นายมันคนไร้หัวใจ! (หรอ?)

8.2

เขียนโดย PiM_tkR

วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 00.05 น.

  16 chapter
  244 วิจารณ์
  32.31K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ แก้วๆ แกหลับนานแล้วนะ ไปกินข้าวกัน ” ฟางหันหลังมาสะกิดแก้วให้ตื่น

 

“ อ๊ากกกกกก ก ยัยซาลาเปา แกจะทำอะไรพวกฉัน ออกไปนะๆ อย่ามายุ่งกับพวกฉัน ไม่งั้นฉันจะฆ่า แก ยัยซาลาปาววววววววววววววววววว~ ” เนื่องจากฝันร้ายและด้วยความตกใจ มือจึงปัดสะเปะ สะปะไปทั่ว

 

“ เฮ้ยๆ ยัยแก้ว แกเปนอะไร นี่ฟางนะ ไม่ใช่ซาลาเปา แกเปนบ้าไรเนี่ย ” เสียงของฟางพอที่จะเรียกสติของแก้วได้บ้าง

 

“ หะ...หา ฟางเองหรอ ตกใจหมด ขอโทษนะ แก้วฝันร้ายอ่ะ ” แก้วรีบขอโทษเพื่อนของตนยกใหญ่

 

“ ร้ายมากเลยหรอ ” ป๊อบปี้ที่เงียบอยู่นานถามขึ้น

 

“ ร้าย...แม้กระทั้งชีวิตเลยก็ว่าได้แหละมั้ง เฮ้ออ อ.. ” แก้วว่าพลางถอนหายใจยาว โทโมะที่เงียบฟังบทสนธนาเมื่อครู่มานาน จึงเปิดปากพูดออกมาบ้าง

 

“ ฝันว่า... ”

 

“ ช่างเหอะ ฉันไม่อยากพูด ” โทโมะทำหน้าเคืองเล็กน้อย

 

“ …. ” ความเงียบนั่นแหละ ทำให้แก้วคิดได้

 

“ โทษนะ ต้องแทนตัวเองว่าแก้วสินะ คงไม่จบง่ายเรื่องเรียกชื่อ นาย เอ้ย ...โมะนี่นะ ” แค่เรียกชื่อต้องเขินขนาดนี้เลยหรอ?

 

“ แน่ะๆ พวกเธอไปสานสัมพันธ์เมื่อไรเนี่ย ” เฟย์เดินเข้ามาแซวพร้อมเขื่อน

 

“ ก็คงตั้งแต่ รอยแดงๆ ที่คอแก้วแหล่ะเฟย์ ” เขื่อนพูดขึ้นมา จนแก้วหน้าแดงจัดสุดๆ

 

“ ไอ่บ้า หุบปากไปเลย ” แก้วตวาดด้วยความเขิน

 

“ เอ้า ฉันพูดผิดหรอ ห๊ะ ”

 

“ ไอ้.... ฮึ่ย - - ” เล่นเอาแก้วเถียงไม่ออก

 

“ โกหกใครได้ โกหกไป แต่โกหกหัวใจเธอไม่ได้หรอก ว่าเธอรักใคร ” คำพูดนั้นเอาแก้วหัวเสียไปเลย

 

“ 55555 เอาล่ะๆ แต่ฉันจะบอกว่า เนี่ยฉันได้ข่าวพวกหวายอ่ะ กำลังหาเรื่องพวกเธออยู่นะ เพราะฉะนั้น เฟย์เธออยู่กับไอ่เขื่อน 24 ชั่วโมงได้ยิ่งดี ส่วนแก้ว ติดกับไอ่โมะมันไปเลย ไม่ต้องแยกจากกันแล้วชีวิตนี้ ส่วนฟางฉันจะดูแลเอง ” ป๊อบปี้พูดประโยคสุดท้ายจบก็ยกมือโอบไหล่ฟาง ส่วน ฟางก็เขินไปตามระเบียบ

 

“ โอเคๆ ” เขื่อนตกลง แต่...

 

“ ฉันขอค้านๆ ” เสียงแก้วนั่นเอง *-*

 

“ อะไรของเธอ เงียบไปเลย ทำตามที่ฉันบอกดีที่สุดไป ละ ฉันไปกินข้าวกับฟางดีกว่า ไปครับสาวน้อย ” แล้วจูงมือฟางออกไป แก้ว ได้แต่หน้าบึ้ง

 

“ 5555 ไปดีกว่าเฟย์เย่ คริคริๆ ” แล้วก็พากันไปอีกคู่

 

“ กำ ให้มันได้งี๊สิว๊ะ - - ” แก้วสบถออกมา

 

“ นี่ โมะหิวแล้ว ไปกินข้าวได้ยัง ” คำว่าโมะแก้วก็ยังไม่ชินเท่าไรก็ได้แต่หน้าแดง ถ้ามันจะขนาดนี้ - -

 

“ ฉ้น.. เอ่อ..แก้วไม่หิวนิ่ นายไปกินเหอะๆ ” แก้วบอกปัดๆ ทั้งที่หิวจนไส้บิด

 

“ จะไปไม่ไป ” สายตาแทะโลมของโทโมะอีกแล้ว...

 

“ ปะ...ไปๆๆๆ ไปก็ไป เรวๆ ดิ หิวๆ ”

 

ปังงง ง! > เสียงคนเปิดประตูอย่างแรง ในขณะที่ ทั้ง 2 จะเดินออกไป

 

“ ……. ”

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

555+ วันนี้พอแค่นี้ ก่อน อ่านหนังสือๆ 55+ จะสอบแล้ว อิอิ+ ปิดเทอม เปนไปได้จะอัพให้ทุกวันเลยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา