นิยายเรื่อง My boy คนนี้ของฉัน ใครยุ่ง...เจอกัน

7.0

เขียนโดย kwan

วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.34 น.

  17 บท
  60 วิจารณ์
  25.05K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) เธอจะไปยุ่งอะไรกับเขาวะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

วันต่อมา 

วันนี้มารับเร็วจัง ฉันพูดแล้วก้มลงมองนาฬิกาข้อมือของตัวเอง พึ่ง 7.15 น. เอง

ก็ฉันรู้ไงว่ายังไงเธอก็ต้องมารอฉัน

รู้ดีไปนะ

ก็ใช่มั้ง ป๊อปพูดแล้วเดินมาเปิดประตูให้ฉันเข้าไปนั่งในรถ

 

@school

เจ๊ฟางงงงง...สวัสดีครับผม ไม่ต้องเดาให้เสียงเวลาว่าเสียงใคร มีอยู่คนเดียว ไอ้น้องชายสุดกวนนามว่าเขื่อนไงเจ้าค้า

ว๊ากกกกก...นายเขื่อนตอนไหนจะเลิกเรียกฉันว่าเจ๊ซะที ไอ้บ้าาาา!!!” ฉันเตรียมจะวิ่งไปไล่ตีนายเขื่อน แต่นายป๊อปดันจับแขนฉันเอาไว้ก่อน

เธอจะวิ่งทันมันหรอ ดูขาเธอกับขามันสิต่างกันจะตาย

อ๊ากกกก...ฉันจะฆ่านาย!!!” ฉันหันไปเอาเรื่องกับนายป๊อป ฉันยกมือขึ้นมาทุบแขนของนายป๊อปแทน แต่นายปีอปก็รวบมือฉันไว้ด้วยมือข้างเดียว แล้วก้มลงมาหอมแก้วฉัน อ๊ายยยยย...เขินครับเขิน

เธอกับฉันมันคนละชั้นกันน้อง หายซ่ารึยังครับ นายป๊อปกระซิบที่ข้างหูเล่นเอาใจสั่นรัวเลย

โหๆๆ มดขึ้นแล้วครับ โอ๊ย!!!” นายเขื่อนร้องขึ้นทำไมน่ะ ฉันหันไปมองก็พบว่ายัยเด็กคนนั้นคนไม่ต้องบอกนะว่าคนไหน ยัยเฟย์นำเท้าของเธอมาประทับไว้บทเท้าของนายเขื่อน ยัยนี่มาตอนไหนวะ

นี่ยัยบ้า! เธอมาเหยียบเท้าฉันทำไมหา?

หนวกหูน่า! เงียบๆ ไปเหอะฉันรำคาญ ยัยเฟย์พูดแล้วเดินตรงเข้ามาแทรกตรงกลางระหว่างฉันกับนายป๊อป แล้วเกาะแขนป๊อปตามเคย

พี่ป๊อป สวัสดีค่ะ

อ๋อครับ สวัสดีครับ นายป๊อปเอ่ยตอบแล้วดึงมือยัยเฟย์ออก พี่ขอตัวก่อนนะ นายป๊อปพูดแล้วเดินมาจับมือฉันไปทางโรงอาหาร ไปหาอะไรกินน่ะ ยังไม่ได้กินอะไรมาเลย เอ๊ะ! ทำไมฉันเหมือนได้ยินเสียงฝีเท้าเดินตามมาข้างหลังล่ะ ฉันเลยมองไปข้างหลัง ก็พบว่ายัยเฟย์เดินตามมาด้วย ส่วนนายเขื่อนก็เดินตามหลังยัยเฟย์มาด้วย ยัยเฟย์เธอจะมาทำไมกันนักกันหนาเนี่ย

พอถึงทางเข้าโรงอาหารฉันหันหลังไปมองอีกครั้งกลับไม่พบทั้งนายเขื่อนและยัยเฟย์ แต่ก็ช่างเหอะดีแล้วที่ยัยเฟย์ไม่ตามมาแต่นายเขื่อนไปไหนซะล่ะ

 

Faye mode

เฮ้ย! นี่นายปล่อยฉันนะ มาจับฉันไว้ทำไม!!!” อยู่ดีๆนายเขื่อนเพื่อนร่วมห้องที่ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าก็ดันมาดึงแขนฉันไว้

เธอจะไปไหน

ก็จะตามพี่ป๊อปไปไง

เธอจะไปยุ่งอะไรกับเขาวะ

หะ...หา นี่นายกล้าพูดคำว่าวะกับฉันหรอ ฉันยกมือข้างที่ไม่โดนจับชี้หน้านายเขื่อน

เออ จะทำไม ฉันจะพูดอะไรกับคนหน้าหนาอย่างเธอก็ได้นี่ ผู้ชายมีตั้งเยอะแยะ จะไปแย่งคนมีเจ้าของแล้ว คิดเองไม่เป็นหรือไง มีสมองหรือเปล่า ยัยโง่!” นายเขื่อนพูดแล้วเอานิ้วจิ้มที่หัวฉัน

นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!!” ฉันยกมือขึ้นเตรียมจะตบไอ้ผู้ชายใจทรามตรงหน้า แต่ก็ต้องชะงักมือไว้ก่อนเพราะคำพูดของเขา

เอาสิตบฉันเลย ถ้าเธอตบฉันก็จะบอกเฮียป๊อปด้วยเรื่องที่เธอทำร้ายเจ๊ฟางเมื่อวาน

นี่นาย!”

หวังว่าเธอคงไม่อยากให้เฮียป๊อปเกลียดเธอหรอกนะ หึหึ

นาย!!!”

บ๊ายบายที่รัก นายเขื่อนพูดจบก็เอื้อมมือมาจับแก้มฉันแล้วเริ่มบีบแรงขึ้นเรื่อยๆ แล้วเจอกันในห้องนะ อ๊ายยยยย...ฉันได้แต่ร้องอยู่ในใจ ฉันไม่มีทางยอมปล่อยพี่ป๊อปไปให้ยัยฟางเด็ดขาด ส่วนนาย...ฉันฝากไว้ก่อนเถอะ คราวหน้าฉันเอาคืนแน่!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา