กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย ?

 

 

 

 

 

      โทโมะเอ่ยอย่างหัวเสีย   ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกายตนเองเพื่อล้างตนเองให้

สะอาดขึ้นมาหน่อย   ร่างสูงนอนลงในอ่างอาบน้ำ ปล่อยให้ฟองสบู่ตีฟองน้ำเดือด  ดวงตา

เรียวที่แข็งกร้าวค่อยๆอ่อนโยนลง และหลับตาลงช้าๆเพื่อผ่อนคลาย  ภาพวันวานค่อยๆฉาย

ขึ้นช้าๆ ความโหยหากำลังพาเขาไปสู่ห้วงแห่งความฝันอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

     เสร็จสิ้นงานโปรโมทหนังบากกอกกังฟูที่โชว์ตัวร่วมกับโทโมะ แก้วก็กลับที่พัก   แก้วเปิดประตุ

ห้องเข้ามาด้วยอาการเหนื่อยล้า  อาการขึ้นร้อนที่หน้าอก และลมหายใจร้อนผ่าว ทำให้เธอได้รู้ตัวเอง

ว่าคงมีพิษไข้แล้วกระมัง   ขาเรียวก้าวเท้ามาหยุดที่ตู้ใบงาม  ก่อนที่มือเรียวจะเปิดมันออก เผยให้

เห็นชุดไม่กี่ชุดที่เธอพามาจากบ้าน  นิ้วเรียวไล้วนไม่แขนเสื้อ ผ่านเนื้อผ้าแต่ละชุด  ก่อนที่ริมฝีปาก

บางจะยกยิ้ม นิ้วเรียวหยุดอยู่ที่ชุดเดรสเกาะอกผ้าไหมมันวาวสำชมพูอ่อน  ที่ดาราหนุ่มรุ่นพี่ซื้อให้สำ

หรับดินเนอร์คืนนี้ ถ้าเธอซื้อเองคงยากหน่อยเพราะเธอไม่ค่อยชอบใส่ไม่รู้จะซื้อไปทำไม  มือบางจับ

มันแล้วคว้ามันออกมาทาบเข้ากับตัวเอง

  

 

 

 

      ใบหน้าหวานฉาบไปด้วยแววระรื่น ก่อนจะเดินไปที่เตียงวางชุดลงบนเตียงกว้าง  ข้อมือบางค่อยๆ

ปลดกระดุมชุดตัวเองทีละเม็ดจนหมด ปล่อยทิ้งลงสู่กรอมเท้า รวมทั้งกางเกง และชุดชั้นใน  ในเวลา

ต่อมา  เรือนร่างทรวดทรงอันงดงามที่มีส่วนเว้าส่วนโค้ง ที่ใครๆเห็นแล้วหลงใหล บวกกับผิวขาวเนียน

ละเอียด ราวปุยฝ้ายขาวเนียนนุ่ม เผยสู่สายตาตนเองในกระจก

 

 

 

 

 

“หึหึ...ตื่นเต้นจังได้ดินเนอร์กับพี่ป้อง...เขาจะใจดีมั้ยน่ะ ”

 

 

 

ซ่าส์.....

 

 

 

 

    เสียงน้ำไหลดังขึ้นในห้องน้ำทำให้เธอรู้ ว่าตนไม่ได้อยู่คนเดียว แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้รีบร้อนหาเสื้อคลุม

หรือชุดมาปกปิดร่างกายตนเองแม้แต่อย่างใด ท่อนขาเรียวยกขึ้นให้พ้นเสื้อผ้าที่กองไว้ ก่อนจะเก็บ

มันใส่ตะกร้าเสื้อผ้า

 

 

 

Rrrrr~

 

 

ขาเรียวหยุดชะงัก  ก่อนจะก้าวเท้าเดินไปหยิบโทรศัพท์เครื่องหรู ขึ้นมาดู

 

 

 

‘ผีดิบที่รัก’

 

 

 

 

ชื่อที่ปรากฏหน้าจอทำให้ริมฝีปากงามถึงกับเหยเก   จะโทรมาทำไมอีก ในเมื่อเขาทิ้งฉันไปแล้ว..

หญิงสาวได้แต่คิดแต่ก็อดที่จะใจอ่อนยอมรับสาย

 

 

 

“ว่าไงโทโมะ...ฉันไม่ว่างคุยกับนายตอนนี้น่ะ  ฉันมีธุระต้องไปทำ”

 

 

 

เสียงหวานเอื้อนเอ่ยขึ้น ที่เริ่มแหบเล็กน้อย เพราะพิษไข้ที่กัดกินคอของเธอจนเริ่มออกอาการแสบ

 

 

 

 

[ทำไมถึงพูดอย่างนี้หล่ะ...ไม่เพราะเลยน่ะ  ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ]

 

 

 

 

   เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาจากโทรศัพท์  เสียงแทรกแซงเข้ามา ที่ไม่ค่อยปกติ ทำให้คิ้วงามย่นผูกกันเป็น

ปม   ดวงตากวางกวาดสายตาไปหยุดอยู่ที่ห้องน้ำที่กำลังถูกใช้งานอยู่  ขาเรียวงามเดินไปหยุดที่หน้า

ประตู

 

 

 

“ฉันบอกนายไปแล้วว่าไม่ว่าง..แค่นี้น่ะ”

 

 

 

สาวสวยรีบตัดบท ก่อนที่มือบางจะเอื้อมไปจับลูกบิดประตูห้องน้ำ ค่อยๆบิดเปิดออกช้าๆ

 

 

 

“พี่กิ่ง....แก้วเปิดไปแล้วน่ะค่ะ...”

 

 

 

 

  ภาพร่างที่ยืนหันหลังให้เธอตรงหน้าถึงกับตาโต สายน้ำจากฝักบัวที่ค่อยๆสาดโถมสู่เรือนร่าง  หยด

น้ำหยดแล้วหยดเล่าไหลผ่านผิวขาวเนียนละเอียดที่เธอเห็นแล้วจนต้องอับอาย  ลำคอระหงเริ่มฝืด

ค่อยๆกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อมองดูคนตรงหน้า

 

 

 

“นะ..นาย   ไอ้...นายเข้ามาได้ไง”

 

 

 

 

   เสียงหวานปนแหบเอ่ยขึ้น  มือเรียวยกขึ้นชี้หน้าอีกฝ่าย ที่กำลังจ้องมองตนเองตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วย

สายตาที่บ่งบอกอย่างโจ่งแจ้งว่าเขาต้องการตัวเธออยู่  ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อรู้ว่าร่างกายที่งด

งามของตนเองตอนนี้กำลังเปลือยเปล่า และโดนคนที่ลักลอบเข้ามาในห้องกำลังใช้สายตาโลมเลียใส่

อยู่ ขาเรียวค่อยๆก้าวเท้าออกมา ถอยหลังช้าๆ แต่ต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างอัตโนมัติ  เมื่อมือบาง

ถูกกระชากไปด้วยมือแกร่งเข้าโถมสู่ร่างสูงที่ยืนอยู่

 

 

 

 

“โอ๊ยย..ไอ้บ้า..ฉันเจ็บน่ะ”

 

 

 

 

   เสียงหวานเอ่ยขึ้น ใบหน้าสวยที่ซบอยู่อกแกร่ง ค่อยๆเหยเก  มือบางลูบข้อเท้าที่เมื่อกี้เกิดพลิก

ขณะถูก เขากระชากเข้าไปหา  ดวงตากวางเชยตาขึ้นมองใบหน้าหล่อ ที่กำลังจดจ้องมาที่เธอนิ่ง 

แววตาที่เย็นชา ราวน้ำแข็ง จนเธอชินชา แต่ก็ไม่เคยอ่านออกได้ ว่าเขาคิดอะไรอยู่   แต่ไม่คิดว่าเขา

จะใช้แววตานี้มองเธอ

 

 

 

    ความคิดของชายหนุ่มตรงหน้า เธอไม่สามารถเดาได้ เพราะเขาชอบคิดและทำในสิ่งที่เธอไม่เคย

คาดคิดมาก่อน ดั่งเช่นตอนนี้  ที่เขาแอบเข้ามาในห้องของเธอ  และถือวิสาสะจับต้องร่างกายของเธอ 

โดยไม่ได้รับอนุญาต

 

 

 

 

“ปล่อย...แล้วกรุณาออกไปจากห้องของฉัน...”

 

 

 

หญิงสาวสะบัดตัวเองออก  ดิ้นหนี แต่ยิ่งดิ้น จุดสัมผัสที่อุ่นร้อนข้างล่างกำลังเบียดสีแนบเนื้อกับเนิน

เนื้อของเธอมากขึ้น

 

 

 

“ฉันบอกแล้วไง    ว่าฉันอยากคุยกับเธอ ”

 

 

 

 

 

***วันนี้อัพแค่นี้ก่อนน่ะค่ะ พี่ไม่ว่างเลยแวบมาได้นิดนึง***

เดี๋ยวพรุ่งนี้ถ้าเห็นว่ามีคนอยากอ่านอีกอาจจะแวบเวลางาน

มาอัพต่อให้น่ะค่ะ  ค้างหล่ะสิ 555+ มีอะไรเกิดขึ้นกับแก้วใจน่ะ

อยากรุ้กันมั้ยเนี่ย..........