สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

10.0

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.38 น.

  45 ตอน
  2 วิจารณ์
  44.90K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) วันแรกของการพบกัน 70%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“อ๋อ”  “นึกออกแล้ว”  “ชื่อมีนารัตน์ใช่มั้ย”   “อืม”    “ผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ยที่แก่แอบรักมานาน”   “แก่รู้ได้ไง”    “ก็ดูจากแววตาแก่ไง”    “แววตาฉันดูออกง่ายขณะนั้นเลยหรือ”   “อืม”  “ว่าแต่พวกนั้นเมื่อไรจะมา”  “ฉันก็ว่าอยู่เหมือนกัน”

ทางด้านพานัจก็นั่งรอเพื่อนสาวซึ่งไม่ต่างกับชลกรเท่าไร   

“นี่  “ไอ้โจ๊กตกลงพวกนั้นยังไม่มาอีกเหรอ”   “คับ”   “ลูกพี่”   ระหว่างที่สาวสุดห้าวกำลังนั่งรอและนั่งบน  ซึ่งเสียงที่บ่นส่งผลให้พวกสองหนุ่มได้ยิน  กฤษณะเห็นจึงชวนเพื่อนชายไปนั่งแจมกับพวกสาวๆ

“ไอ้กร”  “ฉันว่าเราไปนั่งรวมกับน้องมีนาดีกว่า”  “อืมก็ดี”    “ต้องขอโทษน้องมีนาด้วยนะคับ”  “พวกพี่ขอนั่งด้วยคนได้มั้ย”   “เชิญคะพี่นะและก็....”   ไม่ทันไรพานัจจึงพูดแทรกเสียก่อนว่า   “อนุญาตให้ไอ้พี่กรนั่งได้”  “แต่นายโรคจิตนะฉันไม่อนุญาต”   “ทำไมแก่พูดยังงั้นละ”   “ยัยนัท”  “ทำไมละ”  “ก็ฉันไม่ชอบหน้าหมอนั่นและเกลียดขี้หน้ามากๆด้วย”   “ถ้างั้นพี่นั่งละคับน้องมีนา”  กฤษณะเป็นคนพูด    “ยิ่งคุณไม่ชอบผมก็ยิ่งต้องนั่ง”   “เฮ้ย... “ไม่ได้นะโว้ย”  คนตัวโตไม่สนใจกับคำพูดของสาวสุดห้าว  คนตัวโตจึงนั่ง  จนหญิงสาวร่างระหงพยายามหญิงสาวไปมาอยู่

ทางด้านโตมร

โตมรกำลังขับรถเบนซ์สปอร์ตกำลังนั่งฮัมเพลงอยู่บนรถที่มีรุ่นน้องสาวสวยเซ็กซี่นั่งอยู่ข้าง     ระหว่างที่ไฟแดงอยู่ชายหนุ่มถือโอกาสจูบหญิงสาวรุ่นน้องยังดูดดื่ม และไฟเขียวชายหนุ่มจึงพรากจากรุ่นน้องยังเสียดายไม่ได้   เป็นเวลาที่ฐิตาทำโทรศัพท์มือถือตกในรถในขณะที่มือจับพวงมาลัยรถอยู่    ชายหนุ่มจึงถือโอกาสจอดรถข้างทาง  จนกระทั่งหญิงสาวรุ่นน้องอดที่จถามไม่ได้     

“พี่โตหยุดรถทำไมคะ”   หญิงสาวถามอย่างเสียงใส    “พี่ว่าเราจอดตรงนี่ดีกว่านะคับ”  “เราจะได้มาทำกันต่อที่ค้างเอาไว้”       “  พี่โต”  “คนบ้า”  “พูดอะไรไม่รู้”   “เยลลี่เขินนะคะ”   ชายหนุ่มไม่พูดพลางทำแพลงจึงจูบกับรุ่นน้องต่อซึ่งหญิงสาวก็ตอบรับ

ฐิตาจึงเอามืออีกข้างลวงหาไม่ทันระวังมือไปโดนเกียร์รถทำให้รถเซลงไปเกือบชนรถของโตมร   โตมรมั่วนัวเนียกับสาวอยู่ไม่ทันจึงทำให้รถของตัวเองเกือบชนและกินเลนรถหญิงสาว จนชายหนุ่มบังคับรถให้หยุดได้   “เฮ้ย”  “โล่งอก”   “ขับรถบ้าประสาอะไรกันนี่” หญิงสาวอดที่จะบ่นไม่ได้    หญิงสาวตัดสินใจจะไปเอาเรื่องกับเจ้าของรถเบนซ์สปอร์ต   “นี่”  “คุณเปิดประตูมาคุยกันให้รู้เรื่องนะ” หญิงสาวไม่รอช้าเคาะกระจกอยู่ตั้งนานสองนาน  จนทำให้ชายหนุ่มไม่พอใจ  เมื่อชายหนุ่มเปิดออกมา “นี่” “เธอจะมาเคาะอะไรนักหนานี้  ระหว่างนั้นหญิงสาวได้เห็นฉากเลิฟซีนเต็มสองตา  ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะด่าแต่ก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อเจอเจ้าของกรณีสวยตาคมหยาดฟ้าลงมาดินซะมัด  แล้วเยลลี่ถือโอกาสจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย “ยี้”  “บัดสีบัดเถลิงที่สุดเลย”  ไม่ทันไรหญิงสาวก็เปิดฉากทะเลาะกับโตมรจนกระทั่งทั้งสองฝ่ายเป็นฝ่ายโทรหาประกันของตัวเอง  จนจัดการเรียบร้อย   ชายหนุ่มเจ็บใจที่โดนหญิงสาวเรียกร้องค่าเสียหายแพง ซึ่งหญิงสาวก็อดโมโหไม่ได้ที่ต้องจ่ายค่าเสียหายให้ชายหนุ่มจึงยอมเก็บเอาไว้แก้แค้น  เพราะแก้แค้นสิบปีก็ยังไม่สายอย่างที่สุภาษิตจีนบอกไว้  และในที่สุดก็แยกย้ายกันไปมหาวิทยาลัยกัน

ทางด้านพีระวัฒน์

ขณะที่แพรพลอยรีบขับรถมาที่มหาวิทยาลัยเพราะกลัวว่าเพื่อนรักสุดห้าวจะบ่น ส่วนพีระวัฒน์ก็รีบขับรถและลงมาจากรถรีบเดินไปหาพวกเพื่อนๆ ซึ่งแพรพลอยก็รีบเหมือนกันจึงหยิบโทรศัพท์เป็นช่วงที่พีระวัฒน์กำลังหยิบโทรศัพท์มาเหมือนกันด้วยความที่รีบกันทั้งคู่จนทำให้ชนจึงทำให้โทรศัพท์ตกลงพื้น  “ขอโทษคับ/คะ”   “คุณไม่เป็นอะไรใช่มั้ยคับ”  “คะ”  “แล้วนายละ” “คับ”  “เอ๋อต้องขอตัวนะ”  หญิงสาวเพิ่งนึกขึ้นได้ จึงหยิบโทรศัพท์ที่ตกลงพื้น   “ได้แล้ว”  “ฉันไปละ”  ชายหนุ่มและหญิงสาวได้หยิบและสลับโทรศัพท์กันโดยที่ไม่รู้ตัว   พวกเขาทั้งสี่ต่างก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆพวกเขากัน

ที่โต๊ะไม้หินอ่อน

“นี่นายฉันบอกไม่ให้นั่งก็ไม่ให้นั่งไงไม่ได้ยินเหรอ”  “ไม่คับ”  “นี่นายโรคจิตฉันบอกให้นายลุกขึ้นไง”  “ไม่ลุก”  “แล้วคุณจะทำไม”   “ตกลงจะลุกหรือไม่ลุก”  “ไม่ลุก”  “ตกลงนายเป็นคนหรือเปล่านี้”  “เป็นซิคับ”  “ถ้างั้นถ้านายเป็นจริงๆทำไมนายถึงไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูด”   “หรือว่านายฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องกันฮะ”   “ภาษาคนนะผมฟังรู้เรื่องคับ”  “แต่ถ้าจะให้ดี” “ถ้าจะให้ดีอะไรแน่จริงนายก็พูดให้จบซิ”  “คุณก็เอียงหูมาฟังผมพูดใกล้ซิ”  อยู่ห่างขณะนั้นคุณจะได้ยินที่ผมพูดมั้ย”  ชายหนุ่มก้มลงไปกระซิบเบาๆที่ข้างหูของหญิงสาวแล้วพูดว่า   “ภาษาคนนะผมฟังรู้เรื่องคับแต่ถ้าให้ดีนะขอเป็นภาษารักได้มั้ยคับ”  หญิงสาวได้ยินถึงกับโกรธจนหน้าแดง  “นายพูดแบบนี้ยายอยากไม่ตายดีใช่มั้ย”  “ถ้างั้นนายก็อย่าอยู่เลยแล้วก็รีบไสหัวไปซะ”  ฉากทะเลาของหนุ่มสาวคู่นี้ทำให้มีนารัตน์และกฤษณะอดขำไม่ได้   “ยังอีก” หญิงสาวจึงลากกระชากชายหนุ่มไปๆมาๆไม่ทันระวังทำให้หญิงสาวจะลากกระชากตัวชายหนุ่มเกิดสะดุดขาเก้าอี้ทำให้แก้มทั้งสองชนกัน  สร้างความตกใจให้กับพวกที่มาใหม่สี่คน  

เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะกดคูลเยอะด้วยละคะขอบคุณนะคะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา