สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

ระหว่างที่หมดคาบเรียนแล้วพานัจชวนเพื่อนๆของตนไปที่วัด
“แก่จะไปที่วัดเหรอนัท”  ฐิตาถามเพื่อนสาว
“ก็เอ๋อ”    “นี่ถ้าพวกแก่ไม่สะดวกนี่ก็ไม่เป็นไรน่ะ”
“ฉันจะไปกับนัท”  มีนารัตน์พูดเป็นคนแรก
“ฉันก็ตะไปกับแก่ด้วยไอ้นัท”   “ฉันขี้เกลียดเจอหน้านายพี”
“ไม่ทันแล้วละคับคุณพลอย”    “โน่นเขามาโน่นแล้ว”
“ตายยากจริงๆเลยนะนาย”
“รอผมนานมั้ยคับที่รัก”
“ใครบอกว่าฉันรอนาย”
“เฮ้ย  มันน่าน้อยใจจริงๆ”
“แล้วนั้นพวกสาวๆจะไปไหนกันหรอกคับ”   พีระวัฒน์ถามพวกๆสาว
“คือว่านัทเขาจะชวนพวกเราไปทำบุญที่วัดนะค่ะ”   มีนารัตน์ตอบพาซื่อ
“ยัยมีนาแก่จะไปบอกหมอนั่นทำไม”  แพรพลอยหันมาเอ็ดตะโรใส่เพื่อนสาวสวยหวานเรียบร้อย
“เอาเถอะไอ้พลอยแก่ไม่เห้นต้องไปดุมีนาเขาเลยนี่หว่า”
“ใครดุน้องมีนากัน”    กฤษณะหนุ่มจอมเย็นชา
“พี่นะคะมีนาดีใจจังค่ะ”  “ที่ได้เจอพี่นะมีนากะว่าจะไปหาพี่นะอยู่พอดี”    “แต่แล้วก็ไม่ได้ไปหาได้ข่าวว่าช่วงนี้พี่นะเรียนหนักมีนาก็เลยไม่อยากรบกวนค่ะ”   ชายหนุ่มเห็นรอยยิ้มของสาวสวยข้างบ้านหัวใจดวงน้อยก็สั่นระริกขึ้นมา     โดยมีพีระวัฒน์สังเกตและอมยิ้มแบบเจ้าเล่ห็
“พลอยเองคะพี่นะที่ดุน้องสาวคนเก่งของพี่นะค่ะ”
“ไม่ได้น่ะไอ้นะถ้าแก่จะมาด่าแม่ยอดขมองอิ่มของฉันละก็”     “แก่ต้องผ่านด่านฉันให้ได้ซะก่อน”
“จะให้ฉันด่าอะไรล่ะเมื่อเห็นปกป้องขนาดนี้”
“ไอ้นะไหนไอ้โตกับไอ้กรไม่มากับแก่เหรอ”
“เดี่ยวพวกนั้นก็มา”
“ตกลงจะไม่มีใครไปกับฉันใช่มั้ยฉันจะได้ไปกับไอ้โจ๊ก”
“นั่นคุณจะไปไหน” 
 “จะไปหาไอ้นัท”
“จะไปหาน้องนัททำไมไปเดตกับผมดีกว่าว่าไงคุณอย่าลืมสัญญา”
“ก็ได้”   ชายหนุ่มได้พาหยิงสาวไปนั่งเดตร้านที่เขากับพวกเพื่อนมนกลุ่มมากินบ่อยๆ    การกระทำของชายหนุ่มทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาถึงอมยิ้ม    หลังจากที่ได้เข้าไปในร้านและสั่งอาหาร    และไม่นานที่บนโต๊ะมีอาหารมากมายหลายชนิดวางอยุ่ที่บนโต๊ะ
กว่าที่ทั้งสองจะนั่งรับประทานอาหารเสร็จก็ปาไปสี่ทุ่มแล้ว
ในที่สุดพีระวัฒน์ก็ขับรถมาส่งแพรพลอยที่บ้าน
“กลับเข้าบ้านดีๆละคับแล้วอย่าลืมฝันถึงผมด้วยล่ะ”   ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงรีบฉกฉวยหอมแก้มของหญิงสาว
กว่าเจ้าตัวก็รู้ตัวรถของชายหนุ่มก็แล่นออกไปอย่างอารมณ์ดี
“นายพีนายตายแน่หายไปไหนแล้วล่ะ”       “ฝากไว้ก่อนนะ”    ถ้าชายหนุ่มได้มาเห็นว่าตอนนี่หญิงสาวกำลังเขิน
“พ่อ มาพลอยกลับมาแล้ว”
“เอะอะอะไรยัยพลอยเป็นสาวเป็นนางหัดทำตัวให้เป็นกุลสตรีบางซิว่าเรากินอะไรมายัง”
“กินแล้วคะง่วงและมีงานเยอะพลอยขอตัวก่อนนะคะ”  แพรพลอยพุดจบก็รีบวิ่งขึ้นบันได
“คุณอเนกคุณดิซิยัยพลอยโตจนป่านนี้ยังทำเป็นทโมนไปได้เมื่อไร่จะมีแฟนกับเขาซะที”
“ไปนอนเถอะคุณแพรว”    พูดจบสองสามีภรรยาก็ไปนอนทันที