My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี

9.2

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 03.51 น.

  31 ตอน
  651 วิจารณ์
  62.93K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) "เรื่องที่ต้องจัดการ"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 Msweeheart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี

 

ตอนที่ 25 ‘เรื่องที่ต้องจัดการ’

 

               “มีอะไรก็ว่ามา”

 

               “นายจะเอายังไงเรื่องที่ฟางยังต้องอยู่ในสภาพผู้ชาย”

 

               “แล้วเรื่องที่พี่ฟางต้องเจ็บตัวล่ะ พี่ป็อปจะจัดการยังไง”

 

                “เรื่อง สาวๆบรรดากิ๊กของนายทั้งหลาย นายจะเอายังไง ป็อปปี้”

 

เมื่อป็อปปี้เปิดโอกาสให้พูด ขนมจีน เฟย์ แก้วต่างก็แย่งกันต่ามออกมา จนชายหนุ่มต้องยกมือห้าม

 

                “จะแย่งกันพูดทำไม เรื่องที่ฟางโดนทำร้ายยังไงฉันก็ต้องหาตัวคนทำอยู่แล้ว ส่วนไอ้เรื่องผู้หญิงคน

 

อื่นฉันจะคุยเอง แล้วเรื่องที่ฟางเป็นผู้ชายตามที่คนอื่นเข้าใจ ฉันขอคิดก่อน”

 

                ป็อปปี้ตอบทุกคำถามของทั้งสามสาวได้อย่างครบถ้วน

 

               “พิมคงไม่มีปัญหาเพราะรายนั้นเข้าพอจะเข้าใจอะไรง่ายๆอยู่หรอกแต่จินนี่ ฉันว่านายคงต้องเหนื่อย”

 

ขนมจีนเปรยออกมา เพราะเธอเองยังไม่ค่อยจะอย่างเชื่อว่าสองสาวนั้นจะเป็นเพื่อนสนิทกันได้ ทั้งเรื่องที่มีนิสัย

 

ต่างกันสุดขั้ว หรือว่าเรื่องที่คบผู้ชายคนเดียวกันได้โดยที่ไม่ตบกันตายไปซะก่อน ==”

 

                  “อ๊ะ หรือว่าเรื่องนี้จะเป็นฝืมือจินนี่”

 

                   “ทำไมเบเบี๋คิดแบบนั้นล่ะจ๊ะ”

 

                  “ไอ้กบ...ก็ที่ขนมจีนเตือนว่า จินนี่ไม่ค่อยจะชอบหน้าพี่ฟางไง ทั้งเรื่องรายงานคราวก่อน แล้วไหน

 

จะเรื่องที่พี่ฟางโดนสาดน้ำถูพื้นจากระเบียงนั้นอีก ยังไม่หมดนะ เมื่อวานยังมีกระถางต้นไม้ตกมาจากตึกสามที่ไม่

 

ปลูกต้นไม้อีก”

 

                   “เดี๋ยวนะ เรื่องน้ำถูพื้น กระถางต้นไม้ทำไมฉันไม่รู้เรื่อง” ป็อปปี้ถามกลับหน้าเครียด

 

                   “ยัยเฟย์” แก้วถลึงตาใส่เพื่อนที่เผลอพูดออกไปหมดเปลือก ทั้งๆที่ฟางสั่งไม่ให้พวกเธอทั้งคู่พูด

 

ไปเพราะไม่อยากให้มากเรื่อง

 

                    “แสดงว่า ยัยนั้นโดนรังแกมาตลอดงั้นซิ ทำไมพวกเธอถึงไม่ยอมบอกฉัน”

 

                    “ก็ยัยฟางมันไม่อยากทำตัวเรื่องมาก อีกอย่างเราก็ไม่รู้ซะหน่อยว่าเป็นฝีมือใคร”

 

                    “โห ยังมีคนขุดวิธีแบบนี้มาใช้กันอีกเหรอว่ะ นึกว่าจะมีแต่ในซีรี่ย์ซะอีก”

 

                    “ไอ้กบ มันใช่เวลามาพูดเล่นมั้ย”

 

                    “เฮ้ย ไอ้ป็อปไปไหนว่ะ” เขื่อนร้องถามคนที่เดินหน้าเครียดออกจากห้องไป

 

                    “นายไม่ตามไปหรือไง” แก้วสะกิดถามโทโมะที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่

 

                    “คนของมัน ให้มันจัดการเอง”

 

 

 

                    “จินนี่ ขอฉันคุยด้วยหน่อย”

 

                    “ป็อปปี้ ได้ซิ” จินนี่เดินหน้าบานตามหลังชายหนุ่มออกจากห้องมา

 

                    “ป็อปมีอะไรกับจินนี่เหรอ”

 

                    “เธอ เป็นคนแกล้งฟาร์มซินะ” ป็อปปี้เอ่ยถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสนิท

 

                    “เอ่อ คือว่า....” จินนี่ก้มหน้าหลบสายคาดุจัดของชายหนุ่มอย่างหวาดกลัว

 

                    “ฉันถามว่าใช่มั้ย” บีบแขนคนที่ยังคงเอาแต่ก้มหน้านิ่ง

 

                    “ป็อป จินนี่เจ็บนะ ใช่ ถ้าจินนี่ทำแล้วจะทำไม”

 

                    “ฉันไม่นิยมทำร้ายผู้หญิง แต่ถ้าเธอยังไม่หยุด อย่าหาว่าฉันใจร้ายนะ จินนี่”

 

                    “ป็อป นายขู่ฉันงั้นเหรอ เพราะนายคนนั้น นายกล้าขู่ฉันงั้นเหรอ” ถามชายหนุ่มเสียงสั่น

 

                    “ฉันไม่เคยขู่ เธอกับฉันนับจากตอนนี่เราไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก”

 

                   “จำไว้ อย่าเข้าใก้ลฟาร์มอีก ถ้าเธอไม่อยากมีปัญหา” สะบัดแขนจินนี่ทิ้งก่อนจะเดินหันหลังกลับ

ออกไป

                   “ฮึก เพราะอะไร นายนั้นมันมีดีกว่าฉันตรงไหน”

 

จินนี่พึมพำเสียงเครื่อ แต่เธอรู้ดีว่าถ้าตัวเองยังดันทุรังต่อไปคงไม่เกิดผลดีแน่ ถึงป็อปปี้จะไม่ทำร้ายผู้หญิงแต่ใช่ว่า

 

เขาจะไม่มีคนคอยเก็บกวาดผู้หญิงที่กล้าขัดคำสั่งของเขาให้นี่น่า ‘พี่ปุ๊กกี้’ พี่สาวของป็อปปี้คือคนที่คอยจัดการเรื่อง

 

นี้ให้น้องชายตัวเองมาตลอด ถึงแม้ว่าพี่ปุ๊กกี้จะจบออกจากโรงเรียนนี้ไปแล้วก็ตาม เธอไม่เสี่ยงแน่ เหอะผู้หญิง

 

สวยๆอย่างเธอหาผู้ชายเอาใหม่ก็ได้ ชิ

 

 

 

                    “จินนี่ มีอะไรรึเปล่าทำไมสีหน้าเธอดูไม่ค่อยดี”

 

พิมเอ่ยถามเพื่อนสนิท ที่เดินหน้ามุ่ยกลับเข้ามาหลังจากออกไปกับป็อปปี้

 

                    “เขาขอเลิกกับฉัน ป็อปปี้เขาโกรธที่ฉันไปแกล้งมรฟาร์มเขาเลยขอเลิกกับฉัน ฮึก พิม เอาเห็น

 

หมอนั้นดีกว่าฉันอีก ฮือๆ”    พิมโอบเพื่อนเข้ามาปลอบใจ

 

                     “เดี๋ยวนะ เธอเป็นคนแกล้งฟาร์มงั้นเหรอ”

 

                    “อืม แต่ฉันไม่ได้เอาหมุดไปใส่ในรองเท้าหมอนั้นนะ แล้วเรื่องรายงานฉันก็ไม่ได้เอาไปฉีกทิ้ง

ด้วย”

 

จินนี่แก้ตัวเสียงอ่อย ถึงเธอจะแกล้งฟาร์มจริง แต่เรื่องที่หมอนั้นบาดเจ็บเธอไม่รู้เรื่องซักนิด

 

                   “ไม่เป็นไรนะ ฉันจะช่วยเธออธิบายกับป็อปปี้เอง เขาต้องเข้าใจ”

 

                   “ฮือๆๆ ขอบใจเธอมากนะพิม”  พิมปลอบจินนี่จนอีกฝ่ายสบายใจขึ้น ก่อนที่เธอจะขอแยกตัวออก

 

มา วานให้หวายช่วยดูแลเพื่อนที่ยังเศร้าเรื่องที่โดนบอกเลิกอยู่

 

 

‘ก๊อกๆ’

 

                  “เธอ มาทำไม” โทโมะเลิกคิ้ว ถามคนที่มาเคาะห้องพวกเขากลางดึก งงๆ

 

                  “ฉันมีเรื่องอยากคุยกับป็อปปี้ ขอฉันเข้าไปได้รึเปล่า”

 

                  “อืม เข้ามาซิ” โทโมะเบี่ยงตัวให้พิมก้าวเข้ามาในห้อง

 

                  “ใครมาว่ะ ไอ้โมะ”

 

เขื่อนที่เพิ่งเดินหัวยุ่งออกจากห้องนอนทางปีกดด้านขวาของห้อง ถามเสียงงัวเงีย

 

                  “พิม”

 

                 “เฮ้ย แย่แล้ว”

 

                “อ๊ะ พวกนะ...เธอ”

 

ยังไม่ทันที่เขื่อนจะแก้ไขอะไร พิมที่เดินตามเจ้าตัวเข้ามาก็มองเห็นภาพ แก้วกับเฟย์ที่นอนกองกันอยู่หน้าทีวี

 

ตาค้าง

 

                 “เย้ย!!”

 

                 “Shit” โทโมะสถบออกมาพลางยกมือขยี้หัวเซ็งจัด ที่มีคนมารู้ความลับเพิ่มอีกหนึ่ง เพราะเท่าที่มีนี่

 

ก็ยุ่งมากพออยู่แล้ว

 

                 “เสียงดังอะไรกันว่ะ เดี๋ยวยัยฟางก็ตื่นพอดี” เสียงป็อปปี้โวยออกมาจากห้องนอนตรงกลาง

 

                 “พิม เธอ...”

 

TOP  ♥   ‘คนของมัน ให้มันจัดการเอง’ BY TOMO

 

  ♪                    

อัพแล้วคร้า แต่วันนี้คงอัพแค่ตอนเดียว เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพเรื่องสั้นบวกชดเชยให้น้าาาาาาาาาา

 เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^

 To_oNG

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา