top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

ตอนนี้ฟางพาแก้วเข้ามาในครัวทำให้แก้วสงสัยว่าเธอพาเข้ามาทำไม  

"มาเอาอะไรหรอฟาง"

ฉันถามฟางออกไป

"เปล่าหรอก แค่ไม่อยากเข้าไปข้างในแล้วอ่ะ อยู่อย่างนี้ดีกว่า"

ฟางตัวออกไป

"แต่เมื่อกี้เธอยังชวนฉัน ว่าอยากออกไปอยู่เลยนะ"

ฉันพูดเพราะชักจะสงสัยแล้ว เพราะเธอทำเหมือนมีอะไรที่ไม่อยากบอกฉัน

"มีอะไรหรือเปล่าฟาง  บอกฉันได้นะ"

ฉันถามออกไปอย่างจะจับผิดฟาง

"ไม่มีนอกแก้ว งั้นถ้าก้วไม่เชื่อเราออกไปกันดีกว่า"

ฟางพูดแล้วเดินจับมือฉันออกมาห้องกลาง

"อ้าว ออกมาแล้วหรอสาวๆ"

เขื่อนที่เป็นคนแรกทักขึ้น เมื่อเห็นฟางกับฉันเดินออกมาข้างนอก

"ค่ะ โหพี่เขื่อนนี้ยังมาไม่ทันไรเลย ซดไปครึ่งขวดแล้วหรอเนี้ย จะรีบไปไหนคะ"

ฟางที่ดุจะสนิทกับกลุ่มนี้เอ่ยทักขึ้น

"นิดหน่อยจ๊ะน้องฟาง"

เมื่อสนทนากันเสร็จฟางและฉันก็มานั่งดูหนังที่โซฟาตัวที่ว่างอยู่ 

....23.30น. ....

ตอนนี้ทั้ง3ชีวิตลงไปนอนกันที่พื้นพรมของห้องนั่งเล่นกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

แต่มีเพียงชายที่ัยังมึนๆนั่งอยู่

"แก้ว งั้นฟางกลับก่อนนะ ดึกแล้ว ที่บ้านก็โทรตามแล้วด้วย"

ฟางที่ยกของไปเก็บที่ครัวเรียบร้อยก็เดินออกมาบอกฉัน

"อืม แล้วฟางกลับยังไงอ่ะ"

ฉันถามพร้อมกับเดินมาส่งเธอที่หน้าประตู

"ฟางกลับแท็กซี่อ่ะ"

ฟางพูดออกมายิ้มๆ

"งั้นกลับดีๆนะจ๊ะ มันดึกแล้ว"

ฉันบอกลาฟาง

"เดี๋ยวฉันไปส่ง"

ป๊อปปี้ที่เดินออกมาพูดขึ้น

"พะ...พี่ป๊อป"

ฟางพูดติดๆขัดๆ

"มัวแต่พูดมากอยุ่ได้ไปได้แล้ว"

ป๊อปปี้พูดแล้วเดินนำหน้าฟางไป

"แก้ว งั้นฟางไปแล้วนะ"

ฟางพูดแล้ววิ่งตามป๊อปปี้ที่อยู่ในลิตฟไป

เมื่อทั้ง2คนกลับไปแล้ว ฉันก็เข้ามาในห้อง แล้วก็เจอกับโทโมะที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม  มองมาที่ฉันอยู่

"นายไม่ไปนอนหรอ"

ฉันถามขึ้นเมื่อเดินมาหยุดยืนตรงหน้าเขา

"....."

ไม่มีเสียงตอบรับออกมาจากปากของเขา

"นายไม่นอนงั้นฉันไปนอนแล้วนะ"

ฉันพูดแล้วเดินจะเข้าห้องนอน แต่ก็ต้องเปลี่ยนใจจะเดินเข้าห้องของเกลแต่พอจะเปิดประตู กลับโดนกอดจากทางด้านหลังเสียก่อน

"อุ๊ย!!!! นี่นายทำบ้าอะไรเนี้ย  ฉันไม่เล่นนะ"

ฉันพูดและตีไปที่แขนของเขา

"แล้วใครว่า ฉันเล่นแหละ นี่มันไม่ใช่ห้องนอนของเธอ เธอเข้าผิดห้องต้องลงโทษทีหลังจะได้ไม่ผิดห้องอีก"

เขาพูดแล้วหลอกหอมแก้มฉันทั้งซ้ายและขวา

"นี่ นายทำบ้าอะไรอ่ะ คนเยอะแยะ ไม่เห็นหรือไงห่ะ"

ฉันพูดและค้อนใส่เขา

"งั้นไปในห้องกัน"

เขาพูดแล้วเปิดประตูห้องเข้าไปและปิดมันอย่างรวดเร็ว

"ในนี้ไม่มีคนแล้ว มีแต่เธอกับฉัน"

เขาพูดแล้วเอาหน้าลงมาที่คอของฉัน

"ที่ไหนก็ไม่ได้ ฉันให้ได้แค่กอด กับ จะ..จูบ เท่านะชั้น อย่างอื่นห้าม จนกว่าฉันจะพิสูจนว่านายไม่ได้แค่เล่นๆกับฉันเท่านั้น"

ฉันพูดแล้วดันหน้าเขาออก

"แค่นี้ยยังพิสูจนไม่พออีกหรอ เธออยู่กับฉันตั้งนานนะ ยังไม่ไว้ใจฉันอีกหรอ"

เขาถามเสียงออดอ้อน

"ไม่หรอก คนอย่างนายไม่น่าไว้ใจ ตั้งแต่แรกแล้ว"

ฉันพูดแล้วจะเดินเข้าห้องน้ำไปแต่มือเหนียวๆนี้ก็ยังไม่ยอมปล่อย

"ปล่อยนะ ฉันจะไปอาบน้ำ แล้วก็ง่วงมากแล้วด้วย"

"งั้นฉันอาบด้วย เหนียวตัวมากเลย"

"หยุดเลยนะ ถ้างั้นนายอาบก่อนไปเลย ฉันรอได้"

ฉันพูดอย่างไว

"อาบพร้อมกันก็ได้หนิ เวลานอนจะได้เยอะขึ้น"

เขาพูดแล้วพยายามจะลากจัวฉันเข้าห้องน้ำไปด้วย

"ไม่มีทางอ่ะ นายไปอาบก่อนเลยไป อ่ะนี้"

ฉันพูดแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้เขาและผลักเข้าห้องน้ำไป

เราทั้งสองอาบน้ำกันเสร็จเตรียมที่จะนอนกันตั้งนานแล้ว แต่ที่ไม่ได้นอนกันสักทีเพราะมัวแต่เถียงกันเรื่อง...

"นี้ นอนเฉยๆได้มั๊ย ฉันง่วงนอนจะแย่แล้วนะ"

ฉันพูดแล้วขยับตัวให้ออกห่างไปอีกจนจะสุดเตียงแล้ว

"นีืนายเห็นมั๊ย ว่าฉันจะตกแล้ว ยังจะขยับมาอีก"

ฉันพูดแล้วหันไปบอกเขา

"แล้วจะขยับหนีทำไมเล่า"

เขาพูดแล้วกำชับกอดแน่นขึ้นจนแทบหายใจไม่ออก

"ก็ขยับหนีนายที่กอดฉันจนหายใจแทบไม่ออกนั่นแหละ"

ฉันพูด

"อ่ะ และขยับมานอนดีๆได้แล้ว ฉันก้ง่วงแล้วเหมือนกัน"

เขาพูดแล้วคลายกอดออกนิดนึด

"เฮ้อ"

ฉันถอนหายใจออกมา 

"นี้ จะปล่อยให้มันเยอะกว่านี้ก็ไม่ได้เนอะ"

ฉันพูด

"....."

แต่ครั้งนี้ไม่มีเสียงตอบกลับมา ทำให้ฉันต้องหันไปดูว่าเขาหลับแล้วจริงหรือเปล่า

"นี่ นายหลับแล้วหรอ ถ้าหลับแล้วก็ฝันดีนะ"

ฉันหันไปดูเมือเห็นว่าเขาหลับแล้วก็หลับบ้าง

"จู๊บ"

เสียงจุ๊บที่ริมฝีปากดังขึ้น ทำให้ฉันลืมตาขึ้นมา

"ฝันดีครับ"

แล้วเขาก็หลับตาดันหัวเขาฉันซบลงที่หน้าอกอุ่นๆของเขา จนฉันเผลอหลับไปที่สุด

เหตุการณ์และเสียงที่ทั้ง2พูดคุยกันตั้งแต่ก่อนที่เข้าห้องจนตอนนี้ที่ทุกคนหลับไปแล้วมีเพียงคนหนึ่งคนยืนฟังอยู่ และรู้สึกอิจฉาและแค้นใจ จนคืนนั้นนอนไม่หลับทั้งคืน