รักวุ่นวายของ...ฉันและเธอ

         เช้าวันรุ่งขึ้น

          ณ ห้องอาหาร

แก้ว// เฮ้~ทุกคนนอนสบายกันมั้ย (แก้วเดินเข้ามาพร้อมโทโมะ เห็นทุกคนที่นั้งเงียบอยู่เลยทัก) ทุกคน ทุกคน

โทโมะ// นั้งกินแหอะแก้ว (โทโมะที่เดินตามเข้ามา เห็นทุกคนนั้งมือไม้สั้นกันยุเลยเดินไปนั้งที่โต๊ะแล้วกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ผิดกับทุกคนที่กว่าจะกินกันได้แต่ละคำ)

แก้ว// เห้ย เฟย์ (สกิดเฟย์แรงๆทีนึง)

เฟย์// หะ..ห๊า ว่า..ว่าไงแก้ว (ความรู้สึกช้าไปพี่เฟย์//คนแต่ง)

แก้ว// พวกแกเป็นอะไรกัน

พิม// เมื่อคืน..อุ๊บ (ถูกเคนตะเอามือปิดปาก)

โทโมะ// เมื่อคืนทำไม โจรบุกหรอ

ฟาง// ปะ..ป่าวไม่มีอะไร

แก้ว// แน่นะ

ขนมจีน// แน่..แน่ (ขนมจีนก็ตักข้าวเข้าปาก)

แก้ว// โอ๊ะ..แปลกแหะพวกนี้ (แล้วแก้วก็นั้งกินจนหมด)

ห้องนั้งเล่น

ทุกคนก็นั้งเงียบกันอยู่ที่โซฟา ไม่มีเสียงใดๆ ทั้งนั้น จากนั้นฟางก็ปริปากพูดขึ้นมา

ฟาง// แก้ว ฟางรู้นะว่าเมื่อคืนทำไร

แก้ว// แก้วทำไรละ

เขื่อน// ก็...แล้วแกทำอะไรละ

พิม// ตกลงเมื่อคืนทำอะไร

ฟาง// ทำไมพูดซะ อึ๊ยย สยิวกิ้วอย่างนั้นอะ

แก้ว// 555+ เมื่อคืนหลอดไฟห้องฉันขาด ฉันกับนายโทโมะ (แก้วกำลังจะพูดให้จบ แต่โทโมะ แย่งพูดขึ้นมาก่อน)

โทโมะ// ช่วยกันเปลี่ยนหลอดไฟ

ทุกคนเว้นแก้วโมะ//อ่อ...

ป๊อปปี้// แล้วพวกแกสองคนหายโกรธกันแล้วหรอวะ

จองเบ// นั้นดิ

แก้ว// โกรธอะไรใครโกรธ

เขื่อน// ที่พวกแกสองคน โกรธกันเมื่อวานไง

แก้ว โทโมะ// 5555 แกล้ง

เขื่อน// ไอประสาท เอาซะรังศีอำมหิต ปิดคุมบ้านเลย

ป๊อปปี้// เล่นอะไรกันแปลกๆ แล้วนั้งจ้องกันนานขนาดนั้น ไม่ปวดตากันบ้างหรอไง

แก้ว โทโมะ// ปวด (พร้อมเพรียงกันได้อีก//คนแต่ง)

เคนตะ// นั้งจ้องกันเปนชั่วโมง ยัยแก้วไม่ท้องหรอวะ 55

โทโมะ// ท้องก้อท้องไปดิ เดียวรับผิดชอบเอง

ป๊าป!! ป๊าป! (แก้วตบหัว โทโมะกับเคนตะ คนละที)

แก้ว// ไอทะลึ่ง

โทโมะ เคนตะ// ยอมรับ

พิม// หน้าด้านได้อีก

เคนตะ// ยอมรับอีก

พิม// เดียวนายได้ตายก่อนไวอันควรไอหน้าลิงอุรังอุตัง

เคนตะ// โทษคร้าบบ

ฟาง// ไปเที่ยวใหนกันดี

แก้ว// ไปไร่ส้มปะละ

ป๊อปปี้//บ้านเทอมีไร่ส้มอีกหรอ

แก้ว// ป่าว อีกสวนนึก ต้องเดินออกไปห้าร้อยเมตรอะ

ขนมจีน// ไปสิ เดินไปนะ อากาศกำลังดี

พิม// ไปกันเหอะ (แล้วทุกคนก้อพากันเดินออกไป ที่ไร่ส้ม)

ณ ไร่ส้มลุงหมาย (นามสมมุติ)

แก้ว+ขนมจีน// สวัสดีคะลุงหมาย

ลุงหมาย// ใหว้พระเถอะลูก แล้วนี้เพื่อนๆหรอ

แก้ว// คะ นี่ทุกคนลุงหมายลุงฉันเอง

ทุกคนเว้นขนมจีน// สวัสดีคับ/คะ

ลุงหมาย// จ้าๆ ชิมกันได้ตามสบายนะ ลุงขอตัวไปเดินตรวจสวนก่อน(แล้วลุงหมายก้อเดินไป)

เฟย์// กินส้มดีกว่า จะโชคดีอะไรขนาดนี้ เมื่อวานสตอร์เบอรี่ วันนี้ส้ม อิอิ เสร็จแน่(เฟย์ก้อลากเขื่อนและคิตตี้ตามไปด้วย ส่วนขนมจีนจองเบ พิมเคนตะก้อไปสวีตกันตามประสาคนเปนแฟน)

แก้ว// ส้มหวานๆเนอะฟาง (แก้วนั้งยุกับฟางป๊อปปี้และโทโมะ)

ฟาง// อืมม ใช่หว๊านๆ (ขณะที่แก้วกำลังจะกินส้มยุ โทโมะก้อมาแย่งไปจากมือ)

แก้ว// เห้ย...ไอบ้า

โทโมะ// หวานดี อร๊อยอร่อย (โทโมะทำหน้าล้อเลียนแก้ว)

แก้ว// ไปไกลๆเลย ก่อนที่ฉันจะฆ่านายหมกไร่ส้ม

โทโมะ// โอ๊ะๆ กลัวจังเลย 555+(ทำหน้าไม่พอทำท่าอีก)

ป๊อปปี้// ไอนี่ก้อทะลึ่งเล่น เองก้อรุนิว่า ยัยแก้วโกรธขึ้นมาเปนยังไง

โทโมะ// รุ...แต่ไมกลัว (แก้วกำลังจะลุกขึ้น)

ฟาง// แก้วนั่งลงก่อน โทโมะเขาก้อพูดเล่นไปงั้นแหละ

แก้ว// แก้วจะกลับบ้านละ ฟางบอกพวกนั้นกลับกันได้ละ แก้วไปละ (แก้วเดินออกไป โดยมีโทโมะเดินตามไปติดๆ จากนั้นฟางก้อโทรตามทุกคนแล้วก้อพากันเดินกลับบ้าน และก้อกินข้าว ทุกคนกำลังเดินไปนอน แต่ป๊อปปี้ได้ยินเสียงคนคุยกัน )

ระเบียงห้องนอนแก้ว

แก้ว// อากาศดี น่านอนดูดาวจัง แต่โคตรง่วงเลย เนอะ โทโมะ

โทโมะ// อะนี่ กินแล้วจี๊ดสะใจเลย (และโทโมะก้อยื่นลูกอมให้แก้ว )

หน้าห้องแก้ว

ป๊อปปี้// มันทำไรกันวะ

เคนตะ// จะไปรุมั้ย

เขื่อน// ไปห้องขนมจีนกัน

เฟย์// ไปทำไม

ขนมจีน// จะฟังมั้ยละว่าสองคนนั้นทำไรกัน

ฟาง// ฟัง (แล้วทุกคนก้อพากันเดินไปห้องขนมจีน ทุกคนตั้งใจฟังอย่างไม่ลดละ เเละเสียงที่ทุกคนได้ยินคือ คือ)