Force to Love รักนี้บังคับได้

10.0

เขียนโดย Wondernutty

วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.48 น.

  5 Force ,,
  174 วิจารณ์
  14.47K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) Hope.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Hope.

 

 

          POPPY ( ̄(エ) ̄)

 

          ยังอยู่กับผมนะครับ อย่าเพิ่งเบื่อผมกันน้า

 

          ถ้าเบื่อเดี๋ยวผมเต้นท่าหมีให้ดูนะ ดนตรีมา!

 

 

♪ คันหูไม่รู้เป็นอะไร เอาสำลีมาปั่นก็ำไม่หาย คันจริงมันคันอยู่ข้างใน คันหูทีไรขนลุกทุกที... ♪

(ให้เสียงโดย : นัตตี้)

 

 

          เป็นไงครับ? 'หมีคันหู' (>(I)<) หมีก็เขินเป็นเหมือนกันยะ (= =' ทำใจเถอะค่ะ พระเอกบ้า!)

 

          โอเคๆ คุณสังเกตใช่ป่ะ? ว่าฟางอ่ะ ตัวเล็กๆ หน้าตาดูใสๆ น่ารักๆ

 

          ที่เเรกผมก็คิดเเบบนั้นเหมือนกันเเหละ เเต่...

 

          ...ผมว่า 'ผมคิดผิดถนัด!'

 

          ทั้งปากร้าย ปากจัด ปากหนัก มือหนัก เท้าหนัก หมัดหนัก ตบเเรง ต่อยเจ็บ...

 

          สรุปเจ็บสาส!

 

          ผมอยากจะร้องไห้ ผมไม่น่าเกิดมารู้จักกับเธอคนนี้เลย เเถมยังเป็นคนที่ผมต้องเเต่งงานด้วยอีก

 

          เป็นอะไรที่ปัญญาอ่อนมาก วิธีการ คลุมถุงชน TT^TT

 

          สิ่งที่คุณเห็น มันไม่ได้เป็นอย่างสิ่งที่มันเป็น


          เอาง่ายๆ คือเธอเคยต่อยผม ปากเจ่อไปอาทิตย์หนึ่ง TT^TT

 

          เเล้วก็เคยโดนตบสามทีติดๆ TT^TT

 

          หมดหล่อเลยหล่ะ.

 

          เอาเถอะอย่าใส่ใจผมเลย ไปใส่ใจคนตายดีกว่ามั้ย?

 

          หน้าเธอซีดๆ เหมือนไก่ต้ม ต้มเเล้วลวก ลวกเเล้วนึ่ง นึ่งเเล้วตาก ตากเเล้วต้ม ต้มเเล้วลวก ลวกเเล้วนึ่ง (โอ๊ย! พอเเล้ว = =')

 

          เธอตายเเล้วครับ เธอตายเเล้ว

 

          ...เเล้วผมจะมีหน้าที่ไหนโผล่เจอพ่อกับเเม่ทั้งของผม เเละของเธอหล่ัะ

 

          โอ้ว! ทำไมคนที่ตายไม่เป็นผมหล่ะ

 

          พระเจ้าอย่าทำร้ายผมเเบบนี้เลย...

 

 

          NUTTY (>"<)

 

          ณ ที่ใดที่หนึ่งในระบบจักรวาล...

 

          ที่ที่เต็มไปด้วยสีขาว บางทีคนที่เคยไปอาจจะเรียกว่า 'โลกสีขาว'

 

          มีผู้คนเต็มไปหมดทั้งเด็ก วัยรุ่น หรือคนเเก่

 

          โลกที่เต็มไปด้วยคนตาย สิ่งมีชีวิตที่ไร้ลมหายใจ...

 

          ที่นี่ก็คือ...

 

          ...โลกหลังความตาย

 

          "คุณย่าคะ ได้โปรดเถอะค่ะ หนูอยากไปอยู่กับคุณย่าจริงๆ"

 

          "ไม่ได้หรอก ยังไม่ถึงเวลาของเจ้านะ ยัยหนูของย่า"

 

          "เเต่ย่าคะ หนูไม่อยากกลับไปเเล้ว"

 

          "เเต่ยังมีคนรอเจ้าอยู่นะยัยหนู ทั้งพ่อเเม่ คนที่เจ้ารัก เเละคนที่รักเจ้า เจ้าต้องกลับไป"

 

          "..."

 

          "ทั้งความฝันของเจ้า เจ้าจะทิ้งมันไปรึไง? ความฝันที่จะได้เป็นนางเเบบ เจ้าก็มาถึงเเล้ว"

 

          "..."

 

          "เเต่ย่ารู้ว่าเจ้ายังไม่พอใจ เจ้าต้องกลับไปที่ที่เจ้ามา ไปเดินเเบบ ไปทำงานในสิ่งที่เจ้ารัก"

 

          "..."

 

          "มีคนที่ในอนาคตเขาจะรักเจ้า กำลังรอเจ้าอยู่ไม่เชื่อเจ้าลองกลับไป"

 

          "เเต่คุณย่าคะ หนูขอหนุนตักคุณย่าหน่อยได้มั้ยคะ? เเค่ครั้งสุดท้ายเท่านั้น"

 

          "ได้สิเจ้าเป็นหลานของย่า สิ่งใดที่เจ้าทำเเล้วมีความสุขย่าก็จะอนุญาต ยกเว้นสิ่งที่ยังไม่ควรเท่านั้น"

 

          "ขอบคุณค่ะคุณย่า หนูรักคุณย่านะคะ" เเล้วหญิงสาวก็ล้มตัวลงนอนบนตักอุ่นๆ ของหญิงชรา

 

          "หลับซะนะคนดีของย่า หลับให้สบาย ย่าจะคอยดูเจ้าอยู่อย่างงี้"

 

 

          1 ชั่วโมง 55 นาทีผ่านไป...

 

          เหลือเวลาอีกเเค่ 5 นาทีเท่านั้น ฟางก็จะตายไปอย่างถาวร...

 

          "เจ้าควรจะไปได้เเล้ว เหลือเวลาอีกเเค่ 5 นาทีเท่านั้น ไม่งั้นเจ้าจะไม่ได้กลับไปอีก"

 

          "งั้นหนูไปนะคะคุณย่า หนูตัดสินใจได้เเล้วค่ะ หนูจะกลับไป"

 

          "โชคดีจ้ะ ย่าจะคอยดูเจ้าอยู่ห่างๆ ย่ารักเจ้านะ"

 

          "หนูก็รักคุณย่าคะ"

 

          ย่าจะคอยดูเจ้าอยู่ห่างๆ

 

          เสียงหญิงเเก่ตราตรึงอยู่ในใจหญิงสาว...

 

 

          โลกเเห่งความจริง

 

          "เธอตื่นขึ้นซักทีเถอะฟาง เหลืออีกเเค่ 5 นาทีเท่านั้นนะฟาง"

 

          ปาฏิหาริย์ช่วยปรากฏเเก่ฟางทีเถอะครับ


          นายสินะ ที่คอยอยู่เคียงข้างฉัน...


          ขอบคุณมาก ที่ยังคอยอยู่กับฉัน


          ทั้งๆ ที่ฉันทำไม่ดีกับนาย

 

          ฉันจะตื่นขึ้นมา ลืมชีวิตเก่าๆ ลืมคนชั่วๆ ไปซะ!

 

 

          ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด~

 

          "หมอครับ! เธอฟื้นเเล้ว" ป๊อปปี้ตะโกนลั่นห้องฉุกเฉิน

 

          เครื่องตรวจเช็คอัตราการเต้นของหัวใจของฟางเริ่มเต้น 

 

          เท่ากับว่า...

 

          ...เธอยังไม่ตาย เธอยังมีชีวิตอยู่

 

 

          นางเอกฟื้นเเล้ว...

 

          ...โลกเเห่งการเเสดงไม่โหดร้ายอีกต่อไป

 

          นับต่อจากนี้ จะมีเเต่เรื่องดีๆ

 

          เเละฟางจะเเก้เเค้นให้กับตัวเอง...

 

          โดยการที่ฟางจะทำร้ายกั้ง

 

          โดยทำให้หัวใจของกั้งตายไปอย่างช้า ช้า...

 

          ...กั้งไม่ได้ต้องการเเต่งงานกับโบว์ เเต่มันเป็นเพียงเเค่การรับผิดชอบ

 

          ในสิ่งที่เขาไม่ได้ทำ!

 

 

 

 

 

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก! จบเเล้วตอนที่ 4


ตอนนี้ดูเหมือนจะโหดร้าย เเต่มันไม่โหดร้าย 55 5.


พอเถอะเลิกพูด เจอกันตอนหน้า


ตอนหน้าฟางจะเเก้เเค้นให้ตัวเองเเล้ว...


คอยติดตามด้วยนะจ้ะ :)


ยังไม่ลืมกันใช่มั้ย? ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันมาตลอด ขอบคุณจริงๆ


ขอบคุณทุกๆ คนเลยนะคะ ที่คอยอยู่ด้วยกัน :)


ขอบคุณทุกกำลังใจด้วยนะคะ :)



Instagram : wondernutty


Line : wondernutty


Twitter : @wondernutty


Facebook : Nutty Pooranawatthanakul


***** WelovedFang*****


Instagram : welovedfang


Twitter : @welovedfang


Facebook : welovedfang


ไปเเล้วนะ เจอกันตอนหน้าจ้าาาาาาาาา...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา