ร้ายมา...ก็รักไป

แก้ว:โทโมะ แก้วรู้สึกเหงาจัง มันเหมือนรู้สึกว่ามีตัวคนเดียวในโลก

โทโมะ:ทำไมแก้วคิดอย่างนั้นหล่ะครับ ฉันอยู่ข้างเธอนี่ไง

แก้ว:ฉันเหงา ตั้งแต่พี่สาวฉันจากไป พี่สาวฉันจากไปเพราะผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง ที่ทำให้พี่สาวฉันเจ็บปวด

ย้อนไปปีที่แล้ว

แก้ว:พี่กาน แก้วเรียนก่อนนะค่ะ แก้วรักพี่น้าา ดูแลแม่ด้วย

กาน:อื้ม จร๊ะ แก้วรีบไปเรียนเหอะ เดี๋ยวสาย

แก้ว:จร้า  แก้วตอบกับด้วยหน้าตายิ้มแย้ม โดยที่ไม่รู้เลยว่าเช้าวันนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่จะเจอพี่สาวที่รักของเธอ

แก้วเป็นคนที่รักพี่สาวมากๆ ตั้งแต่เล็กจนโตเราเล่นด้วยกันมาตลอด เวลาแก้วโดนแกล้ง พี่สาวคนนี้จะมาช่วย

แก้วเสมอ เพราะตอนเด็กๆแก้วเป็นคนที่น่าตาแย่สุดๆแก้วเลยมีแค่พี่สาวเท่านั้นที่คอยเล่นกับเธอเวลาเหงา

ตั้งแต่เล็กจนโต แก้วกับพี่กานไม่เคยทะเลาะกันเลย

มาจนโต พี่กานมีแฟนแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นทำพี่สาวแก้วท้อง แล้วไม่รับผิดชอบ ทำให้พี่สาวแก้วเสียใจมากๆ

พี่กานเลยเอามีดมากรีดข้อมือตัวเอง พอพาไปส่งโรงพยาบาล หมอก็บอกว่าพี่สาวแก้วเสียเลือดเยอะมาก

ช่วยไม่ทัน ตอนนั้นแก้วหัวใจสลาย เหว้งหว้าง โดดเดี่ยวมาตลอด ฮึกๆๆๆ

แก้วเล่าให้โทโมะฟังแล้วร้องไห้ออกมาเพราะคิดถึงพี่สาว

โทโมะ:โอ๋ๆๆคนดี อย่าร้องไห้เลยนะครับ เดี๋ยวไม่สวยน้าา

แก้ว:ฉันคิดถึงพี่สาวจังเลยโทโมะ ฉันกลัวว่าฉันจะเป็นแบบพี่สาว ฉันกลัวเหลือเกิน ฮึกๆ ฮือๆ

โทโมะ:ไม่เป็นไรนะครับ  ฉันอยู่นี้แล้ว ไม่ต้องกลัว  จุ๊ปปป

โทโมะจูบแก้วเพื่อปลอบใจ ลิ้นหนาๆค่อยๆทักทายลิ้นบาง ลิ้นบางก็ทักทายกลับน้อยๆ

อื้อๆๆ เสียงประท้วงในลำคอของแก้ว

โทโมะค่อยๆถอนจูบออก แล้วมองหน้าแก้วอย่างลึกซึ้ง

โทโมะ:สบายใจได้แล้วนะครับ โทโมะจะไม่มีวันทำแบบผู้ชายคนนั้นกับแก้วเด็ดขาด โทโมะรักแก้วนะ

แก้ว:อื้ม ฉันก็รักนาย แก้วพูดพร้อมยิ้มให้บางๆ

โทโมะ:สบายใจแล้วใช่ไหมครับ  อยากไปไหนต่อไหมครับแก้ว

แก้ว:ไม่อ่ะค่ะ กลีบหอพักเ๔อะ แก้วง่วงแล้วหน่ะ 

โทโมะ:โอเคครับ ฟอดด โทโมะหอมแก้วแก้วแรงๆๆ

******************************************************

เป็นไง สนุกถูกใจกันไหมเอ่ยย   รักรีดเดอร์น้า จุ๊บๆๆๆ