ฉันรักนาย.. แวมไพรส์สุดที่รัก..

"ฉันเป็นแวมไพรส์" โทโมะบอกฉัน

"555 นายพูดเรื่องอะไรโทโมะ แวมไพรส์มันมีแต่ในนิยาย"~ฉันหัวเราะออกมาทันทีที่โทโมะบอก

"ฉันพูดความจิง" โทโมะพูดแล้วตีหน้านิ่งใส่ฉัน มันเย็นชามากกกกกกกกก

"แล้วคนในบ้านล่ะ"อย่าบอกนะ ว่าเป็นกันทุกคนอ่ะ

"พี่ป๊อป เขื่อน ลุงอินทร์ กรและไกร เป็นเหมือนฉันทุกคน"โทโมะบอก

"นายจะฆ่าฉันมั้ย" ฉันถามแล้วน้ำตาเริ่มคลอเบ้า

"ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ ฉันสัญญา" โทโมะพูดแล้วดึงฉันไปกอด ถึงตัวเค้าจะเย็น แต่ฉันก้อสำผัสความอบอุ่นในตัวเค้าได้

ทางด้าน ป๊อปปี้-ฟาง

"ฟางมีคนรักรึยังคับ" ป๊อปปี้ถามฉัน

"ยะ ยังไม่มีค่ะ" ฉันตอบแบบเขินๆ ถึงจะมีผู้ชายมาถามฉันบ่อยๆแต่ฉันก้อไม่เคยหวั่นไหวเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย

"เอ่อ ฟางรู้สึกเหมือนเคยรู้จักป๊อปมาก่อนมั้ย"ป๊ิอปปี้ถามฉัน เค้ารู้ความคิดฉันได้ยังไง

"ป๊อปรู้ได้งัย"ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย ปากฉันมันไปเองอ่าาา

"เพราะป๊อปไม่ใช่คนไง" เห้ย!! นายพูดอะไรออกมาเนี่ย

"ป๊อปหมายความว่ายังไง" ฉันถามเค้า

"ป๊อปเป็นแวมไพรส์"ป๊อปบอกฉัน

"อืม เห้ย!! เป็นแวมไพรส์" ฉันร้องเสียงหลงเลยแหละ

"ป๊อปไม่ได้พูดเล่นนะฟาง"ป๊อปพูดแล้วจอดรถ ริมชายหาด อยกจะบอกว่าป๊อปปี้พาฉันขับรถมาถึงพัทยาเลยแหละ

"ป๊อปอย่าทำอะไรฟางเลยนะ ฟางกลัว.." ฉันยกมีอไหว้ป๊อปปี้ ด้วยความกลัว

"ป๊อปจะไม่ทำอะไรฟางหรอก ป๊อปรักฟาง ป๊อปรอฟางมา400กว่าปี" ป๊อปปี้พูดแล้วน้ำตาก้อไหลออก ฉันโผลตัวเข้าไปกอดป๊อปปี้ แล้วร้องไห้ออกมา

"ฟางจะไม่ทิ้งป๊อปไปไหนอีกแล้ว ฮึก ฟางขอโทษ" ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย

"ขอบคุณนะฟาง เมื่อถึงเวลาป๊อปจะเปลี่ยนฟางให้เป็นเหมือนป๊อป" ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วมองหน้าฉัน ฉันยิ้มหวานให้เข้าทีนึง

ทางด้าน เขื่อน-เฟย์ (ที่ห้องเก็บสมบัติ)

"เฟย์รู้สึกหวั่นไหวมั้ยเวลาอยุ่ใกล้เขื่อน เฟย์ เฟย์ เฟย!!" ฉันตกใจแล้วฉันก้อเผลอพูดออกไปว่า

"เฟย์รักเขื่อนนะ อุ๊บ!!" ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย

"เขื่อนก้อรักเฟย์" เขื่อนดึงฉันเข้าไปกอด

.....................................................................................................................................

เขื่อนเฟย์ ง่ายมากกกกกก 555 เม้นกันเยอะๆนะคะ