รักวุ่นๆของยัยตัวแสบ

7.6

เขียนโดย pang511

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 13.20 น.

  6 session
  40 วิจารณ์
  11.10K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

คืนนั้นทั้งคืนหญิงสาวนอนไม่หลับ นอนก่ายไปก่ายมา จนสุดท้ายทนไม่ไหวไปเคาะปรตูห้องนอนของน้องชายตัวแสบกลางดึก แต่เคาะอยู่นานกว่าพิชชี่จะเปิด

"โอ๊ยย อะไรเนี่ยพี่มาเคาะอะไรแต่เช้าเนี่ย"พิชชี่เอ่ยถามพี่สาวด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

"เช้าบ้านปู่แกสิ นี่เพิ่งตี 1 ย่ะ"หญิงสาวบอกน้องชาย

"ผมจำได้ว่าปู่เสียไปตั้งนานแล้วนะพี่ โอ๊ย"พิชชี่ถามพร้อมทำหน้ากวนๆใส่พี่สาวแต่สิ่งที่ได้รับกับมากลายเป็นกำปั้นเล็กๆเข้ามาตรงตาด้านซ้ายเต็มๆ

"กวนชั้นดีนัก เดี๋ยวก็ไม่ทำตามที่ขอหรอก"หญิงสาวเอ่ยขู่น้องชายตัวแสบ

"โห ไม่เอาครับๆ ไหนพี่สาวแสนสวยของผมมีอะไรครับ"พิชชี่เปลี่ยนลักษณะการพูดทันทีเมื่อได้ยินว่าพี่สาวขู่ว่าจะไม่ช่วยเขาแล้ว

"แหม เปลี่ยนเร็วจริงๆเลยนะ เอาล่ะๆ คือ...ชั้นคิดไม่ออกอ่ะว่าจะทำยังไงให้เขาสนใจ เพราะปกติแกก็รุ้ว่าเขาสนใจอะไรง่ายสักที่ไหน"หญิงสาวตัดบททันทีพร้อมกับถามน้องชายอย่างครุ่นคิด

"อ้าว หรอ ผมนึกว่าเขาจะสนพี่ซะอีก ก็เห็นว่าเมื่อ 4 ปีก่อนก็รักกันดีนิ อุ๊บส์"น้องชายเมื่อรุ้ตัวว่าพูดอะไรออกไปก็รีบเอามือปิดปากทันที หญิงสาวก็หน้าเศร้าลงทันทีที่น้องชายพูดถึงเรื่องเมื่อ 4 ปีก่อน

"พี่ คือ...ผมขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะ..."น้องชายก็เอ่ยขอโทษพี่สาวเป็นการใหญ่

"ไม่เป็นไร แกนอนเถอะ ดึกแล้ว ฝันดีนะ"หญิงสาวพูดตัดบททันทีแล้วก็กลับเข้าห้องของตัวเองไป

"ชั้นไม่คิดเลยนะว่าจะได้เจอกับนายอีก"หญิงสาวพูดกับตัวเองเบาๆแต่คิดไปก็ไม่มีประโยชน์เลยขึ้นเตียงนอนไปทันที

 

เช้า

บ้านโทโมะ

"อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน"ชายหนุ่มเอ่ยทักทายทุกคนในบ้านด้วยความร่างเริง

"จ้ะๆ ลงมาทานก่อนสิลูก"ผู้เป็นแม่เอ่ยบอกลูกชายคนเล็ก

"ทำไมวันนี้อารมณ์ดีจัง"พี่สาวของายหนุ่มถามขึ้น

"สงสัยวันนี้หิมะตกที่เมืองไทยแน่ๆเลยครับคุณแม่ ฮะๆ"พี่ชายคนกลางบอกผู้เป็นแม่อย่างยิ้มๆ

"โห พี่อ่ะ ก็วันนี้เป็นวันเกิดผมนี่ฮะ จะไม่ให้ผมอารมณ์ดีได้ไง"ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยท่าทีงอนๆ

"โอ๊ย โตเป็นควายแล้วยังจะมางอนอีกหรอ?"พี่สาวคนโตพูดขึ้น

"โห พูดแล้วปื๊ดเลยพี่มากิ พูดงี้สวยดิพี่"ชายหนุ่มลุกยืน

"ชั้นสวยอยู่แล้วไม่ต้องชม ฮะๆ"แล้วเถียงกันไปกันมา

"นี่ๆ พอได้แล้วๆ ชั้นรำคาญ เฮ้อ~"พี่ชายคนกลางพูดขึ้น แล้วเดินหนีไปยังห้องรับแขกทันที

"ชิ/เชอะ"ทั้งสองฝ่ายต่างเชิดใส่กันแล้วเดินไปคนละทาง

+

+

+

บ้านแก้ว

"โอ๊ยๆๆ ทำไงๆๆๆๆ โอ๊ยๆๆ"หญิงสาวเดินไปเดินมาหลายรอบจนคนในบ้านชักสงสัยอยากถามแต่ก็ไม่กล้า

"โอ๊ยย พี่เลิกเดินไปเดินมาได้มั้ยเนี่ย ผมปวดหัวแล้ว"น้องชายที่นั่งอ่านนิตยสารอยู่บอกพี่สาวที่เดินไปเดินมาจนเขาเริ่มปวดหัว

"ถ้าแกปวดหัวก็เชิญเสด็จไปนั่งที่อื่นเลยไป"หญิงสาวเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงประชดประชันเล็กน้อย ทำให้น้องชายเกิดไม่พอใจขึ้นมา แต่ก่อนจะเดินไปก็หันมาทำหน้าล้อเลียนก่อนจะเดินออกไป

"อร๊ายยย ทำไงเนี่ย ไอ้น้องบ้า สร้างความวุ่นวายให้อีกแล้วนะ คอยดูถ้าเกลไม่รับรักล่ะก็ชั้นนี่แหละที่จะเป็นคนไปเอาเสียม จอบ มาทุบหัวแกให้แตกเลยคอยดู ฮีย"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา