The last รักสุดท้ายของนายเจ้าเล่ห์

บทที่ 1 สมัครงาน

        สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้ฉัน ฟาง กำลังยืนปาดเหงื่ออยู่ที่หน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา คาดว่าราคาคงแพงหน้าดู สงสัยล่ะสิ ว่าฉันมาทำไม คือเมื่ออาทิตย์ก่อน ฉันได้รับสายตรงมาจากอเมริกา ซึ่งก็คือท่านแม่ของฉันเอง ท่านบอกว่า ‘ฟาง 3 เดือนมานี้ลูกใช้เงินเยอะเกินมาตรฐานนะลูก เพราะฉะนั้น เพื่อชดเชยที่ลูกใช้เงินเยอะ แม่อยากให้ลูกลองหาเงินเลี้ยงตัวเองดูนะค่ะ หวังว่าลูกคงไม่อดตายนะ’ เป็นไงล่ะแม่ฉัน เลือดเย็นกว่านี้มีอีกมั้ย? =_=

        และด้วยความที่ฉันเป็นลูกคุณหนูมาแต่ไหนแต่ไร วันๆฉันเลยไม่เคยทำอะไร นอกจากเรียนไปตามหน้าที่ แล้วช๊อปปิ้งแจกเงินไปทั่ว เมื่อคุณแม่มาหักเงินฉันแบบนี้ แล้วฉันจะเอาอะไรกินว่ะค่ะ

        ฉันก็เลยจำต้องออกหางานเพื่อหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง สำหรับเด็กที่ยังไม่จบมหาลัยแบบฉัน ฉันคิดว่าคงหางานยากหน่อยนะ -_- แต่ระหว่างที่ฉันกำลังหางาน สายตาฉันก็เหลือบไปเห็น ใบประกาศรับสมัครแม่บ้าน ที่คุณสมบัติแม่บ้านอาจจะดูไม่เหมือนแม่บ้านเท่าไหร่ แต่ค่าตอบแทน โคตรเยอะเลย *O* อยากรู้มั้ย ว่าคุณสมบัติเป็นยังไง เราไปอ่านกันดีกว่า

        ประกาศรับสมัครแม่บ้าน

        คุณสมบัติ

        -           อายุไม่เกิน 22 ปี

        -           ซื่อสัตย์ ไม่มีประวัติอาชญากรรม

        -           หุ่นดี

        -           เซ็กซี่

        -           หน้าตาดี

        ป.ล. ถ้าใส่คัฟดีขึ้นไปจะพิจารณาเป็นพิเศษ

        ค่าตอบแทนวันละ 500 บาท ทำงานเวลา 1 – 3 ทุ่ม

        ติดต่อ 0888888xxx

        เป็นไงล่ะค่ะทุกคน อยากรู้มั้ยว่าเค้ารับสมัครแม่บ้านหรือนางเอกหนัง AV กันแน่ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ที่อ่านมานะ ฉันคิดว่า ฉันได้แค่สองข้อแรก แล้วก็ข้อสุดท้ายเท่านั้นล่ะ ส่วนที่เหลือก็แค่ใกล้เคียงอะนะ (?) แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็รีบควานหามือถือแล้วกดเบอร์ติดต่อทันที แล้วหลังจากนั้น เค้าก็นัดฉันให้มาเจอที่คอนโดนี่ล่ะ

         ไหนๆ ก็อุตส่าห์ดั้นด้นมาถึงนี่แล้วนะ ฉันคิดว่าฉันควรจะขึ้นไปได้แล้วล่ะ คิดได้ดังนั้นฉันก็เดินเข้าไปภายในแล้วตรงไปที่ลิฟต์ทันที อืมมม ชั้น 12 ซินะ ชั้นกดเรียกลิฟต์แล้วแทรกตัวเข้าไปก่อนจะกดขึ้นไปที่ชั้น 12 ทันที

ติ๊ง!

         ประตูลิฟต์เปิดออก ไม่รอช้า ฉันรีบหาห้องของว่าที่นายจ้างของฉันทันที เค้าบอกว่า 1212 นี่นา โอ๊ะ นี่ไงเจอแล้ว ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกความมั่นใจ ก่อนจะเคาะห้องของเค้า

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

“ใครครับ”

“ฉันมาสมัครงานค่ะ”

ฉันตอบออกไปก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าของใครสักคนที่อยู่ในห้อง คาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของห้องนะ

“สวัสดีครับ”

ผู้ชายคนนั้นเปิดประตูออกมาก่นจะเอ่ยทักทายฉันอย่างสุภาพ

“เอ่อ.... สวัสดีค่ะ” ฉันตอบเค้าแล้วส่งยิ้มแห้งๆไปให้

“เชิญข้างในดีกว่านะครับ”

“ค่ะ” พูดจบฉันก็เดินเข้าไปในห้องของเขา โอ้โฮ ห้องสวยเป็นบ้าถ้าไม่ติดที่ว่ามันรกไปหน่อย มันน่าจะสวยกว่านี้นะ ==

“ขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมไม่ได้เก็บห้องนะ เลยรกไปหน่อย” ไม่หน่อยแล้วมั้ง นี่คือกะแบบ จ้างแม่บ้านมาใหม่แล้วก็ใช้งานเลยใช่ไหมเนี่ย ซึ่งแม่บ้านคนใหม่คาดว่าน่าจะเป็นฉันนะ

“ไม่เป็นไรค่ะ” ถึงฉันจะคิดแบบนั้นก็เถอะ แต่เผอิญฉันปลูกสตรอเบอร์รี่ไว้เป็นไร่เลยอะนะ ฉันเลยต้องตอบไปแบบนั้น

“ครับว่าแต่คุณมาสมัครงานเป็นแม่บ้านผมใช่ไหม” เขาถามพร้อมกับยื่นน้ำเย็นฉ่ำในแก้วให้ฉัน

“ค่ะ”

“งั้นเรามาทำข้อตกลงกันก่อนนะครับ” มีข้อตกลงด้วยหรอ ไม่ยักรู้แหะทำงานแม่บ้านต้องมีเงื่อนไขด้วย

“...”

“อย่างแรกคือ คุณก็ต้องเป็นแม่บ้านให้ผม ซึ่งก็ทำงานทั่วไป ส่วนอย่างที่สอง คุณต้องช่วยผมอย่างหนึ่ง”

 “ช่วย?” ฉันได้แต่ทวนคำพูดของเขาอย่าง งงๆ หน้าอย่างฉันเนี่ยนะช่วยเค้า? ตาถั่วหรือเปล่าเนี่ย เอาตัวเองยังไม่รอดเลยให้มาช่วยคนอื่นอีก แล้วฉันจะไหวไหมเนี่ย?

“ครับ คุณต้องมาแกล้งเป็นแฟนผมหน่อย ไม่ต้องห่วงนะ ผมเพิ่มให้คุณวันละ 500 แลกกับการเป็นแฟนกำมะลอ”

หา!!! 500 โอ้แม่เจ้า เป็นแม่บ้านได้ 500 เป็นแฟนได้ 500 บวกกันได้ 1,000 แล้วคูณไปอีกเดือนหนึ่งเนี่ยนะ  มันหมดไปเท่าไหร่กันนะ คิดๆๆๆ อะไรนะ 31,000 งั้นหรอ ทำงานเดือนเดียวฉันก็โอแล้ว

“โอเคค่ะ ฉันตกลง” ฉันตอบแบบมั่นใจสุดๆ แหมๆ วันละพัน ทำงานแค่ 3 ชั่วโมง หึๆ สบายกว่านี้มีอีกไหม? ฮ่าๆๆๆ อารมณ์ดีเพราะมีงานทำ~ เอ่อ นอกเรื่องแล้ว ฉันนี่ท่าจะบ้าแหะ

“แล้วฉันเริ่มงานวันไหนค่ะ” ฉันถามเค้าหลังจากที่ฉันนอกเรื่องมาเยอะแล้ว

“ก็พรุ่งนี้แล้วกันครับ วันนี้คุณก็ไปเก็บของก่อนแล้วกัน” หือ? เก็บของ เก็บอะไร?

“ค่ะ?”

“อ้อ!! ผมลืมบอกคุณไป คุณก็มาพักที่คอนโดผมละกันนะ คอนโดผมผมไม่ค่อยอยู่ช่วงกลางคืนอยู่แล้ว คุณก็นอนห้องผมไปเลย” เค้าบอกแล้วส่งยิ้มละลายใจมาให้ เอ่อ... เค้าหล่อจังเลย -///-

“เอ่อ...แต่...”

“งั้นคุณลับไปเก็บเสื้อผ้าเถอะครับ อ่อ!! นี่ คีย์การ์ดกับกุญแจห้องของผม”

เขาพูดแทรกตอนที่ฉันจะค้าน บ้าเอ๊ย! เค้าไม่คิดจะให้ฉันพูดอะไรหน่อยหรือไง ฉันทำอะไรไม่ได้ เลยได้แต่พยักหน้าแล้วกลับคนโดของฉันเพื่อไปเก็บของ ตามที่เจ้านายหมาดๆ (?) ออกคำสั่ง T^T

________________________________________________________

มาแล้วววว ตอนที่ 1 ไม่มีคนอ่านเลย T^T เศร้านะเนี่ย T^T ช่วยอ่านนิยายพลอยหน่อยนะ เรื่องแรกเลยด้วย