ดัดนิสัยยัยจอมดื้อ

8.8

เขียนโดย dada

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 00.03 น.

  40 ตอน
  240 วิจารณ์
  108.24K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอน25

โทโมะประคองแก้วลงมาชั้นล่าง ทุกคนยังคงไม่ทานข้าวเพียงแต่รอทั้ง2คนอยู่

“อ่าว ลงมาแล้วหรอลูก มากินข้าวเร็วรออยู่”เสียงพ่อศักดิ์ทักทายทั้งคู่

“ครับคุณพ่อ”โทโมะพูดจบก็ประคองแก้วลงนั่ง

“พ่อ??”เกลกับเควินพากันทำหน้างุนงง โทโมะเดินไปนั่งเก้าตัวเอง

“ใช่ พ่อ และนี่ก็ลูกเขยข้า”พ่อศักดิ์พูดและชี้ไปที่โทโมะกับเควิน

“พ่อคะ เควินอ่ะหนูไม่สงสัย แต่ทำไมโทโมะ.....”เกลพูดและทำหน้างง พ่อศักดิ์เลยเล่าให้ฟัง เมื่อเล่าจบก็พากันกินข้าวจนอิ่ม

“เอ่อ แก้วเป็นอะไรทำไมต้องประคอง”พ่อศักดิ์ถามขึ้นมา โทโมะที่กำลังจะประคองแก้วออกจากบ้านก็หันควับกลับมาทันที

“ว่าไง”พ่อศักดิ์เซ้าซี้ให้ตอบ

“เอ่อ.....แก้วเจ็บ.....ขาหนะครับ”โทโมะตอบออกไป แก้วยิ้มอย่างแหยๆ

“พ่อไม่ใช่เด็กแล้วนะ หลอกใครหลอกได้แต่อย่าหลอกพ่อ พ่อไม่ชอบคนโกหก มันไม่ใช่เรื่องน่าอายหรอก อีกไม่นานก็จะแต่งงานกันแล้ว อายทำไม”พ่อศักดิ์ยิ้มกระหยิ่มบางๆให้กับโทโมะและแก้ว เควินกับเกลได้แต่ยืนหน้าเอ๋อ อะไรกัน ชั้นนึกว่าพ่อจะด่าชั้นซะแล้ว ทำไมพ่อถึงใจดีแบบนี้..... แก้วนึกไปมาแต่ก็เลือกที่จะยิ้มเบาๆ

“ขอโทดครับ”โทโมะพูดจบก็ประคองแก้วออกไปในรถของเขา เควินขอไปด้วยเลยให้นั่งมาด้วย ระหว่างขับไปยูโรก็เดินออกจากบ้านพอดี

“ยูโร ไปด้วยกันไหม”แก้วเปิดกระจกและตะโกน จนโทโมะต้องชะลอรถ

“อ๋อ ดีเลย”ยูโรเปิดประตูรถขึ้นอย่างไม่เกรงใจไปนั่งข้างๆเควิน โทโมะขับรถไปส่งทุกคนที่มหาลัย ทุกคนเดินลงมา ก็เช่นเคย ชะนีขนุนหนังก็มารุมกันถ่ายรูปโทโมะกับเควิน แต่ยูโรดันเดินไปหลบข้างๆเพราะเขาดูไม่ชอบผู้หญิงพวกนี้ซะเลย แก้วแหวกฝูงเข้าไปช้าๆ โทโมะเห็นแก้วพยุงตัวเองเดินก็เข้าไปกระชับประคองแก้ว แก้วมองหน้าโทโมะสักพัก พวกคุณเธอๆต่างๆก็พากันถ่ายรูสองคนนี้คู่กัน โทโมะจูบปากของแก้วอย่างแผ่วเบาไม่สอดแทรกลิ้นเหมือนเคย แก้วก็แค่ตอบรับอย่างเบาบาง รูปถูกถ่ายเก็บไว้จนล้น โทโมะคลายจูบเบาๆ เควินยิ้มออกมาก่อนจะพยุงแก้วเข้ามหาลัยไป ตอนแรกโทโมะก็นึกหึงนิดๆ แต่ก็ต้องยอมรับ ว่าเควินไม่มีทางรักแก้วแน่ๆแต่ที่เค้ากลัวก็ดูจะเป็นยูโร ทั้งสามคนเดินเข้าไปในมหาลัยและเริ่มเรียน

วันรับปริญญาของเกล

เกลที่รอรับอยู่ข้างในจนถึง3โมงก็ออกมาถ่ายรูป แก้วเดินเข้าไปโผก่อนพี่สาวและแสดงความยินดีกับความสำเร็จของพี่สาวเขาก็ยิ้มย่องอย่างสวยงาม ชุดขาวยาวลากพื้น ทำให้แก้วดูมีสง่าราศรีมาก แก้วให้กล่องของขวัญกับเกลที่ดูจะหน้าบานมาก พ่อของเกลก็ให้เช่นกัน รวมถึงโทโมะ เควินที่พึ่งกลับจากการทำงานพิเศษก็รีบวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาเกลพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่กับกล่องของขวัญเล็กๆ

“เควิน”เกลโผกอดอย่างน่าชัง เควินตอบรับกอดอุ่นๆและยื่นดอกไม้ให้พร้อมกล่องของขวัญ เกลอยากรู้ว่าเควินให้อะไรก็รีบแกะทันที แท่น แทน แท๊น....

“กรี๊ดดดดดดด”เกลกรี๊ดลั่นเมื่อเปิดออกมาเจอแหวนเพชรเม็ดโตที่สวยงามมากๆ เกลตาโตกอดเควินพร้อมกับยกตัวลอยขึ้นนิดๆ เควินถอนกอดและหยิบแหวนเพชรออกมาสวมให้กับเกลที่นิ้วนางข้างซ้าย แก้วดูจะตื่นตามากกับความงามของเพชร

“แต่งงานกันนะครับเกล”ครั้งแรกที่เควินไม่เรียกเกลว่าพี่ เพราะจะยิ่งทำให้ดูห่างกัน เกลอึ้งยืนอ้าปากแทบเป็นลมลงกับพื้น แต่แล้วก็......

“อึ อึ้ อึ๊.....”เกลปิดปากตัวเองที่กำลังจะอ้วกพุ่งออกมาไว้ แก้วเห็นอาการก็รีบวิ่งพาเกลไปห้องน้ำ เควินก็เลยวิ่งตามไป

“พี่ควรจะบอกเควินนะ”แก้วพูดแล้วลูบหลังพี่สาวที่กำลังอ้วก

“นั่นสินะ และพี่จจะบอกตอนไหนดี”เกลล้างปากและเงยหน้ามองแก้ว

“บอกอะไรเกล”เควินยืนมองเกลอยู่หน้าห้องน้ำหญิง

“กรี๊ดดด ผู้ชาย หล๊อหล่อ”เสียงนักศึกษาสาววีดร้องเมื่อเห็นเควินยืนบังประตูห้องน้ำอยู่

“ไปคุยกันข้างนอกนะเควิน”เกลเดินไปจูงมือเควินออกไป แก้วมองหน้าพวกที่กรีดร้องด้วยความสตอเบอร์แหลอย่างจิกตาใส่

“ไม่เคยเห็นผู้ชายหรือไง ร้องอย่างกับควายจะออกลูก”แก้วมองสาวพวกนั้นก่อนจะเดินเข้าไปกลางฝูงนักศึกษาประมาณ7-8คน แก้วไม่เคยกลัวว่าจะโดนรุม ทุกสายตาพากันมองแก้วอย่างเหยียดหยามและหยิ่งพะหยอง แก้วจิกตากลับไป แก้วแกล้งมองสาวคนตัวนำกรี๊ดตั้งแต่หัวจรดเท้า

“หน้าตาก็ไม่ใช่จะว่าดี ดูทำตัว จบได้ยังไงชั้นอยากรู้”แก้วพูดและจ้องตาอย่างดูถูก ยัยผู้หญิงผมยาวลอนคนนั้นมีรูปร่างดีไม่อ้วนไม่ผอม หน้าตาดูสวย

“แกเป็นใคร กล้าดียังไงมาว่าพี่หวาย”เสียงนังเบลล์ลูกน้องของหวายพูดขึ้น หวายมองตาแก้วกลับอย่างไม่เป็นมิตร

“และหล่อนยุ่งอะไรด้วยมิทราบ”แก้วเหล่มองนางผู้หญิงไร้มารยาทคนนั้น หวายกำมือแน่นง้างมือจะตบแก้วแต่แก้วจับไว้ทัน

“นี่แหละที่เรียกว่า แรด ! ของแท้ คงเอาตัวแลกกับเกรดสินะ”แก้วมองอย่างเหยียดหยาม

“นี่ ชักจะมากไปแล้วนะ”เบลล์เดินเข้ามาง้างมืออีกข้าง แก้วดึงหวายเข้าหาตัว เพี้ย เท่ากับยัยเบลล์ตบหวายแทนแก้ว หวายหันควับด้วยความโมโห

“อีเบลล์แกตบชั้นทำไม”หวายชักสีหน้าโมโหใส่ เบลล์ไม่อธิบายใดๆแก้วก็ผลักหวายกระแทกกับหน้าของเบลล์เต็มๆ แก้วเดินเข้าไปใกล้เบลล์

“สวยก็ไม่สวย กระโปรงก็แสนจะสั้น หน้าตาก็โบราณ ถ้าเอาเธอไปปั้นเป็นหุ่นคงจะขายดีนะ เค้าจะซื้อไปไว้ในสารพระภูมิ ปากก็แสนจะน่ารังเกรียด พูดแต่ละคำ ปกป้องตัวเองบ้างไหม เห็นยัยนั่นเก่งงั้นหรอเลยอยู่กับมัน ความจริงแล้ว แกกับมันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก บางทีแกอาจโดนมันแย่งแฟนก็ได้”แก้วกระซิบประโยคสุดท้ายเบาๆ และเสียงโทรสัพท์หวายก็ตั้งขึ้น

“ฮัลโหลแจ๊ค คิดถึงจังเลย”หวายกำลังพูดคุยกับแฟนของเบลล์จริงๆด้วย เบลล์ได้ยินก็ถึงกับตาเป็นไฟ แก้วก้มหน้าไปกระซิบที่หูเบลล์อีกครั้ง

“นี่ไง หลักฐานทนโท่ ยังคิดว่ามันเป็นลูกพี่อยู่ไหมหละ โดนสวมเขาจนได้ สม...”แก้วพูดจบก็มองไปรอบๆด้วยสายตาดูถูกและเดินออกจากวงล้อมนั้น เบลล์เดินไปดึงโทรสัพท์หวายและปาลงพื้น เพื่อนๆในกลุ่มพากันช่วยหวาย บางคนก็ช่วยเบลล์เลยเกิดเป็นศึกแตกหัก ตบกันแหลกหน้าห้องน้ำ แก้วเห็นก็หัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะเดินออกไปที่หน้างาน - - - - - - เควินถูกลากมา เกลมองสายตาเควินที่ดูจะห่วงเกลมากก็อดที่จะบอกความจริงไม่ได้

“เควิน เกลมีอะไรจะบอก”เกลมองหน้าเควินอย่างรู้สึกผิด

“ว่าไงหรอเกล”เควินถามขึ้นเบาๆ

“คือ.......ปล่าวๆ ไม่มีอะไร”เกลหลบสายตาของเควิน เควินก็ระแคงใจอยู่ไม่น้อย

“จะบอกอะไรก็บอกมาเถอะ”เควินจับไหล่เกลและพูดเบาๆ

“พี่เกลท้อง”แก้วเดินโผล่มากจากไหนไม่รู้ พูดออกมาซะเต็มปากเต็มคำเลยทีเดียว

“จริงหรอเกล”เควินตาตื่นมากเมื่อได้ยิน เกลพยักหน้าเบาๆ.......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ขอโทษทีนะคะที่ไปเบียดเบียนพี่หวาย พอดีเพื่อขอมาเลยจัดไป

ส่วนเบลล์ ไม่ชอบส่วนตัว ฮ่าๆๆๆ ถ้าชอบ เวลาอ่านก็เปลี่ยนชื่อเอาเองนะคะ

ยังไงเดี๋ยวจะอัพให้อีกตอน2ตอนน้าาาา จ๊วฟฟฟ muah!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา