Darling For Me !! ดาริ่งของฉัน

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ สนามบินสุวรรณภูมิ รอพี่ชายสุดที่เลิฟฟฟฟ

จนกระทั่งชนผู้ชายคนหนึ่งรู้สึกเหมือนหน้าตาคุ้นๆๆ. รู้สึกเหมือนคุ้นๆๆ

"ขอโทษครับ พอดีผมรีบนะครับ" ป๊อปปี้พูดแต่ไม่ได้มองหน้า และกำลังจะเดินไปหาน้องสาวที่เพิ่งกลับมาวันนี้ แต่..

หลังจากที่แก้วมองอย่างชัดเจนแล้วก็ฟันธงได้เลยว่าเป็นพี่ชายของเธอจริง จนอยากแกล้งพี่ขึ้นมา 

"นี่ กะจะไม่รับผิดชอบหน่อยหรอคะ ที่มาเดินชนคนอื่นล้มนะ". เธอพูดกับพี่ชายตัวเองซึ่งพี่ชายเขายังไม่รู้ว่าคนที่กำลังแกล้งเขานั้นเป็นน้อง

"ครับๆๆๆ เดี๋ยวผม มารับผิดชอบแต่ขอผมไปตามหาน้องก่อน" ใครวะ ขอโทษแล้วยังมาหาเรื่องอีก นิสัยวอนบาทาเหมือนไอแก้วเลย

"อะ แอ่ม ไอพี่ป๊อป จำแก้วไม่ได้หรอเนี่ย" พูดโดยยืนกอดอก และทำหน้างอลๆๆ

"เอ้ยย. แก้วจริงหรอเนี่ย จำแทบไม่ได้เลย สูงขึ้นตั้งเยอะ!!" พูดพร้อมหมุนตัวแก้วไปรอบๆๆจนแก้วเวียนหัว

"พอแล้ว มึนโว้ยย ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะกระโดดกัดหูแต่ตอนนี้ไม่ต้องกระโดด ก็ถึง 55 เพราะอะไรรู้ไหม???"

"จะหาว่ามีเตี้ยใช่ม่ะ --**"

"แก้วยังไม่พูดนะพี่พูดเอง 555 (ด่าตัวเองก็เป็นเน๊อะ)"

 หลังจากที่คุยกันพักใหญ่ป๊อปก็พาแก้วขับรถมาส่งที่คอนโดศิริมงคลสกุล

ธุรกิจคอนโดของครอบครัวแก้วนั้นเอง

 ซึ่งป๊อปก็ไม่ใช่พี่ชายแท้ของแก้ว.

เพราะว่าแก้วนั้นเป็นลูกคนเดียวแต่มีพี่ชายไปทั่วนี่ยังไม่รวม อีกสี่คนน่ะเนี่ยไหน

จะเป็น พี่จองเบ พี่เคนตะ พี่โทโมะและก็ไอเขื่อน 555  (ที่เรียกแบบนี้เพราะเขื่อนอายุเท่ากับฉัน)

ถ้ารวมๆๆแล้วฉันก็มีพี่ทั้งหมดห้าคนนั้นแหละ

ปล. ขอบอกว่าหล่อๆๆทั้งนั้น 55

อาชีพของแต่ละคน

พี่โทโมะ. ทำเกี่ยวกับโรงแรม ซึ่งมีหุ้นของตระกูลศิริมงคลสกุลอยู่ 30% และมีหุ้นของตระกูลไทยานนท์ 55%

พี่ป๊อปปี้. ทำธุรกิจสถาปัตยกรรม ซึ่งการออกแบบของเขาในแต่ละครั้งสามารถทำเงินได้ราว 30 ล้านบาทในแต่ละครั้ง

พี่จองเบกับพี่เคนตะ. ทั้งสองคนนี้ทำธุรกิจเกี่ยวกับห้างโดยแบ่งออกเป็นสองโซนเพื่อให้ดูแลกันได้สะดวกมากขึ้น

เขื่อน. ทำธุรกิจพวกไนค์คลับ คือธุรกิจที่เกี่ยวกับตอนกลางคืนนั้นเอง ซึ่งเป็นธุระกิจที่มีขนาดใหญ่และถูกกฏหมาย