นายมาเฟียยอดรัก NC

7.0

เขียนโดย tomofangcandryฟริซิส

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.12 น.

  39 session
  113 วิจารณ์
  143.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2556 11.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) เป็นห่วง อะไรน่ะสมองกระทบกระเทือน ถ้าเมียฉันเป็นอะไรเธอ 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

   โทโมะเมื่อได้ข่าวจากเขื่อนก็รีบมาโรงพยาบาล โทโมะโผล่เข้ากอดฟางอย่างดีใจ พร้อมจูบที่หน้าผากของหญิงสาวก่อนจะเริ่มพูดทั้งน้ำตาว่า

 

โทโมะ // : ฟางครับ คุณสลบไปถึง 5 เดือน ถ้าคุณไม่ฟื้นมาผมคง

 

ฟาง // : คงอะไรค่ะ ที่รัก

 

โทโมะ // : คงต้องเสียคุณกับลูกของเราไปแน่ ๆ  ( ลุบท้องฟางแน่น )

 

ฟาง // : ฟางขอโทษน่ะค่ะ ที่ปิดบังเรื่องเดินแบบ ขอโทษที่ทำให้คุณเป็นห่วงน่ะค่ะ 

 

โทโมะ // : ต่อไปจะทำอะไร ต้องขออนุญาตโมะก่อนน่ะ ถ้าโมะไม่อนุญาติ ภรรยาก็ห้ามทำ เข้าใจไหมครับ

 

ฟาง // : เข้าใจค่ะ ฟางอยากดูทีวีค่ะ 

 

    ชายหนุ่มกดทีวีให้หญิงสาวก็พบกับคดีของพิมพ์ที่ผลักเธอตกเวที ศาลไม่รับฟ้องในคำร้องของเธอและสั่งจำคุกเธอข้อหาเจตนาห่าเธอเป็นเวลา 4 ปี โดยไม่รอลงอาญา

 

โทโมะ // : ฝีมือโมะเอง เก่งไหมครับที่รัก

 

ฟาง // : แต่ว่า

 

โทโมะ // : ไม่มีแต่ครับเขาเจตนาจะพรากฟางไปจากโมะเลยน่ะ เขาโดนแค่นี้ยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำ ฟางหิวหรือยังครับ

 

ฟาง // : หิวแล้วค่ะ ขืนกินช้าตัวเล็กคงไม่แข็งแรงพอดี

 

    ชายหนุ่มสั่งให้จินนี่ทำกับข้าวมาให้ฟางกิน มีทั้งแกงเลียง ผักผัด ปลาทอด ฟางกินจนหมด พร้อมนอนเอนหลังหลับไปส่วนโทโมะก็มีงานที่บริษัทต้องไปเคลียร์อีกจนถึงเที่ยงคืน หวายก็ย่องมาจูบปากโทโมะ พร้อมขืนใจจนโทโมะยอมมีอะไรด้วย แต่เท่านั้นยังไม่เพียงพอหวายถ่ายภาพแบล็ดเมล์โทโมะแล้วส่งมาในดทรศัพท์มือถือของฟาง ฟางเปิดดูอยู่กับเขื่อนก็ถึงกับหัวใจบอบช้ำ พร้อมขอให้เขื่อนจองตั๋วเครื่องบินไปอเมริกาให้เธอกับลูกแล้วฟางก็เดินทางไปทันทีโดยไม่รอฟังคำอธิบายจากโทโมะ 

 

~ โทโมะมารุ้ความจริงที่บ้าน ~

 

โทโมะ // : แกรู้ที่อยู่ของฟางไหมว่ะเขื่อน

 

เขื่อน // : ไม่รู้ว่ะ 

 

~ หวายทำตัวเป็นเจ้าของโทโมะ ~

 

หวาย // : โมะค่ะ โมะขา คุณต้องรับผิดชอบหวายน่ะค่ะ 

 

โทโมะ // : ปล่อยผมน่ะ ผมไม่รับผิดชอบคุณ ได้ยินไหม

 

หวาย // : เพราะว่าคุณรักอีนังฟางมากหรอค่ะ มันไม่มีทางกลับมาหาคุณหรอกค่ะ

 

โทโมะ // : เขาต้องกลับมาหาผม

 

   ผ่านไป 1 อาทิตย์ไม่มีใครหาที่อยู่ของฟางที่อเมริกาพบ โทโมะเองก็กลุ้มใจอย่างหนัก เพราะหวายเปล่าประกาศกับนักข่าวไปทั่วว่าเธอกำลังตั้งครรถ์ลูกโทโมะและฝ่ายชายไม่รับผิดชอบ สุดท้ายโทโมะก็เลยตัดสินใจรับผิดชอบในตัวหวายทั้งที่ไม่ได้รักเลยสักนิด 

 

~  2 ปี  จินนี่ได้รับโทรศัพท์ จากฟาง ~

 

จินนี่ // : ฮัลโหลสวัสดีค่ะ 

 

ฟาง // : พี่จินนี่ค่ะ ฟางเองน่ะ 

 

จินนี่ //  ยัยฟางสบายดีไหม

 

ฟาง // : สบายดีค่ะ ตอนนี้ฟางคลอดหลานของพี่แล้วน่ะค่ะ เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อว่าตาโฟส กับยัยฟ้าใสค่ะ 

 

จินนี่ // : พี่อยากเห้นหน้าหลานจังเลย 

 

ฟาง // : ฟางส่งรูปไปให้แล้วน่ะค่ะ พี่โมะสบายดีไหมค่ะ 

 

จินนี่ // : ตาโมะแทบจะไม่กลับบ้านเลย จนยัยนั้นยอมหย่าให้แล้วล่ะ ว่าแต่ฟางกับหลานจะกลับเมืองไทยไหม

 

ฟาง // : กลับค่ะ พร้อมกับโทมัสน่ะค่ะ 

 

จินนี่ // : โทมัสใครหรอ

 

ฟาง // : เพื่อนของเขื่อนน่ะค่ะ เขาคอยดูแลและอุปถัมถ์เป็นพ่อของฟ้าใสกับโฟสที่นี้น่ะค่ะ 

 

จินนี่ // : งั้นเท่านี้ก่อนน่ะฟาง

 

   โทโมะเห็นจินนี่เปิดรูปเด็กผู้หญิงและผู้ชายในเมล์ ก็ทำให้คิดถึงฟางกับลูกของเขาที่ปานนี้คงอายุ 2 ขวบเต็มแล้ว 

 

โทโมะ // : พี่จินนี่

 

จินนี่ // : มีอะไร

 

โทโมะ // : เมื่อกี้ใครโทรมาหรอ

 

จินนี่ // : เพื่อนน่ะ 

 

.....................................................................................................................................

 

 

 ตอนหน้างานหมั้นแก้ว ฟางจะมาไหม ลุ้น ๆ เม้น โหวต

 

 

 

 

   

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา