Love You Thanks Code. รักพี่รหัสคนนี้ตลอดไป

ฟางเดินเข้ามาในมหาลัยโดยเร่งรีบจนไม่ทันเห็นรุ่นพี่อย่างป็อปปี้จนชนเข้าให้

“โอ้ย/เฮ้ย!!”ฟางกับป็อปปี้อุทานออกมาพร้มกันจนฟางขาแพลงเกือบล้มไปบนถนนให้รถชนแต่ดีที่ป็อปปี้คว้าตัวมาได้ซะก่อน  อกกำยำของป็อปปี้กระทบกับทรวงอกของฟางที่หายใจอย่างแรงๆ

“ไม่เป็นอะไรน่ะครับ
ป็อปปี้เอ่ยอย่างสุภาพที่สุดแต่เจอกับสายตาที่ดื้อรั้นของคนที่เขาพึ่งช่วยชีวิต

“ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ ขอบคุณมากแต่ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องช่วยก็จะดีน่ะค่ะ”ฟางเอ่ยยาวเหยียดก่อนจะเดินไปแต่ก็ต้องล้มอีกครั้งเนื่องจากขาแพลงตอนล้มเข้าไปหารถ ป็อปปี้ก้รีบช่วยเข้าประคอง

“ที่นี้จะให้พี่ช่วยรึยัง”ป็อปปี้เลิกคิ้วถาม

“ไม่เป็นไรจะดีกว่าค่ะ”

“ให้หรอ เคๆเดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาลน่ะ”ป็อปปี้ยังทำเป็นหูทวนลม

“ฟางบอกให้พี่วางฟางลงจบมั้ยค่ะ”ฟาวเอ่ยช้าก่อนจะผลักตัวออกแต่ก็ไม่สำเร็จ

“ให้พี่อุ้มหรอได้สิ”ป็อปปี้พูดเองเออเองก่อนจะช้อนร่างงามขึ้นบนอ้อมแขนถึงแม้ร่างเล็กจะดิ้นแต่มันไม่เป็นอุปสรรคเลย...สำหรับเขา ป็อปปี้คนนี้

ป็อปปี้เดินมาถึงห้องพยาบาล ป็อปปี้หันหลังก่อนจะใช้ไหล่ผลักประตูแล้วค่อยวางร่างบางลงบนเตียงขาว

“พยาบาลไปไหนว่ะเนี๊ยะ”ป็อปปี้พึมพำก่อนจะมองซ้ายขวา ป็อปปี้ก้มมองข้อเท้าของฟางที่แดงมาก ป็อปปี้เอื้อมมือสัมผัสแต่ก็ต้องชักกลับเมื่อคนตัวเล็กครางออกมา

“เจ็บน่ะ ถ้าพี่จะมาทำให้ฟางเจ็บก็อย่าจะดีกว่าน่ะค่ะ”ฟางพูดกับป็อปปี้ด้วยความไม่สบอารมณ์

“ขอโทษใครจะไปรู้ล่ะว่าเราเจ็บขนาดนี้”ป็อปปี้เอ่ยก่อนจะสัมผัสอย่างเบาที่สุดถึงแม้คนตัวเล็กจะสะดุ้งอยู่บ้าง

“โอ้ย”ฟางร้องทันทีเมื่อป็อปปี้จับข้อเท้าแรงๆ

“เจ็บหน่อย “

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ใส่เพลงยังไงอ่ะค่ะ ???

เม้น+โหวตหน่อยน่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้หน่อยนะ่เจ้าค่ะ