว 

 

 

 

 

จั้ดจา จั้ดจา จัดจา .............................. วันเสาร์เป็นไงกันบ้างค่ะ

เอาล่ะสิมาลุ้นกันสิค่ะ ว่าใครจะเป็นผู้โชคดีให้โดนโหวตเป็นผู้ไปคุยกับแก้ว จงเบหรือป็อปปี้

งานนี้ใครอยากรู้เรื่องสามปีที่แล้วบ้างขอให้ยกมือขึ้น เอ๊ยยยยยย ส่งเสียงมาหน่อยค่ะ

ทิ้งท้ายไว้แบบนี้แล้วไปล่ะฟิ้ววววววววววววววว รักรีเดอร์น่ะคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ >X<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา