เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่3 Tomo&Keawjai

ผมกับแก้วเรามาถึงในมหาวิทยาลัยแล้วแต่ก็ต้องเข้าเรียนสายเมื่อยัย

ตัวแสบนึกอยากจะ....

แก้ว:โทโมะฉันอยากกินไอติมอ่ะซื้อให้ฉันหน่อยน๊าเด๊วพอกินเสร็จเรา

ว่าจะรี๊บเข้าห้องเรียนเลย><

โทโมะ:ไม่!!เธอจะต้องเข้าไปเรียนเด๊วนี้!!

ผมสั่งเธออย่างไม่ปราณีก็เธอน่ะไว้ใจได้ที่ไหนละเด๊วก็เบ๊อะไปนู้นไปนี่

ซะเพลินหลอกยิ่งยัยนี่บ้าๆบอๆ

แก้ว:น่าT^Tโทโมะฉันอยากกินน่า

โทโมะ:ยัยทอมเธอจะต้องไปเรียนอย่าให้ฉันเสียเวลาเรียนเพราะเธอ

นะ

ผมบอกกับแก้วอย่างเย็นชาแต่ยัยตัวแสบมีสีหน้าพอใจจนฟ้อง

แก้ว:ไม่!!นายจะต้องพาฉันไปกินไอติ๊มมมมมมมมมมมมมมมม

ว่าแล้วยัยตัวแสบก็ตะโกนซะลั่นรถจนผมต้องยอม- -

โทโมะ:อร่อยไหมละ

ผมนั่งมองยัยตัวแสบกินไอติมอย่างเบื่อหน่ายเธอก็เอาแต่ใจซะทุกที

ถ้าขืนผมไม่ยอมเธอคงจะต้องทำให้ผมขายหน้าแน่ๆ!!

แก้ว:ถามอร่อยแปลกๆกินมะ

ยัยแก้วเอาไอติมมาเจอปากแต่ผมเยบือนหน้าไอติมเลยโดนที่แก้ม

เต็มๆ- -*เอาเข้าไปเห้อ

โทโมะ:เธอทำบ้าอะไรเปื้อนหมด

ผมหันมาเทศนาตัวแสบ

ฟื๊ดๆ!!

ยัยตัวแสบเอาทิชชูมาเช็ดที่แก้วผมแรงๆ2ครั้ง

แก้ว:นี่ไอ้ตุ๊ด!!อย่าบ่นมากได้มะประจำเดือนไม่มาหลอหะ!!

ผมบอกร่างบางที่ขว้างไอติมไปอย่างไม่แคร์คนอุส่าห์ซื้อให้กินไม่ใช่

ให้กินิ้งกินขว้างเฟ๊ย!!

พลั่วะ!!

นั้นเอาแล้วไงเสียงผู้หญิงกรี๊ดสงสัยจะถูกไอติมที่ยัยแก้วใจขว้างแน่ๆ

ตายแล้วซวยอีกแล้วอยู่กับยัยนี่- -.

แก้ว:นี่โทโมะฉันว่าเพล่นดีกว่าTT^TT

ฉันบอกนายโทโมะที่กำลังคิดอะไรบางอย่าง

โทโมะ:ฉันว่าก็งั้น

และแล้วโทโมะก็ฉันก็หนีผุ้หญิงร่างยักษ์ที่ด่าฉันไปชุดเรื่องมารยาท