คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

9.2

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.18 น.

  21 session
  406 วิจารณ์
  60.40K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) ความจริงที่เธอต้องรู้!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 16 ความจริงที่เธอต้องรู้!
“ฮัลโหล..”แก้วพูด
“ยัยแก้ว นี้ฟางนะ แกอยู่ไหน ?”ฟางถาม
“ฉันอยู่ข้างนอก มีอะไร ?”แก้วถามกลับ
“ฉันมีเรื่องของโทโมะจะคุยกับแก แกมากับโทโมะด่วน ฉันรอแกที่บ้านนะ
ว่าแต่ว่าแกออกจากโรงพยาบาลได้แล้วหรอ ?”ฟางถามต่อ
“ฉันหนีออกมาอ่ะ เดี๋ยวเจอกัน”แก้วพูดแล้ววางสายไป
“นี้นาย เอารถมาหรือป่าว ?”แก้วถาม
“เอามา ทำไม ?”โทโมะถาม
“กลับบ้าน ฟางรออยู่”แก้วพูดแล้วเดินไป
“เธอจะไปอยู่บ้านใช่มั้ย ? ไม่หนีฉันใช่ป่ะ ?”โทโมะถาม
“ไม่รู้ แล้วแต่อารมณ์ ไปเอารถมา”แก้วพูด
“ครับผม”โทโมะพูดพร้อมรอยยิ้มแล้วเดินไป

‘ฉันคงตัดขาดจากนายไม่ได้จริงๆแหละโทโมะ ขนาดฉันหนีนายตั้ง 2 ครั้งแล้ว
ทำไมนายยังตามฉันเจอทุกครั้งเลย เพราะอะไรกัน ?’แก้วคิดในใจ


สักพัก
“ฉันหนีนายกี่ครั้งๆ ทำไม นายถึงตามฉันเจอทุกทีเลย”แก้วถาม
“ก็เพราะชะตาฟ้าลิขิตให้เราคู่กันไง”โทโมะพูด
“แหวะ”แก้วพูดพร้อมทำท่าอ้วก
“อะไรกัน ท้องหรอเนี้ย ? แค่ 4 ครั้งเอง”โทโมะพูด
“ไอ้บ้า ! ฉันไม่ใช่เกลที่จะได้ครั้งเดียวก็ท้อง”แก้วพูด
“อย่าพูดเรื่องคนอื่นตอนเราอยู่ด้วยกันสองคนได้ไหม ?”โทโมะถาม
“เกลไม่ใช่คนอื่น เพราะอีกไม่นานเขาจะมาเป็นเมียนาย ส่วนฉันก็จะกลายเป็นคนอื่น”แก้วพูด
“เกลคือคนอื่น เธอเป็นเมียฉัน”โทโมะพูด
“เห๊อะ!”แก้วพูดแล้วหันหน้าออกนอกหน้าต่าง

ที่บ้าน
“ว่าไงฟาง ?”แก้วถามทันทีที่มาถึง
“ฉันรู้ความจริงแล้วเรื่องเกล”ฟางพูด
“ถ้าเรืองนั้นฉันไม่ฟัง”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“แกต้องฟัง แกมัวแต่หนีปัญหา แกเลยไม่ได้รู้ความจริง
ถ้าแกไม่รู้เรื่องนี้แกอาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตเลยนะแก้ว”ฟางพูด
“ว่ามา”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลงที่โซฟา

“นายก็นั่งด้วยสิโทโมะ”ฟางพูด
“อืม”โทโมะตอบพร้อมนั่งลง

“เรื่องมันเป็นอย่างนี้ ....”

‘ป็อป จอดรถก่อน’ฟางพูดขณะที่กำลังนั่งรถอยู่กับสามีของเธอ
‘ทำไมฟาง ?’ป็อปปี้ถาม
‘ฉันเห็นอะไรบางอย่าง นายขับรถตามรถคันนั้นไป’ฟางพูดพร้อมชี้ไปที่รถคันหนึ่ง
‘ทำไม ?’ป็อปปี้ถาม
‘อย่าถามมาก บอกให้ขับตามไปก็ตามไปสิ’ฟางดุป็อปปี้
‘ครับๆ’ป็อปปี้พูดพร้อมกับขับรถตามคันที่ฟางชี้


แล้วมันก็จอดที่คอนโดแห่งหนึ่ง
‘น้องปาง รออยู่บนรถกับพ่อนะลูก’ฟางพูดกับลูกสาวของตนพร้อมกับลงจากรถไป
‘นั้นมันทีเจ กับเกลนิมาทำอะไรกันที่นี้’ฟางพูดคนเดียว
‘คุยอะไรกัน ? ไม่ได้ยินเลยเข้าไปใกล้ๆหน่อยดีกว่า’ฟางพูดพร้อมกับเดินไปใกล้ๆที่ที่เกลกับทีเจยืนอยู่

‘แผนนายนี้เจ๋งมากอ่ะ ดีไม่ดีพรุ่งนี้ฉันอาจจะได้เป็นเมียพี่โทโมะเลยก็ได้’เกลพูด
‘ฉันคิดซะอย่าง ฮะๆ แล้วตอนนี้เธอพร้อมที่จะมีลุกแล้วใช่มั้ย ?’ทีเจถาม
‘แน่นอน ฉันหาพ่อเด็กได้แล้วนี่น่า ว่าแต่นายเถอะ สามารถทำให้ฉันท้องได้จริงหรอ ?’เกลถามพร้อมกับจับมือทีเจไว้
‘แน่นอน ฉันซะอย่างพร้อมแล้วเราก็ไปกันเถอะ ฉันทนไม่ไหวแล้ว’ทีเจพูดแล้วพาเกลเข้าห้องไป
‘หน๋อย นังแพศยา อยากได้ผัวอื่น ด้วยแผนสกปรก แกทำเพื่อนฉันเสียใจ
แกไม่ตายดีแน่’ฟางพูดแล้วเดินหนีไป


ปัจจุบัน
“เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ”ฟางพูด
“ทำไมเงียบอ่ะ ?”ฟางถาม
“กำลังอึ้งอยู่ คนอะไรจะเลวได้ขนาดนี้”แก้วพูด
“แล้วมีอีกเรื่องนึงที่ฉันจะบอก ตอนก่อนที่พวกเธอจะเข้ามาในห้อง
เกลเข้ามาในห้องฉัน แล้วก็พยายามจะฆ่าฉันด้วย ดีนะที่ตอนนั้นฉันตื่นอยู่ ไม่งั้นตายแน่”แก้วพูด
“อะไรนะ ?”ฟางกับโทโมะพูด
“จะไปไหน ?”แก้วถามเมื่อเห็นว่าโทโมะกำลังจะเดินออกไป
“ฉันจะไปฆ่าเกล”โทโมะพูด
“บ้าหรอ ? เดี๋ยวก็ติดคุกหรอก”แก้วพูด
“แล้วเธอจะให้ฉันทำไงเล่า ?”โทโมะถาม
“ฉันนึกออกแล้ว มานั่งก่อน”แก้วพูดพร้อมกับกวักมือเรียกโทโมะ
“แผนไร ?”ฟางถาม
“อยากรู้ก็ฟังสิ แผนมันเป็นแบบนี้...
ฉันจะให้โทโมะรับเกลมาเป็นภรรยาอีกคนแล้วก็.....”แก้วกระซิบ
“มันจะดีหรอ ?”โทโมะถาม
“ดีสิ”ฟางกับแก้วพูด
“คนแบบนั้นมันสมควรที่จะโดนแบบนี้”แก้วพูดพร้อมกับยิ้มแบบนางมารร้าย
“เอาก็เอา”โทโมะพูด
“ฉันกลับก่อนนะ เหมือนป็อปจะมารับแล้ว”ฟางพูดเมื่อเห็นแสงไฟหน้ารถ
“บายจ๊ะ”แก้วพูดพร้อมกับกำลังเดินขึ้นห้องไป

ในห้องนอน
“เรื่องเคลียร์แล้วนะ แก้วหายงอนโทโมะยัง ?”โทโมะถาม
“เอิ่มมม...ก็นายไม่ได้ผิดนิ ฉันผิดเองที่ไม่เชื่อใจนาย
นายก็รู้นิว่าฉันผ่านอะไรมา จะให้เชื่อใจใครง่ายๆ ฉันทำไม่ได้หรอก”แก้วพูด
“โทโมะไม่หายงอนหรอก”โทโมะพูด
“แก้วต้องง้อโทโมะด้วย”โทโมะพูดต่อ
“ง้อยังไง ?”แก้วพูดเสียงสั่นเหมือนเธอจะรู้แล้วว่าต้องง้อยังไง
ดูจากสายตาเขาแล้ว เพียงแต่ไม่แน่ใจ
“ก็เรามา featuring กันไง”โทโมะพูด
“ไอ้บ้า! น่าเกลียด”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
‘คิดไว้ไม่มีผิด ไม่พ้นเรื่องนั้นเลย’แก้วคิดในใจ

“จะไปไหน ?”โทโมะพูดพร้อมกับดึงข้อมือแก้วไว้
“ปะ..ไปอาบน้ำไง”แก้วพูด
“ไม่ต้องอาบหรอก”โทโมะพูดพร้อมกับเขยิบเขามาหาแก้ว
“ไม่ได้ ต้องอาบ”แก้วพูด
“ไว้อาบหลังจาก...กันก็ได้”โทโมะพูด
“ไม่หื่นสักครั้งได้มั้ย ?”แก้วถาม
“ถ้าตอบว่าไม่ได้ล่ะ ก็หุ่นเธอมันยั่วฉันเอง”โทโมะพูด
“ผอมแห้งจะตาย ยั่วตรงไหน ?”แก้วถามกลับ
“เธอไม่รู้ตัวหรอกว่าเธอมีเสน่ห์น่าดึงดูดแค่ไหน”โทโมะพูดพร้อมกับประกบปากแก้วในทันที
พร้อมกับค่อยพาตัวแก้วไปยังเตียงนอนแล้วขึ้นคร่อมเธออย่างรวดเร็ว
จูบที่แสดงถึงความโหยหาและเร่าร้อน
จากที่เริ่มจากปากฝ่ายชายก็เริ้มไล้ลงมาที่ซอกคออันขาวเนียนของหญิงสาวพร้อมกับค่อยเลื่อนต่ำลงมา
ต่ำลงๆๆๆ จนถึงหน้าอก ฝ่ายชายไม่รอช้ารีบฉักเสื้อทันที สงสัยรอถอดมันคงไม่ทันใจ
“เสื้อขาดแล้ว”แก้วพูด
“ไว้ค่อยเย็บก็ได้”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยเลื่อนมือลงมาหวังจะถอดกางเกงให้แก้ว

สักพักเสื้อผ้าอาภรณ์ก็ไม่เหลืออยู่บนร่างทั้งสองแล้ว
“พร้อมยัง ?”โทโมะถาม
“อืมม”หญิงสาวตอบพร้อมหลับตาพริ้มดูเหมือนว่าสติจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเสียแล้วสิ
‘บ้าจริง สุดท้ายก็ยอมจนได้’แก้วคิดในใจ
ชายหนุ่มยิ้มพร้อมกับค่อยสอดนิ้วไปที่ช่องทางอ่อนไหวทีละนิ้วๆ
เพื่อเป็นการเบิกทาง
เขาขยับเขาขยับออกเป็นจังหวะช้าๆ ก่อนจะเริ่มเร็วขึ้น
“อืมมมม..อือออ”หญิงสาวได้ครางออกมาเพื่อระบายความเสียว
ไม่นานนักชายหนุ่มก็เปลี่ยนจากนิ้วมาเป็น...
“จะเอาเข้าไปแล้วนะ”โทโมะพูด
“อืมมม”แก้วตอบรับไปแบบไม่ได้สติสักเท่าไหร่
ไม่นานนักชายหนุ่มก็สอดแทรกความเป็นชายที่ตื่นตัวเต็มที่เข้าไปที่ช่องทางอ่อนไหวของหญิงสาว
ตอนแรกชายหนุ่มขยับแบบช้าๆ ไม่เร็วนัก แต่พอทำได้ไม่นานก็เริ่มเพิ่มระดับความเร็วขึ้น
“อืออออ แก้วเจ็บโทโมะ”แก้วร้องออกมาดูเหมือนเธอจะทนไม่ไหวแล้ว
“อีกนิดนะ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว”โทโมะพูดพร้อมกับเริ่มเพิ่มจังหวะขึ้นอีกๆ
“มันเจ็บเกินไป”แก้วพูดพร้อมกับกำผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวของเธอ
“อีกนิดเดียวแก้ว ทนหน่อยนะ”โทโมะพูด
“อืมมม  อือออ...อ่าาาาาาา”แก้วครางออกมา
ไม่นานนักกิจกรรมรักครั้งนี้ก็เสร็จสิ้นลงไป
ทั้งหญิงสาวและชายหนุ่มต่างก็ปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมกัน
ชายหนุ่มเมื่อเสร็จกิจก็ล้มตัวลงไปนอนข้างหญิงสาว
“เสียงครางเซ็กซี่นะเรา”โทโมะพูดพร้อมกับหอมแก้มแก้ว
“ไอ้บ้า !”แก้วพูดพร้อมกับดึงมาห่มมาคลุมโปง

‘ชิ ไอ้คนนิสัยไม่ดี เจ็บไปหมดแล้วเนี้ย’แก้วคิดในใจ
“ขอโทษนะที่อาจจะเจ็บ ก็ไม่ได้ทำมานานแล้วนิ เลยจัดเต็มเลย แหะๆ”โทโมะพูดขึ้นมา
‘รู้หรือไงว่าเราคิดอะไร ?’แก้วคิดในใจ


“นอนไปเลย”แก้วพูด
“ไม่ต่อีกรอบหรอ ?”โทโมะถามพร้อมกับลุกขึ้นมานั่ง
“ไม่ต่อแล้ว นอนเลยเหนื่อย”แก้วพูด
“โธ่!อดเลยอ่ะ”โทโมะพูดพร้อมกับนอนลงแบบเดิม
“ไม่ต้องเลย ไอ้คุณชายหื่น”แก้วพูด
“หื่นกับเธอคนเดียวเนี้ยแหละ”โทโมะพูด
“ไม่ใส่เสื้อผ้าหรือไง เดี๋ยวไม่สบายหรอก”โทโมะพูด
“ง่วงแล้ว”แก้วพูด
“ไม่ใส่มีต่อแน่”โทโมะพูด
“ก็จะใส่ได้ไงเล่า นายทำเสื้อฉันขาด เสื้อกล้ามก็ขาด กางเกงก็เกือบขาด
เอาที่ไหนใส่เล่า”แก้วพูดพร้อมกับลุกขึ้นนั่งแต่ไม่ลืมที่จะเอาผ้าห่มมาคลุมไว้
“ขอโทษ เดี๋ยวไปหยิบชุดมาให้เปลี่ยนล่ะกัน”โทโมะพูดพร้อมกับเดินไปที่ห้องแต่งตัว(ลืมบอกว่ามีห้องแต่งตัวด้วย ฮะๆ)
“เดี๋ยวก่อน เอามาวางไว้ตรงเตียงนะ ไปอาบน้ำก่อน”แก้วตะโกน(ไม่ดังมาก)บอกโทโมะพร้อมกับลุกขึ้น
“ให้ช่วยมั้ย ?”พอรู้ว่าแก้วจะอาบน้ำโทโมะก็รีบวิ่งมาจากห้องแต่งตัวทันที ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม (ป๊าเราไม่เท่าไหร่เลย =_=? : ไรท์เตอร์)
“ไม่ต้องเลย”แก้วพูด
คำๆนี้ทำให้โทโมะหุบยิ้มในทันที
“ไรง่า ไม่ต้องการคนถูหลังหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่”
“ไม่ต้องการคนหยิบสบู่ให้หรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่”แก้วตอบ
“ไม่ต้องการคนสระผมให้หรอ ?”โทโมะถามต่อ
“ไม่”แก้วตอบ
“ไม่ต้องการคน...”โทโมะจะพูดต่อแต่
“เอาง่ายๆ ฉันไม่อยากให้นายเข้ามาในห้องน้ำกับฉันตอนนี้และตอนอื่นๆเข้าใจมั้ย ?
นายมันตัวอันตราย หื่นได้ทุกทีและทุกเวลา”แก้วพูด(เป็นชุด)
“ก็บอกแล้วไง หื่นกับแก้วคนเดียว”โทโมะพูด
“ควรดีใจมั้ยเนี้ย ?”แก้วพูด
“ควรสิ เพราะดีกว่าสามีไปหื่นกับคนอื่นนะ”โทโมะพูดพร้อมกับเขยิบเข้าไปหาแก้ว
“อย่าเข้ามานะ จะเป็นพระคุณมากถ้านายไม่หื่นกับฉันสัก 3 ปี”แก้วพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“ถ้าจะให้ฉันไม่หื่นกับเธอคงต้องเป็นวันที่ฉันหมดลมหายใจนั้นแหละ ยัยห้อย”โทโมะพูด
“ว่าฉันห้อยหรอ ? ไอ้อาแปะขายเกาลัดที่แยกเหม่งจ๋ายยยย”แก้วตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
“ได้ยินด้วย ? หูดีจริงๆ”โทโมะพูดพร้อมกับเดินไปที่ห้องแต่งตัว
สักพัก
“ไปอาบน้ำได้แล้ว”แก้วพูด
“คร้าบ”ทโมะพูดแล้วเดินไป
“เดี๋ยว นายอย่าลืมโทร.บอกเกลล่ะ”แก้วพูด
“จ้า”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

เช้าวันรุ่งขึ้น
“ตื่นได้แล้วว”แก้วเรียก
“จ้าๆ”โทโมะพูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ

“ลงมาแล้วหรอ มากินเลย กำลังร้อนๆ”แก้วพูดพร้อมกับวางอาหารบนโต๊ะ
“พี่สวยไปไหนล่ะ ?”โทโมะถาม
“พี่สวยลา 3 เดือนอ่ะ เห็นบอกว่าแม่ป่วยแก้วก็เลยมาทำอาหารเอง”แก้วพูด
“หอมจริงๆด้วย”โทโมะพูดพร้อมสูดดมกลิ่นจากตัวหญิงสาว
“นี่ ให้ดมอาหาร ไม่ใช่ให้ดมแก้ว”แก้วพูดพร้อมกับตีมือโทโมะเบาๆ
“แหมมม ก็กลิ่นคนมันหอมนี่หน่า”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลง
“โทโมะ แก้วไม่ไปทำงานได้มั้ยอ่ะ ? ไม่มีคนดูแลบ้านอ่ะ”แก้วพูด
“อืมมได้ ว่าแต่เธอจะลากี่เดือน แล้วบอกคุณแม่หรือยัง ?”โทโมะถาม
“ยังเลย กะจะบอกท่านอยู่ กะว่าจะลาจนกว่าพี่สวยจะกลับมาอ่ะ”แก้วตอบ
“อืมม อย่าลืมโทร.ไปบอกท่านล่ะ แล้วแก้วจะบอกแม่เรื่องเกลป่ะ ?”โทโมะถาม
“บอกทำไม ?”แก้วถามกลับ
“”ก็เผื่อท่านมาไง บอกครอบครัวเธอด้วยล่ะ เดี๋ยวแผนแตก”โทโมะพูด
“อืมม โอเคว่าแต่นายเถอะรีบกินได้แล้ว เดี๋ยวไปสาย อย่าลืมพาเกลมาด้วยล่ะ”แก้วพูด
“คร้าบบบ”โทโมะพูด
สักพักโทโมะก็ไปทำงาน
ทางด้านแก้ว
“พึ่งรู้ว่าเป็นพี่สวยก็เหนื่อยขนาดนี้”แก้วพูด
“อ๊ะ! นี้น้องหมาใครเนี้ย ?”แก้วพูด(จริงๆแล้ว ไรเตอร์ลืมดอลล่าร์)
“โทร.ถามโทโมะดีกว่า”แก้วพูด

ทางด้านโทโมะ
‘ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว’
“ว่าไงแก้ว เหงาหรอ ?”โทโมะถามเมื่อรู้ว่าใครโทร.มา
“ป่าว จะโทร.มาถามว่าน้องหมาใครอยู่ในกรงหลังบ้านอ่ะ”แก้วถาม
“อ๋ออออ หมาของเธอนั้นแหละ วันที่เราทะเลาะกันไง
ฉันซื้อมันมาให้เธอ แต่ว่าเกิดเรื่องก่อน”โทโมะพูด
“อ๋ออ ขอบใจนะ ตั้งใจทำงานล่ะ”แก้วพูด
ทางด้านแก้ว
“ชื่ออะไรดีนะเรา”แก้วพูดพร้อมกับทำท่านึกคิด
“อ๊ะ! ชื่อดอลล่าร์ดีกว่า”แก้วพูด
“ดอลล่าร์ น่ารักจังหิวมั้ย ? เดี๋ยวแม่พาไปซื้อของกินนะ”แก้วพูดพร้อมกับเดินไปที่รถ
จริงๆแล้วบ้านหลังนี้มีรถทั้งหมด 3 คัน
รถที่โทโมะขับไปทำงานเป็นรถเบ็นซ์สีขาว
รถของแก้วที่เป็น Mazda MX5 สีแดง
และรถตู้เผื่อไปเที่ยวกันหลายๆคนอีก 1 คันสีดำ
ณ ห้างน้องหมาแห่งหนึ่ง
“กินอะไรดี ดอลล่าร์”แก้วถามดอลล่าร์ที่อยู่ในอ้อมกอด
“น้องหมาน่ารักดีนะค่ะ พันธุ์อะไรค่ะเนี้ย ?”พนักงานถาม
“พันธุ์ เจแปนนิส สปิตซ์ นะค่ะ”แก้วตอบ
“แล้วชื่ออะไรค่ะ ?”พนักงานถามต่อ
“ดอลล่าร์ค่ะ”แก้วตอบ
“ไม่ทราบว่าแผนกอาหารของลูกสุนัขอยู่ตรงไหนค่ะ ?”แก้วถาม
“ทางด้านนั้นค่ะ เดี๋ยวพาไปนะค่ะ”พนักงานพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณทำงานเถอะค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะค่ะ”แก้วพูดพร้อมกับยิ้มให้แล้วเดินไป
‘ได้แค่ตั้งคำถาม แต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง’ริงโทนแก้วดังขึ้น
‘เบลล์’ชื่อหน้าจอ
“ว่าไงจ๊ะ ?”แก้วถาม
“นึกว่าจะลืมกันซะแล้ว แก้วสบายดีมั้ย ?
เห็นฟางบอกว่าโดนรถชน หายแล้วหรอ ? เบลล์พึ่งโทร.มา เพราะพึ่งทำธุระเสร็จ ขอโทษนะ”เบลลพูด
“เป็นชุดเลยนะเบลล์ แก้วไม่ลืมหรอก ตอนนี้หายแล้วจ๊ะ เบลล์ล่ะ ? เป็นไงบ้าง ?”แก้วถามพร้อมกับเลือกซื้อของ
“ก็สบายดีนะ บรรยากาศดีมากเลย”เบลล์พูด
“แก้วแค่นี้ก่อนนะ เหมือนตังค์จะหมด”เบลล์พูดต่อ
“จ้า โทร.มาจากเมืองนอกนิ แพงแย่เลยติดต่อทางเมลล์ก็ได้”แก้วพูดพร้อมกับหยิบของใส่ตะกร้า
“เมลล์ไรอ่ะ ?”เบลล์ถาม
“kaewjai.j@ hotmail.com จ๊ะ”แก้วพูดพร้อมกับเดินเลือกของไปเรื่อยๆ
“ขอบใจ เจอกันนะ”เบลล์พูดแล้ววางสายไป
สักพักแก้วก็ไปจ่ายตังค์ที่เคาน์เตอร์ แล้วออกจากห้างไปที่ร้านดอกไม้
“รับอะไรดีค่ะ ?”พนักงานถาม
“อยากได้เมล็ดดอกกุหลาบอ่ะค่ะ มีขายมั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“มีค่ะ อยากได้สีอะไรค่ะ ?”พนักงานถาม
“สีขาวกับสีชมพูน่ะค่ะ”แก้วพูด
“สักครู่นะค่ะ”พนักงานพูด
สักพัก
“ได้แล้วค่ะ ทั้งหมด 100 บาทค่ะ”พนักงานพูด
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”แก้วพูดแล้วออกจากร้านไป

................................................
เป็นการแต่ง NC ครั้งแรก เลยแปลกๆ ฮ่าๆๆ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา