My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี

9.2

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 03.51 น.

  31 ตอน
  651 วิจารณ์
  63.35K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) "ผู็แพ้"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี


 

ตอนที่ 12 ‘ผู้แพ้’

 

‘พรวด’

 

                เป็นฟางที่โผ่ลขึ้นมาเหนือน้ำก่อน อีกสองสาว เพราะเมื่อปราศจากการโกงเธอก็ย่อมต้องแพ้

 

เฟย์ กับแก้วที่เป็นนักกีฬาเก่าทั้งคู่เป็นธรรมดา

 

                 “เย้!!” เฟย์ชูมือร้องออกมาอย่างดีใจ ที่ตัวเองรอดพ้นจากการลงโทษมาได้

 

                “รักษาสัญญาด้วยนะคุณเพื่อน”

 

                แก้วเดินขึ้นฝั่งมาก่อนจะตามาด้วยเฟย์ที่ตบบ่าปลอบพี่สาวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

 

ต่างกับคนแพ้ที่มีใบหน้ามู่ถู้ที่สุด

 

                “รู้แล้วน่า ชิส์” จิ๊ปากขัดใจ

 

                “เฟย์ ให้พี่ฟางเลือกเลยนะว่าจะไปขโมย ‘ของลับ’ของใคร ตามใจพี่เลย”

 

                “ยัยเฟย์ ฝากไว้ก่อนเหอะ”

 

ชี้หน้าน้องสาวแค้นๆ กับสีหน้าเยาะเย้ยเธอมากกว่าจะเป็นการแสดงความเห็นใจ

 

                “อ้อ หมดเวลตอนเที่ยงคืนวันนี้นะพี่ฟาง”

 

                “เฮ้ย...ทำไมมีกำหนดเวลาด้วยอ่ะ”

 

                “ก็ ถ้าไม่กำหนดเวลา เกิดพี่ฟางเล่นโกงล่ะ ไม่ได้หรอก”

 

                “ชิส์ แกเป็นน้องฉันจริงรึเปล่าเนี้ย ยัยเฟย์”

 

                “เราไปหาอะไรกินกันดีกว่าแก้ว ปล่อยให้คนแพ้เขาคิดหาวิธีต่อไป”

 

กอดคอแก้วเดินกลับเข้าบ้านพักไปด้วยท่าทีลั้นลา 

 

                “ฮึ่ย ไม่น่าหลงกลยอมเล่นเกมส์บ้าๆนี่กับยัยเฟย์ เลยให้ตายซิแล้วทีนี้เธอจะไปขโมยของใครดีล่ะ”

 

ขยี้หัวตัวเองอย่างกลุ้มจัด เพราะถ้าแพ้ มันก็คืดหายนะสำหรับเธอดีๆนี่เอง

 

                “งั้นเริ่ม จากนายเขื่อนแล้วกันดูจะง่ายที่สุด”

 

                ตกลงใจที่จะเลือกเขื่อนเป้นเป้าหมายแระ ก็รีบวิ่งกลับเข้าไปในบ้านเพื่อนทำตามแผนที่แอบวางไว้

 

ในใจทันที  แต่งานนี้จะรอดหรือจะร่วงคงต้องลองวัดดวงดูแล้วแหละ

 

                 “เขื่อน ฟางขอยืมเล่นเกมส์ของเขื่อนบ้างได้มั้ยค่ะ”

 

เขื่อนเงยหน้าจากเกมส์ PSP ในมือขึ้นมามองเจ้าของเสียงหวาน งงๆ

 

 

                “เอ่อ....”

 

กำลังจะยื่นไห้ หากไม่มีใครบางคนมาขัดซะก่อน

 

                “เขื่อน เฟย์ก็อยากเล่นนะ สอนเฟย์เล่นได้เปล่า”

 

เฟย์ปาดเข้ามานั่งลงข้างๆชายหนุ่มก่อนจะแกล้งพี่สาวด้วยการดึงความสนใจของเขื่อนมาที่ตัวเอง

 

                “ยัย....”

 

แอบขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ที่โดนเฟย์เข้ามาขัดแผนของตัวเองจนล้มไม่เป็นท่า

 

ยัยเฟย์นะยัยเฟย์ ทำแบบนี้มันแกล้งกันชัดๆ

 

 

                สุดท้ายก็ต้องถอดใจจากเป้าหมายแรกมาที่ โทโมะที่เธอแอบเลือกให้เป็นเป้าหมายที่สอง

 

ว่าแต่เธอจะเอาเหตุผลไหนไปขอโทรศัพท์ของเสื้อยิ้มยากอย่างเขากันล่ะ

 

อ๊ะ....จริงซิ

 

                “โทโมะ คือฉันขอยืมโทรศัพท์นายได้มั้น พอดีฉันหาโทรศัพท์ตัวเองไม่เจอน่ะ”

 

                “อืม เอาไปซิ”

 

ยืนมือไปรับโทรศัพท์ของโทโมะด้วยอาการลิงโลด ที่ดูท่าแผนการณ์คราวนี้จะสำเร็จไปด้วยดี

 

โดยที่ไม่มี(มาร)มาผจญอย่างเมื่อครู่

 

‘ครืดๆ’

 

                “โทษนะ ฉันขอรับโทรศัพท์ก่อน”

 

                ฟางเหลือบมองเบอร์ที่หน้าจอ ก่อนจะหันกลับไปมองแก้วที่แอบโทรเข้าเบอร์ของโทโมะ

 

เป็นการเบี่ยงความสนใจของชายหนุ่ม(ว่าแต่ ยัยแก้วมันไปมีเบอร์ของโทโมะได้ยังไงกันนะ เธอยังไม่มีเลยน้า)

 

แก้วแลบลิ้นให้ฟางอย่างสะใจ ก่อนจะกดตัดสายของโทโมะทิ้ง

 

                “ยัยแก้ว ยัยเฟย์ แกสองคนแกล้งฉัน”

 

ฟางโวย(เสียงเบา) ใส่ทั้งคู่ทันที ที่สบโอกาส

 

                “เปล่าซักหน่อย” เฟย์ตอบกลับหน้าตาย

 

                “ฮี่ย!!”

 

                “ดูเหมือนแกจะเหลือตัวเลือกสุดท้ายแล้วนะฟาง”

 

                “แกจงใจใช่มั้ย แก้ว ยัยเฟย์”

 

“แหมพี่ฟาง ก็นิดหน่อย”

 

                เฟย์ตอบ ก่อนจะรีบวิ่งหนีฝ่ามือพิฆาตของพี่สาวที่กำลังจะฟาดลงมา

 

อ๊ากกกก เธอต้องไปจิกของลับของหวง ของไอ้หมีบ้ากามนั้นจริงๆเหรอเนี้ยยยยย

 

                ฟางมองซ้ายมองขวาหวั้นๆว่าอาจจะมีการหักหลังจากเพื่อนและน้องสาวเกิดขึ้นอีก

 

ฟู่ ดูเหมือนยัยสองคนนั้นจะไม่ได้ตามเธอมาซินะ  มองซ้ายมองขวาอีกรอบก่อนจะค่อยๆแง้มประตู

 

เข้าไปในห้องนอนเล็กที่แอบเห็นว่าป็อปปี้เดินหายเข้าไป

 

อยู่ตรงไหนกันนะ ตานั้นวางไว้ไหนกันแน่

 

สอดส่ายสายตามองหากุญแจรถยนต์คันสวยที่ตกเป็นเป้าหมาย แต่กลับไม่เห้นแม้แต่เงา

 

อย่าบอกนะว่า ตานั้นเอาเข้าไปอาบน้ำด้วยจริงๆ

 

เดาเอาจากเสียงฝักบัวที่ดังลอดออกมาจากห้องน้ำ ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นพวงกุญแจรถ

 

ของป็อปปี้ที่ถูกวางกองรวมอยู่กับกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์ รับเดินย่องเข้าไปใก้ลก่อนจะคว้ามา

 

ถือไว้อย่างดีใจที่ดูท่าปฎิบัติการครั้งนี้จะสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี

 

                “ทำอะไรของเธอ”

 

เสียงทุ้มดังลอยมากระทบโสตประสาทของเธอเข้าอย่างจัง

 

                เฮืออก มัวแต่ดีใจ ตานั้นออกจากห้องน้ำมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

 

หันขวับกลับมาตามเสียง ซึ่งเธอถือว่าเป็นการกระทำที่ผิดผาดอย่างยิ่ง เพราะคนตรงหน้าเพิ่ง

 

ออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่ร่างกายท่อนล่างมีแต่ผ้าขนหนูพันไว้เท่านั้น ไหนจะหยดน้ำที่เกาะ

 

พราวอยู่ตามร่างสูง ซิกแพ็คนั้นอีก อ๊ากกก นี่ฉันคิดอะไรกานนนนนนนนนน ไม่นะ ไม่นะ

 

                ป็อปปี้เดินเข้ามาใก้ลอีกฝ่าย ที่ยังยืนค้างเป็นหินอยู่ มองเลยไปยังของที่อยู่ในมือของ

 

ร่างบาง

 

                “ขโมยงั้นเหรอ” รอยยิ้มของป็อปปี้ทำเอาฟางเสียวสันหลังวาบๆ

 

                “อ๊ะ...เอ่อ”

 

ความคิดในสมองตีกันวุ่นมองหาข้อแก้ตัวที่พอจะสมเหตุสมผล แต่ดูท่าจะไม่มีซัดอย่างเดียว

 

ในตอนนี้

 

                “หึ เธอทำอะไรกันแน่ ฟาง อยากได้กุญแจรถฉัน หรืออยากเห็นฉันโป๊กันแน่”

 

                “อ่ะ ...คะ..ใครจะอยากเห็นนายโป๊กันเล่า”

 

หลุบตาลงพื้นไม่กล้าแม้แต่จะมอง สายตาล้อเลียนของอีกฝ่าย

 

 

       TOP  ♥ ‘หึ เธอทำอะไรกันแน่ ฟาง อยากได้กุญแจรถฉัน หรืออยากเห็นฉันโป๊กันแน่’ BY POPPY

             

     

                 ♪  ♪  ♪  ♪  ♪  ♪  ♪ 

อัพแล้วน้า ฮ่าๆๆ โทดทีที่อัพช้า พอดีว่าเน็ตมันกากไปหน่อย

เจอกันตอนหน้าคร้า ^^

To_oNg

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา