ฺBy love ตามหารักที่หายไป

                            คอนโดจองเบ

 " เอานี่ แล้วก็ไปนอนซะ " จองเบที่เพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ เขาเตรียมนมไว้แก้วนึง ก่อนจะยื่นให้น้องสาวฝาแฝดดื่ม 

 " คิกๆๆ ฮ่าๆๆๆ ~ " จู่ๆ แก้วก็หัวเราะออกมา ทำเอาจองเบแปลกใจยิ่งนัก

 " หัวเราะอะไรของเธอเนี่ย เพี้ยนไปหรือป่าวห่ะ " จองเบถามน้องสาวฝาแฝดอย่างสงสัย

 " พี่ก็ดูเอาเองเหอะ " แก้วพูดจบก็ยื่นกระจกให้พี่ชาย

 " ตะ ตา ตาของฉัน ! " ทันทีที่เห็นรอยเขียวช้ำตรงดวงตาของเขา ทำเอาจองเบตกใจเป็นอย่างมาก ในขณะที่แก้วยังหัวเราะใส่พี่ชายฝาแฝดไม่หยุด

 " ตัวเองต่อยคนไม่เป็น ยัีงจะไปหาเรื่องเขาอีก " แก้วยังคงแซวจองเบต่อ

 " น้องสาวตัวเองโดนทำร้าย จะให้พี่ทนดูอยู่เฉยๆเนี่ยนะ พี่ทำไม่ได้หรอก " จองเบบอกกับน้องสาว ด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่น

 " พี่เนี่ย ช่างเป็นคนดีจังเลยน่า ต่างจากใครบางคนลิบลับ " แก้วพูดขึ้น

 " ใครเหรอ ? ที่ว่าต่างกันลิบลับเนี่ย " จองเบไม่เข้าใจว่า แก้วกำลังหมายถึงใคร

 "  ป่าวๆ ไม่มีอะไรหรอก " แก้วปฏิเสธที่จะตอบเขา 

 " จะว่าไป พี่ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเจ้าคนเงียบขรึมอย่างโทโมะ ทำไมถึงได้สนอกสนใจเธอนักหนา " จองเบเริ่มตั้งข้อสงสัย

 " อาจเป็นเพราะฉันไปหลอกเขามั้ง " แก้วพูดออกมา 

 " แล้วเธอไปหลอกอะไรเขาล่ะ เขาถึงได้โกรธขนาดนั้น " จองเบเริ่มถามแก้วอีกครั้ง 

 " อาจเป็นเพราะฉันปลอมเป็นพี่ก็ได้มั้ง " แก้วอธิบายให้พี่ชายของเธอฟัง 

 " ไม่หรอก พี่ว่าเขาโกรธที่เธอชอบเขามากกว่า " จองเบดันพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไป 

 " พี่นี่ ปากเสียใช้ได้เลยนะ " แก้วบ่นออกมาอย่างหงุดหงิด 

 " หวังว่าเธอคงไม่ชอบเขาจริงๆหรอกมั้ง งั้นพี่ไปนอนก่อนล่ะ จริงสิ พรุ่งนี้เธอช่วยไปเรียนแทนพี่นะ พอดีพี่มีธุระน่ะ " จองเบพูดจบก็รีบเดินออกไป โดยไม่ฟังคำคัดค้านของน้องสาวเลยสักนิด 

 " นี่พี่ จะให้ฉันไปเรียนแทนเนี่ยนะ เฮ้ ! เดี๋ยวก่อนสิ " แก้วพยายามตะโกนตาม แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว 

 " นี่ฉันชอบหมอนั่นเหรอ ? ไม่จริงมั้ง " แก้วยังคงรำพึงถึงคำพูดของพี่ชาย 

                       ห้อง F in K school 

 " เฮ้อ ~ ไอ้จองเบยังไม่มาอีก " เคนตะบ่นออกมาอย่างเซงๆ 

 " ตายแล้วมั้ง " เขื่อนพูดขึ้น ด้วยสีหน้าที่เบื่อโลกสุดๆ 

 " จะว่าไป พวกนายไปทำอะไรกันมาวะ ดูเพลียๆ " เคนตะถามป๊อปปี้กับเขื่อนอย่างสงสัย เพราะดวงตาของทั้งคู่คล้ายกับคนอดนอน 

 " ก็ฉันกับไอ้เขื่อนวิ่งตามไอ้จองเบทั้งคืนน่ะสิ " ป๊อปปี้บอกกับเคนตะ 

 " ว่าแต่ วันนี้ดูไอ้โทโมะมันแปลกๆนะโว้ย " เขื่อนพูดขึ้น พลางหันไปมองโทโมะที่นั่งอยู่ข้างหลังพวกเขา 

 " อรุณสวัสดิ์ ~ " แก้วที่ปลอมตัวเป็นพี่ชาย เมื่อมาถึงห้อง เธอก็เอ่ยทักพวกเขาทันที ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆโทโมะ 

 " มาแล้วเหรอวะไอ้จองเบ เมื่อคืนไปไหนมาห่ะ แล้วก็ นายจูงมือใครไปด้วยวะ บอกมาซะดีๆ " ทันทีที่เห็นแก้ว เขื่อนก็รีบถามถึงเรื่องเมื่อคืนทันที 

 " เออ ... คือ ... ฉันไปบ้่านมาน่ะ " แก้วพูดตะกุกตะกัก ด้วยความตื่นเต้นตกใจ 

 " จะว่าไป น้องสาวของนายสบายดีใช่ไหม " ป๊อปปี้เอ่ยถามถึงน้องสาวของจองเบทันทีที่เห็นหน้าของเขา 

 " น้องสาวเหรอ ? ไหนนายบอกว่าไอ้จองเบเป็นผู้หญิงไง " เขื่อนแปลกใจกับคำพูดของป๊อปปี้เป็นอย่างมาก 

 " ก็ตอนนั้นฉันเหนื่อยนี่นา ก็เลยไม่ได้เล่าให้ละเอียดน่ะ " ป๊อปปี้บอกกับเขื่อน 

 " ว่าแต่ ไอ้จองเบมีน้องสาวเหรอวะ ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยสักนิด " เคนตะถามพวกเขา 

 " อิ้ม ~ เป็นน้องสาวฝาแฝดด้วยนะ หน้าตานี่ เหมือนกันสุดๆ " ป๊อปปี้บรรยายให้ฟัง 

 " สวยหรือป่าววะ " เขื่อนถามป๊อปปี้ อย่างตื่นเต้น

 " หน้าตาก็งั้นๆน่ะ ไม่เห็นจะสวยตรงไหน  " หลังจากที่เงียบมานาน โทโมะก็พูดขึ้นจนได้ 

 " เฮ้ยๆ ไอ้โทโมะ พูดแบบนั้นได้ยังไงวะ รู้จักเธอหรือไง " เคนตะหันไปถามโทโมะอย่างข้องใจ 

 " รู้จักสิ รู้จักดีด้วยล่ะ " โทโมะตอบสั้นๆ 

 " เอ๊ะ !? " ดูเหมือนป๊อปปี้จะมองสายตาของโทโมะออก 

 " ว่าแต่ไอ้จองเบ ที่ต่อยนายไปน่ะ ขอโทษด้วยนะ " โทโมะพูดจบก็เขาไปกอดแก้วที่ปลอมเป็นพี่ชายทันที ทำเอาแก้วตกใจเป็ยอย่างมาก 

 " เฮ้ย ! ไอ้โทโมะ นายต่อยไอ้จองเบหรอวะ " เขื่อนถามโทโมะอย่างแปลกใจ 

 " ก็เผลอไปนิดหน่อยล่ะนะ " โทโมะพูดขึ้น อย่างไม่คิดว่า สิ่งที่ตนทำมันเป็นความผิดร้ายแรงขนาดไหน 

 " ไอ้ทุเรศเอ้ย " แก้วด่าในใจ 

 " จะว่าไปนะ ไอ้จองเบ โดนฉันต่อยเต็มแรงไปขนาดนั้น ทำไมหน้าตาของนายดูปกติจังวะ " โทโมะสงสัยเป็นอย่างมาก ที่ใบหน้าของจองเบดูจะไม่มีรอยช้ำอะไรให้เห็นเลยสักนิด  

 " เออ.. ฉัน .. ฉันไปหาหมอมา โห ไปยิงเลเซอร์ตั้งหมื่นกว่าบาทเชียวนะ " แก้วโม้อย่างแนบเนียน

 " งั้นเหรอ ? " ดูเหมือนโทโมะไม่ค่อยจะเชื่อสักเท่าไร

 " เอาล่ะ ยังไงก็ฝากไปบอกน้องสาวนายด้วยนะว่า ฉันมีแฟนแล้ว แล้วก็ ฉันรักแฟนคนนี้มากที่สุดเลยล่ะ " โทโมะก็โม้ไม่แพ้กัน แต่ดูเหมือนแก้วจะเชื่อที่โทโมะพูดไปซะแล้ว

 " จริงเหรอ ? ดีใจด้วยนะ " แก้วพูดขึ้น ก่อนจะหลบสายตาของโทโมะ

 " คิดว่าปลอมตัวมาแล้วฉันจะจำไม่ได้หรือไงห่ะ ยัยโง่เอ้ย " ดูเหมือนแก้วจะถูกโทโมะจับได้ซะแล้ว

 " เฮ้ย ไอ้โทโมะ ใครวะแฟนนายน่ะ " เขื่อนถามอย่างแปลกใจ

 " ก็ยัยหน้าจืดนั่นไง " โทโมะบอกกับทุกคน อย่างไม่สนใจเท่าไหร่นัก

 " หมายถึง ... คุณฟางน่ะเหรอ ? ฉันไม่เชื่อหรอก " ป๊อปปี้ทำหน้าไม่เชื่ออย่างสุดๆ

 " ช่างเถอะ เตรียมตัวเรียนกันได้แล้ว พวกนายน่ะ " แก้วตวาดออกไป อย่างหัวเสีย

 " เป็นอะไรของเขาน่ะ " เขื่อนมองแก้ว ด้วยท่าทางหงุนงง

     เอาล่ะสิครับ โทโมะแค่จะทดสอบเท่านั้นเอง แต่ไหงแก้วดันคิดจริงจังไปได้ล่ะเนี่ย แล้วเรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไร ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า

         ~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~