รักวุ่นวายของสามสาว

              เมื่อเข้ามาในรถฉันก็โวยวายใส่ชายหนุ่มใหญ่เลย  ไม่ร้อะไรนักหนากับฉัน โมโหอะไรมาเพรอถึงไม่มาแกล้งฉันแบบนี้นะ

       " ปล่อยนะไอ้บ้า"  ฉันบอกเมื่อโทโมะเข้ามานั่งในที่คนขับ แต่ยังจับมือฉันไว้อีก

       " จะหยุดหรือไม่หยุด" ผมบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว

       " อืม ปล่อยสิ" ฉันพูดออกไปเบาๆ  ผมปล่อยมือเธอออกก่อนจะเอื้อมมือไปดึงเข็ดขัดนิรภัยมาคาดให้กับเธอ  หญิงสาวที่นั่งอยู่เริ่มจะหน้าแดงขึ้นมาบ้างแล้ว

       ผมขับรถมาเออกจากโรงเรียนมาแต่ไม่ได้ไปยังร้านไอติมที่นัดกันไว้  ผมพาหญิงสาวมายังร้านเค้กร้านประจำที่ผมชอบมา

        " ลงมาสิ" ผมบอกเมื่อจอดรถก่อนจะเดินลงมา  หญิงสาวเอื้อมมาปลดเข็มขัดก่อนจะเดินตามชายหนุ่มลงมา 

        " ไหนเพื่อนๆ บอกว่าจะไปร้านไอติมไง" ฉันตามมาคว้าแขนชายหนุ่มเพื่อจะถาม

        " ฉันเปลี่ยนใจแล้ว  ฉันอยากกินเค้กมากกว่า" ผมบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านเค้กทันที

        " นายพาฉันกลับไปหาป๊อบปี้เถอะ" ฉันร้องขอชายหนุ่มที่เดินมานั่งที่โต๊ะ

        " ทำไม ห่างกันไม่ได้เลยหรือไง เธอก็รู้ว่าไอ้ป๊อบมันมีแฟนแล้ว  ทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วย" ผมถามหญิงสาวที่มองหน้าผมด้วยสายตาหวาดกลัว

        " ฉันรู้ว่าป๊อบเป็นแฟนกับฟาง  ฉันไม่ได้คิดกับป๊อบแบบนั้นซะหน่อย" ฉันแย้งออกไป

        " กินเค้กก่อน เดี๋ยวจะพาไปส่งที่บ้าน" ชายหนุ่มบอกแล้วเดินไปสั่งเค้กกับเครื่องดื่ม 

       ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว ได้แต่ทรมาน ได้แต่ทรมาน เสียงมือถือของโทโมะดังขึ้นพร้อมกับเจ้าที่กำลังนั่งลง  จึงหยิบมือถือออกมาดูแล้วกดรับสาย

       " มีอะไรไอ้ป๊อบ"

      ( แกอยู่ไหนทำไมยังไม่มาอีก แล้วแก้วล่ะ) ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วงน้องสาว

       " อยู่ร้านเค้ก เดี๋ยวกินเสร็จแล้วจะพาไปส่ง" ผมบอกกับเพื่อนหนุ่ม

       (เอ็งห้ามทำอะไรแก้วนะ  แล้วกินเสร็จมาส่งที่บ้าข้าด้วย)

       " ทำไมต้องไปส่งที่บ้านเอ็ง" ผมถามด้วยความสงสัย

       (เออน่า ไม่ต้องถาม) ป๊อบปี้บอกแล้ววางสายไปทันที 

        " ป๊อบโทรมาเหรอ"  ฉันถามขึ้น

        " อืม" ผมบอกแล้วทานเคกตรงหน้าโดยไม่ใส่ใจ  ฉันก็ไม่กล้าทำชายหนุ่มเลยต้องทานเค้กที่อยู่มนจานให้หมด   ผมนั่งกินไปแล้วคอยแอบมองหญิงสาวที่กินเค้กไปแล้วยิ้มไปอย่างมีความสุข  ก็ผู้หญิงทุกคนชอบกันเค้กกันทั้งนั้นนิ

        " โทโมะขา ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลยนะค่ะ" หญิงสาวร่างอวบคนหนึ่งเดินมานั่งข้างๆ โทโมะพร้อมคล้องแขนที่คอชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้างอย่างไม่อายสายตาคนอื่น

        " ปล่อยเถอะหวาย" ผมบอกแล้วแกะมือหญิงสาวจากคอผม

        " หวายว่าเราไปที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะค่ะ" หญิงสาวบอกแล้วลากชายหนุ่มออกไปทันที  โดยไม่สนใจว่าฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้  

       ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป (เกลียดเขาไป)
 อย่างเธอนั้นไม่มีเหงาหรอก เหงาหรอก
ว่างได้ก็ไม่นาน
 ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ  ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป (เขี่ยเขาไป)
 คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด
Baby Baby ทิ้งเขาซะ  ป๊อบปี้กดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของน้องสาว

       " ว่าไงแก้ว"

       ( พี่ป๊อบมารับแก้วหน่อย แก้วกับไม่ถูก) ฉันบอกกับพี่ชาย

       " แล้วแก้วอยู่ไหน" ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วง

       ( ไม่รู้อ่ะ เดี๋ยวแปบนึงนะ) ฉันบอกก่อนจะเดินไปหาพนักงานของร้านแล้วส่งให้คุยกับพี่ชายทันที  เมื่อคุยเสร็จพนักงานสาวส่งมือถือขึ้นมาให้ฉัน

        " แก้วรอพี่อยู่ที่นั้นนะ ห้ามไปไหน" ผมบอกแล้วรีบคว้ากุญแจรถขับมารับน้องสาวทันที

        " แก้ว" พี่ป๊อบเดินเข้ามาในร้านแล้วเรียกฉัน 

        " พี่ป๊อบ" ฉันวิ่งมากอดพี่ชายด้วยความกลัว

        " ไม่ต้องกลัวนะ พี่มาแล้ว  แล้วไอ้โมะมันไปไหนอ่ะ" ผมถามถึงเพื่อนตัวดีที่ทิ้งน้องสาวตัวเองไว้คนเดียว

        " ไม่รู้ เขาออกไปกับผู้หญิงคนหนึ่ง" ฉันบอกพี่ชายก่อนจะพี่ชายเดินไปจ่ายค่าเค้กก่อนจะกลับมาที่บ้าน