no name ขอโทษทีรักนี้ไม่ประสงค์ออกนาม

8.3

เขียนโดย Gega

วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 23.32 น.

  3 ตอน
  12 วิจารณ์
  9,889 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) จุดเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

่ิ้่้่ี่่้้ ณ ห้องเรียน (kaew)

"นี่ๆ เมื่อคืนได้ดูบทสำภาษณ์ของซีเคร็ดรีเปล่า"

"ดูสิ เขาหล่อมากเลยเนอะ"

"เสียงของเขาเพราะมากฟังแล้งรุ้สึกอบอุ่น ฉันเคลิ้มเลยแหละ"

"อยากเป็นแฟนเขาจัง"

เสียงผูุ้็คนมากมายต่างพูดถึง ซีเคร็ดผู้มีใบหน้าหล่อเหลาที่พึ่งจะมีชื่อเสียงไม่นานมานี้ เขาเริ่มจากการถ่ายแบบ ตามด้วยการออกอัลบัมเพลงเป็นของตัวเองชื่อ NO Name ความสามารถของเขาเป็นที่สนใจอย่างมากเพราะเป็นดาราวัยรุ่นที่ประสบความสำเร้จตั้งแต่อายุยังน้อย

และสิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือ...ตัวจริงของซีเคร้ด

"กรี๊ดดดด..ผู้ชายอะไรก็ไม่รุ้หน้าหวานอย่างกะผู้หญิงแถมยังเก่งด้วย"

เสียงกรีดร้องของยัยพิมดังขึ้นทำให้ทำให้เพื่อนทั้งห้องตางหยุดพูดแล้งมองยัยนี่ตาเดียว

"ยัยคางคกออกอาการบ้าผู้ชายอีกละ" ฉัยพูดขำๆเบาๆ ตั้งใจจะให้ได้ยินแค่ ฟางแต่ยัยพิมด้ยินที่ฉันพูดซะงั้น

"เมื่อกี้เธอว่าใครยะ ยัยจิ้งจก"

"หา...เปล่านี่"

"โกหกหน้าตายฉันได้ยินเธอว่าใครว่าคางคก"

"อ้าวๆ ฉันไม่ได้เจาะจงนะใครอยากรับก็รับไปสิ"

ยัยพิมร้องกรี๊ดแล้วเรียกพักพวกมาทันที

"วันนี้แหละยัย แก้วฉันจะสะสางบันชีทั้งหมดเลย"

"รอวันนี้อยู่เหมือนกัน"

"แก้ว พิม อย่าทะเลาะกันเลยนะ" ฟางเพื่อนสาวเด็กเรียนฉันพูดขึ้น

"อย่าเข้ามาดีกว่าฟาง เดี๋ยวโดนลุกหลง"

ในขณะที่ฉันหันไปบอกฟางยัยพิมก็เงื้อมือจะตบฉันทันทีทันที

พลึบ!!!!

ฉันหลบได้อย่างหวุดหวิด

"แน่จริงอยาหลบดิ"

"ไม่หลบก็โดนเทอตบหน้าหันน่ะสิ"

"พวกแก..ตบมัน" ยัยพิมหันไปพูดกับลุกน้องด้านหลังฉัน และพวกนั้นก็เชื่อฟังคำสั่งเป้นอย่างดีขึงเข้ามาล็อคแขนฉันจากทางด้านหลัง

"ขี้โกง"

"คนดง่ย่อมตกเป้นเหงื่อของคนฉลาดจ๊ะ" ยัยพิมพูด

แล้วมือของยัยพิมก็เงื้อขึ้นอีกครั้ง แต่แล้งก็มีมือใหญ่ของใครอีกคนมาจับมือของยัยนั้นค้างไว้

"นี่พวกเทอทะเลาะกันอีกแล้วเลอะ"เรือนผมสีดำ กับนัยตาสีดำเแ็นระกายคู่นั้นทำเอายัยพิมถึงกับชะงัก

"โทโมะ" พิมพูดขึ้นเสียงดังลั่น แล้วรีบทำใสซื่อกลบเกลื่อนทันที

 "สวัสดีจีะ มาแต่เช้าเลยนะ"

โทโมะมองยัยพิมคู่นึงก่อนจะหันมามองฉัน

"แล้วเทอล่ะไปหาเรื่องอะไรเขาอีก"

"ฉันเปล่านะ ยัยพิมหาเรื่องก่อน"

"กรี๊ดดดด อย่าไปเชื่อนะโทโมะยัยนี่โกหกมันเรียกฉันว่าคางคกก่อนนะ"

"จริงหรอ (ฉันไม่ตอบ) จริงหรอฟาง" ฟางโดนหางเลขไปด้วยเลย

โป๊กก

"โอ๊ยยยยย"

นายโมะเขกกระบานฉัน 

"ต้องขอโทษแทนแก้วด้วยนะพิม"

"ไม่เป็นไรจ๊ะ" แล้ยัยนี่ก็หน้าแดงเดินไปเฉยเลย

"หว่านเข้าไปสิเสน่ห์น่ะ"

"ฉันทำแบบนี้เพราะช่วยเธอนะ ฉันกลัวว่าหน้าเทอจะเป็นอะไรไป"

ว่าแล้วก็เอามือมากลุ้มหน้าฉันไว้มองฉันด้วยสาายตาอ่อนโยน

"อ้าวๆ นี่ไม่ใช่โลกของพวกเธอนะ นี่มันห้องเรียนไว้อยู่กะยสองคนค่อยทำ

ฟางพูดขึ้น

"ปกติเห็นเวียบๆแบบนี้ พูดทีนึงก็กัดเจ็บนะฟาง" ฟางยิ้มให้ฉันน้อยๆแล้วหันกลีบไปห่านหนัวสือต่อ

        แนะนำตัวก่อนนะฉันแก้ว เป็นนักเรียนมัธยมปลายธรรมดา ส่วนนายหน้าหล่อที่อยุ่ข้างๆนี่ชื่อ โทโมะ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ และอีกคนคือฟาง ฟางเป็นเด็กเรียนฉลาดเป็นกรด

แต่ยัยฟางไม่ได้้เก่งแค่เรื่องดีๆนะเรื่องเลวๆยัยนี่ก็ถนัด ส่วนที่ทะเลอะกัยไปเมื่อกี้ชื่อยัยพิมคู่กัดฉันล่ะ เจอหน้าที่ไรเป็้นต้องทะเลอะกันทุกทีแต่ก็ไม่มีะไรร้ายแรงเพราะเพื่อนๆช้วยกันจับแยกก่อน

อ้อ!! ยังมีอีกคนที่ฉันอยากแนะนำให้รู้จักก็คือ.....

"โอ๊๊ยยยย"...........


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา