เพียงใจเราเคียงกัน

"อุ๊ย ขอโทษนะค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ" ผู้หญิงคนนึง ที่เดินชนผมพูด

"ไม่เป็นไรครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า" ผมถามเธอ

"ไม่เป็นอะไรค่ะ แต่กาแฟฉันมันตกไปแล้ว แฮะๆ คุณรีบมั้ยค่ะ"

"หือ ทำไมเหรอครับ" ผมถามเธอด้วยความงง

"ก็ แค่อยากไปกินกาแฟอะค่ะ เลยอยากชวนไปเป็นเพื่อน ตกลงนะค่ะ" แล้วเธอก็ลากผมเข้าไปในร้านกาแฟข้างๆ

"เอาคาปูชิโนเย็นค่ะ คุณเอาอะไร" เธอถามผม

"เอาเอสเปรสโซ่ ละกันครับ" ผมตอบเธอไป

"คุณ อย่าทำหน้าแบบนี้นะ เพราะว่ากล้ามเนื้อคุณจะทำงานหนักตั้งสี่สิบกว่ามัดแนะ แต่ถ้าคุณทำหน้าแบบนี้ (แล้วเธอก็ยิ้ม) กล้ามเนื้อคุณจะทำงานแค่ยี่สิบกว่ามัด น้อยกว่าตั้งคีึ่งนึง"

"......................" ผมมองหน้าเธองงๆ แล้วเธอก็หยิบนามบัตรขึ้นมา

"ฉันเป็นจิตตแพทย์ค่ะ ไปก่อนนะค่ะ"

"ธนันธรต์  นีระสิงห์" ผมอ่านชื่แล้วอมยิ้ม คนอะไร น่ารักเกินไปแล้ว แค่พบกันไม่ถึงชั่วโมง ก็ทำโลกผมสดใสแล้ว

ฝากติดตามด้วยนะค่ะ

รักรีดเดอร์ทุกคนสุดใจ