top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

9.3

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.15 น.

  18 ตอน
  67 วิจารณ์
  25.63K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้วเดินเข้าบ้านไปแล้วหลังจากที่คุยกับป๊อปปี้เสร็จ

"แกร๊ก"

เสียงเปิดประตูเข้ามาในบ้าน

"วันนี้เห็นว่ามีคนมาหาพี่หนิ ใครน่ะ?"

เกล น้องสาวคนเดียวของแก้วเดินเข้ามาในบ้านแล้วถามขึ้น

"ไม่มีไรหรอก"

แก้วตอบปัดๆไป

"เห็นว่าวันนี้คนที่เขามาหาน่ะ มาติดต่อของซื้อของมากเลยหนิ แบ่งฉันบ้างสิ"

เกลเดินเข้ามานั่งข้างๆกับแก้ว

"ไม่มีหรอก ฉันซื้อของเข้าบ้านหมดแล้ว  ตอนนี้ไม่เหลือแล้ว"

แก้วละจากโทรทัศน์มามองหน้าของเกล

"อะไรกันได้เงินมาตั้งเยอะ แต่ไม่เคยแบ่งฉันสักรอบ"

เกลพูดเสียงดังใส่แก้ว

"แล้วเธอจะเอาเงินไปทำอะไร"

แก้วถามออกไปทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าเกลได้เงินจากเธอแล้วจะนำมันไปทำอะไรบ้าง

"ฉันก็จะเอาไปซื้อของ เสื้อผ้า ของที่ผู้หญิงๆเขาควรมีน่ะ"

เกลกระเถิบเข้ามใกล้แก้วมากขึ้น

"มันไม่จำเป็นเลย ฉันไม่เห็นต้องการเหมือนเธอเลย แค่ค่าเทอมโรงเรียนแสนแพงของเธอฉันก็จะแย่แล้ว  

ไม่รู้ว่าจะเรียนทำไมโรงเรียนนี้มีแต่เรื่องเสียเงินตลอด"

แก้วพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์

"อะไรกันนักกันหนาเนี้ย ไม่ให้ก็ไม่เอาก็ได้ ชิ!!"

เกลเมื่อไม่ได้ดังใจเลยลุกขึ้นแล้วเดินกระทืบเท้าเข้าห้องของเธอไป

"เห้อ พี่จะทำยังไงกับเธอดีล่ะเนี้ย"

เมื่อเกลปิดประตูห้องของตัวเองไปแล้ว แก้วก็บ่นกับตัวเองเบาๆ 

 

... 20.00น. ...

"ก๊อกๆๆ"

เสียงเคาะประตูเรียกเกล

"นี่ เธอจะออกมากินข้าวได้หรือยังเนี้ย ฉันหิวรอนานแล้วนะ"

แก้วตะโกนบอกน้องสาวตัวเองที่อยู่ข้างใน

"เธอจะกินก็กินไปสิ ฉันไม่กิน เชิญเธอกินไปคนเดียวเลย"

เกลตะโกนบอกออกมา

"เธอจะไม่กินใช่มั๊ย"

แก้วถามออกไปอีกหน

"......."

แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา

แก้วเมื่อคิดว่าน้องสาวของเขาไม่ออกมากินจริง เลยเดินไปนั่งกินข้าวคนเดียว

 

"นี่ คนนั้นที่เขามาหาเธออ่ะ เป็นผู้ชาย ผู้หญิงห่ะ"

เกลวิ่งออกมาจากห้องแล้วถามแก้วขึ้น

"จะถามไปทำไม "

แก้วถามกลับมา

"ฉันก็แค่อยากรู้น่ะ เห็นไอ้โจ๋หน้าซอยมันบอกว่า หน้าตาดี ดูเหมือนจะรวยอยู่ แล้วตกลงผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ"

เกลบอก

"ผู้ชาย ฉันไม่รู้หรอกแต่ในเมือมีเงินให้ฉัน ฉันก็มีของให้ แค่นั้นเอง"

แก้วบอกอย่างไม่ถือสา

"แล้วเธอไปรู้จักกับเขาได้ไงอ่ะ"

เกลยังถามต่อไป

"นายนั่นมันมาของซื้อฉัน"

แก้วก็ยังตอบออกไปแต่หน้าตาของเธอเริ่มเปลี่ยน

"แล้วเธอไม่สงสัยหรอว่าเขาอาจจะเป็นตำรวจน่ะ เพราะฉันไม่เคยเห็นมีใครมาซื้อของๆเธอเลย นอกจากไอ้

ขี้ยาแถวนี้อ่ะ แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าเธออ่ะมีของ"

เกลพูดออกมาเพราะเธอก็สงสัยเรื่องนี้เหมือนกันพี่สาวของเธอยิ่งไม่ค่อยทันอยู่ด้วย

"คิดมากน่ะ ตำรงตำรวจอะไร แถวนี้มันไม่มีหรอก"

"เธอเนี้ยมันไม่รู้เรื่องอะไรเลย วันนี้ฉันเห็นพวกคุณหนูๆที่เป็นเป็นลูกของพวกตำรวจใหญ่น่ะ พูดกันว่าจะปราบ

ยาเสพติดในท้องถิ่นเรา ฉันเลยสงสัยว่านายนั่นมันมาจากไหน เธอก็ระวังตัวไว้แล้วกัน เพราะฉันไม่มีเงินมาปะ

ระกันตัวเธอหรอกนะ"

เกลพูดออกมาอย่างหยิ่งๆ

"อะไรกันเล่า เธอเนี้ย ฉีนบอกว่าไม่มีอะไรหรอก แถวนี้คนโหดๆเอะจะตายไปพวกตำรวจมันไม่กล้าหรอก"

แก้วพูดออกพลางหัวเราะไปด้วย

"ฉันก็แค่อยากจะเตือนด้วยความหวังดี ไม่อยากอยู่คนเดียว"

เกลพูดแล้วก็เดินกลับเข้าห้องไป

เมื่อเกลเดินกลับเข้าห้องไปแก้วก็เดินเข้าห้องของตัวเองบ้าง

..เมื่อแก้วเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเธอเดินมานั่งที่หน้ากระจกและเช็ดผม

"เฮ้อ  อะไรกันเนี้ย ฉันไปนึกถึงคำที่ยัยนั่นพูดทำไมเนี้ย "

แก้วบ่นออกมาและมองไปที่หน้ากระจก

"ถ้านายนั่นเป็นตำรวจ ขึ้นมาจริงๆแล้วฉันจะทำยังไงเนี้ย"

แก้วคิดออกมาอย่างวิตก

และเดินไปนอนเธอล้มตัวนอนที่ ที่นอนและคลุมโปงและคิดไปเรื่องของวันนี้และตั้งแต่ที่วันแรกที่เขาเข้ามา

ของซื้อของกับเธอ และหลับไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา