ฺBy love ตามหารักที่หายไป

              ห้อง F in K school 

 " เอาล่ะ นักเรียนทุกคน หลังจากที่พวกเราไปเข้าค่ายที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว วันนี้ ทางโรงเรียนในต่างจังหวัด ได้ให้เกียรติดูแลนักเรียนคนนึง ซึ่งถือว่า เธอเป็นนักเรียนที่เรียนดีเอามากๆ เอาล่ะ ธนันต์ธรญ์ เข้ามาได้ " 

 สิ้นสุดเสียงของอาจารย์ประจำชั้น หญิงสาวคนนึงก็เดินเข้ามา สร้างความแตกตื่นต่อบรรดานักเรียน k school ยิ่งนัก

 " เออ ... อาจารย์ครับ ว่าแต่ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี้ได้ล่ะครับ " เขื่อนเจ้้าปัญหาของกลุ่ม ก็เอ่ยปากถามทันทีที่ฟางเดินเข้ามาในห้องเรียน

 " ธนันต์ธรญ์ เธอจะมาเรียนกับพวกเรา 2 เดือน ที่จริงน่ะ มันเป็นนโยบายของผู้ัอำนวยการเองแหละ แล้วก็ ในระหว่างที่เธอเรียนอยู่ที่นี อาจารย์จะให้เธอพักที่ำห้องโทโมะกับจองเบ ตกลงตามนี้นะ " อาจารย์ประจำห้องบอกกับทุกคน ด้วยวาจาน่าฟังเอามากๆ 

 " ฝากตัวด้วยนะค่ะ " ฟางพูดขึ้น ด้วยแววตาที่ไร้เดียงสา

 " ทำไมต้องเป็นห้องของไอ้โทโมะ กับ ไอ้จองเบด้วยล่ะครับ " เคนตะถามขึ้น อย่างแปลกใจ 

 " ก็ห้องของพวกเขา กว้างที่สุดแล้วไง แล้วก็ ถ้าขืนพวกเธอยังจะค้านแบบนี้อีก รับรองเลยว่า เกรดปีนี้ พวกเธอได้ศูนย์แน่ " จากอาจารย์ที่สุดแสนจะใจดี ณ ตอนนี้เขากลายเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองไปซะแล้ว 

 " เออ ... ก็ได้ครับ " เคนตะหง๋อยอย่างไว 

 " ป๊อปปี้ นายไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรือไงวะ " เขื่อนที่เห็นป๊อปปี้นั่งนิ่งๆอยู่ เขาจึงลองถามเขาอย่างเป็นห่วง 

 " ก็ดีแล้วนี้ " ดูเหมือนป๊อปปี้จะทำให้เพื่อนๆแปลกใจขึ้นไปอีก

 "ดียังไงวะ ก็คุณฟางน่ะ นายชอบเขาไม่ใช่หรือไง " เคนตะกระตุ้นป๊อปปี้ทันที 

 " เออ .. นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วล่ะ (บ้าจริง) " ป๊อปปี้ดันพลั้งปากออกไปโดยไม่้ได้ตั้งใจ 

 " ใครวะ ไอ้่ป๊อปปี้ คงจะสวยน่าดูนะ ว่าไหม ไอ้เขื่อน " เคนตะพูดขึ้น ด้วยท่าทีสงสัย 

 " พวกนาย ก็รีบอ่านหนังสือเร็วเข้า เดี๋ยวอาจารย์ก็ตัดคะแนนอีกหรอก " ป๊อปปี้เริ่มเปลี่ยนเรื่องทันที ดูเหมือนป๊อปปี้กำลังมีความลับอะไรปิดบังเพื่อนของเขาอยู่ 

                  ห้องโทโมะ - จองเบ 

 " เอานี่ ที่นอนของเธอ " ทันทีที่โทโมะเดินนำฟางเข้ามาในห้อง จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่พื้น เป็นเชิงให้ฟางรู้ว่า ฟางจะต้องนอนตรงพื้นห้องข้างๆเตียงของพวกเขา สำหรับคืนนี้

 " ไม่ได้นะ ! จะให้เธอนอนตรงนี้ไม่ได้ " แก้วรีบค้านทันที เพราะว่าเธอก็เป็นผูหญิงเหมือนกัน 

 " งั้นเธอก็นอนแทนล่ะกัน " โทโมะบอกกับแก้ว อย่างเย็นชา 

 " เอางั้นก็ได้ " แก้วยืดอก รับคำนั่นทันที 

 " ไม่ได้นะค่ะ " ดูเหมือนฟางจะไม่เห็นด้วย 

 " คุณโทโมะค่ะ ได้ข่าวจะคุณน่ะ แมนเต็มร้อยไม่ใช่หรือค่ะ แล้วทำไม ถึงไม่เสียสละให้ฉันกับคุณจองเบเค้าล่ะ " 

ฟางพูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงไพเราะ ดูน่าฟังยิ่งนัก 

 " เออ  .. " ทันทีทีั่่ได้ยินคำพูดของฟาง ทำเอาโทโมะพูดไม่ออกเลยทีเดียว 

 " คิกๆๆๆๆ " ใบหน้าตอนไม่ได้ดั่งใจของโทโมะ ทำเอาแก้วหัวเราะออกมาเบาๆ 

 " นี่นาย ก็ได้ ฉันจะนอนตรงนี้ก็ได้ " โทโมะหัวเสียอย่างมาก จากนั้นเขาจึงรีบปูที่นอนของเขาทันที

 " เฮ้อ ! เจ้าคนเอาแต่ใจเอ้ย " แก้วบ่นขึ้น ด้วยอาการเซงๆ 

 " คุณจองเบเนี่ย เป็นห่วงคุณโทโมะจังเลยนะค่ะ " ฟางพูดขึ้น ด้วยแววตาที่ไร้เดียงสา แต่ดูเหมือนจะมีอะไรมากกว่านั้น

 " เออ ... ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งครับ " แกวเกาหัวแก้เขิน ก่อนจะเอนตัวนอนลงไป 

 " เอ๊ะ !? ยังงั้นเองเหรอค่ะ " ฟางพูดขึ้น อย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่ จากนั้นเธอก็เอนตัวนอนลงข้างๆแก้ว 

            เอาล่ะสิครับ ดูเหมือนฟางจะหลงรัก แก้วในครอบของจองเบเอาซะแล้ว แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามได้ใน ตอนต่อไปจ้า