รักเธอ...ได้รึเปล่า?

10.0

เขียนโดย Juney

วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 17.52 น.

  7 chapter
  34 วิจารณ์
  12.47K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) ยามพระอาทิตย์ตกดิน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันรุ่นขึ้น

ป๊อปปี้แก้วฟางและโทโมะก็ช่วยกันขนกระเป๋๋าขึ้นรถและเดินทางออกจากกรุงเทพโดยที่ป๊อปปี้เป็นคนขับรถและแก้วเป็นคนนั่งข้างไป ส่วนโทโมะกับฟางก็นั่งคุยกันตามภาษาคนพึ่งรู้จักกัน แต่โทโมะไม่ได้สนใจอะไรมากมาายเพราะใจเขาลอยไปอยู่กับคนข้างหน้าแล้วโดยที่ไม่สนใจว่าตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว

"เดี๋ยวป๊อปหยุดรถให้แก้วที่ปั้มด้วยนะ"หญิงสาวเรียกชายหนุ่มที่ขับรถใกล้จะถึงปั้มแล้ว

"แก้วแวะปั้มทำไมเหรอ"ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัยทั้งที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าตนเองและคนอื่นๆยังไม่ได้ทานข้าวเช้า

"แก้วจะแวะซื้อของกินน่ะ เห็นว่ายังไม่ได้กินข้าวเช้า ทีนี้หายข้อใจได้ยังจ๊ะ"หญิงสาวพูดพร้อมกับหยิกแก้มชายหนุ่มอย่างหมั่นไส้

"ครับๆ"พอถึงที่หมายป๊อปปี้ก็ขอไปเดินยืดเส้นยืดสายหน่อยเพราะว่านั่งมานานพอสมควรแล้ว แก้วก็เดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อซึ่งมีโทโมะตามไปด้วยแต่เธอไม่รู้ตัวส่วนฟางก็ไปหาซื้อกาแฟมาดื่ม

"อ้าวคุณแก้ว ซื้อของซะเยอะเดี๋ยวผมช่วยถือดีกว่าครับ"ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มตะกร้าใส่ของไปถือไว้เอง

"ขอบคุณมากนะค่ะ ก็เห็นว่ายังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย แก้วก็เลยเป็นห่วงกลัวจะหิวกันน่ะค่ะ"เธอและชายหนุ่มก็เดินวนกันอยู่นานพอหญิงสาวได้ของครบหมดแล้วก็เดินไปจ่ายเงิน

"ให้ผมจ่ายเถอะครับ"ชายหนุ่มหยิบเงินออกมาเพื่อที่จะจ่ายของทั้งหมดแต่แก้วท้วงไว้ก่อน

"อย่าดีกว่าค่ะ แก้วเกรงใจนะค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ"เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ปล่อยเลยตามเลย ทั้งสองเดินมาที่รถที่มีป๊อปปี้กับฟางรออยู่แล้ว

"แก้วไปซื้ออะไรมาเยอะเลยเนี่ยจะกินหมดไหมครับ"ชายหนุ่มถามหญิงสาว

"โห่~ป๊อปจะไปห่วงอะไรค่ะพวกเราตั้ง4คน ถ้าไม่หมดเดี๋ยวแก้วจัดการเอง ไม่ต้องห่วงหรอก"

"กินมากระวังอ้วนนะครับ"ทั้งสองหนอกล้อกันอยู่นานจนพากันขึ้นรถและขับออกไป....ไม่นานนัก

"ทำไมมันไกลอย่างนี้เนี่ย"ป๊อปปี้เผลอพูดออกมาทำให้หญิงสาวของกายรู้สึกเป็นห่วง

"ให้แก้วขับแทนไหม ป๊อปขับมานานแล้วนะ"หญิงสาวเสนอ

"ไม่เป็นไรหรอกแก้ว เดี๋ยวให้ไอ้โมะมันมาขับ"ชายหนุ่มที่ใส่หูฟังพอได้ยินดังนั้นถึงกับรีบดึงหูฟังออกทันที

"เฮ้ย ฉันไปตกลงกับแกตอนไหนว่ะ"ชายหนุ่มถามด้วยความแปลกใจ

"เอาน่า เมื่อยว่ะมาขับแทนดิ"หลังจากนั้นชายหนุ่มก็จอดรถข้างทางแล้วลงมาให้เพื่อนหนุ่มไปขับรถแทน ตำแหน่งตอนแรกก็เลยเปลี่ยนไป โดยที่คนขับเป็นโทโมะแทน และคนที่นั่งกับฟางก็เป็นป๊อปปี้ โทโมะขับรถมาได้ไม่นานก็ถึงที่หมายทั้งหมดช่วยกันขนของเข้าที่พักและจากนั้นก็มานั่งรวมกันที่กลางบ้าน

"เย้ๆ ถึงซะทีคิดว่าจะไม่มาถึงซะแล้ว"หญิงสาวนั้นบ่นออกมาเบาๆแล้วเดินเข้าไปเกาะแขนแฟนหนุ่ม"ป๊อปไปเดินเล่นกันไหม"

"เอ่อ พอดีว่าป๊อปเหนื่อยอ่ะ เดี๋ยวค่อบไปเดินพรุ่งนี้ได้ไหมครับ"ชายหนุ่มตอบไป

"งั้นก็ได้ เดี๋ยวแก้วไปเดินเล่นคนเดียวดีกว่า"หลังจากนั้นหญิงสาวก็เดินออกไปจากบ้าน

"งั้นฟางขอตัวนะค่ะ เมื่อยเหมือนกัน"หญิงสาวพูดแล้วก็เดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักผ่อน ป๊อปปี้เห็นดังนั้นจึงเดินตามขึ้นไป เพราะงั้นชั้นล่างเลยมีเพียงแค่โทโมะคนเดียว เขาก็เลยตัดสินใจที่จะำไปเดินริมชายทะเล

"ให้ผมเดินด้วยได้ไหมครับ"ชายหนุ่มที่เดินเล่นอยู่น่นเห็นหญิงสาวเดินผ่านมาก็เอ่ยถาม

"อ๋อ ได้ค่ะ ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น" จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเล่นกันจนเวลาผ่านไปนาน

17.00น

"แก้วว่าเราเข้าบ้านกันดีกว่าค่ะ นี่ก็มืดแล้วด้วย"ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรแต่เพียงพูดขึ้นมาว่า

"พระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว ผมว่าเรามานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกันก่อนดีกว่าครับ เค้าลืมกันว่าพระอาทิตย์ตกดินเป็นสิ่งที่สวยงามมากนะครับ"หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ล้มเลิกความคิดที่จะเข้าบ้านแล้วเปลี่ยนเป็นมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกับชายหนุ่ม 

"คุณแก้ว ครับ ผมดูเป็นคนยังไงในสายตาคุณเหรอครับ?"ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย แต่หญิงสาวกับอึ้งไปชั่วขณะ กว่าจะเรียกสติกลับมา

"0_0!เอ่อ ทำไมคุณถามอย่างนั้นล่ะค่ะ"

COming soon

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา