top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

9.3

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.15 น.

  18 ตอน
  67 วิจารณ์
  25.63K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

บทนำ

ในห้องที่ไม่เล็กไม่ใหญ่มัก มีผู้ชายนั่งอยู่ที่โต๊ะ3คน คนหนึ่งดูเป็นผู้ใหญ่หน่อยนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะและมีอีก2หนุ่ม

นั่งอยู่ข้างๆคนละฝั่ง 

"ผมไว้ใจในฝีมือของพวกคุณที่ผ่านๆมาแล้วพวกคุณทั้ง2ก็ทำได้ดีจนเป็นที่น่าพอใจ ผมเลยอยากมอบงานนี้

ให้พวกคุณไปจัดการให้เรียบร้อย"

เมื่อเขาพูดเสร็จก็วางแฟ้มลงที่หน้าของพวกเขาทั้ง2คน

"ที่พื้นที่นี้ไม่มีเจ้าหน้าที่ออกมาจัดการหรอครับ?"

ป๊อปปี้ชายหนุ่มที่มาดนิ่ง เย็นชาจนหน้าใจหายเอ่ยขึ้น

"เจ้าหน้าที่ในเขตพื้นที่นี้ถึงอยู่ใต้อิทธิพลไม่กล้าเข้าไปยุ่งวุ่นวาย เพราะที่นั้นป้องครองจากผู้ที่มีอิทธิพล

ใหญ่"

คนที่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะพูด

"แล้วอย่างนี้ชาวบ้านที่นั้น ก็อยู่กันแบบไม่มีตำรวจเข้ามาดูแลให้ความปลอดภัย"

ป๊อปปี้พูดขึ้นอีกครั้ง

"ใช่"

เขาตอบกลับมา

"งั้นพวกคุณทั้งสองเริ่มกันเลยตั้งแต่ตอนนี้เลยแล้วกันเพราะทางผู้ใหญ่สั่งมาว่าให้เร็วที่สุด และถ้าเรื่องนี้พวก

คุณทำสำเร็จมันจะทำให้พวกคุณถืบนับถือมากขึ้นดิ เอาล่ะ ผมไปก่อน ฝากพวกคุณทั้งสองด้วยนะ"

เมื่อพูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้องทันที

"เฮ้ย แกว่าไงกับงานนี้ว่ะ ฉันไม่อยากทำเลยว่ะ มันอยู่ห่างไกลจากที่นี้มากแล้วก็ไม่รู้ว่าตอนกลางคืนจะมี

สถานที่ท่องเที่ยวแบบที่นี้หรือเปล่า"

โทโมะเพื่อนของป๊อปปี้พูดออกมาหลังจากที่เขาเงียบไปนาน

"มันจะห่างอะไรมากว่ะ มันก็อยุ่ที่กรุงเทพเนี้ยแหละ ที่นี้ออกจะใหญ่ที่ไหนก็มีให้แกเที่ยวทั้งนั้นแหละ"

ป๊อปปี้มองไปที่เพื่อนของเขาแล้วพูดขึ้นมา พร้อมกับถอนหัวใจไปด้วย

"แล้วแกว่าไงอ่ะ ถ้าแกว่าไงฉันก็ว่างั้นแล้วกัน"

โทดมะเบื่อที่จะพูดกับเพื่อนแสนเย็นชาของเขาเลยพูดออกไปเพราะยังไงเขาทั้งสองก็ทำงานด้วยกันมา

ตลอดตั้งแต่ที่เรียนจบมาสองปี

"ในเมื่อทางผู้ใหญ่เขาไว้ในให้แกกับฉันทำงานนี้เราก็ควรรับเอาไว้ และทำให้ดีที่สุด"

ป๊อปปี้บอก

"อืม แต่ฉันเบื่อแล้วว่ะ"

โทโมะพูดขึ้น พลางเอาขาสองข้างขึ้นมาวางกับเก้าอี้อีกตัว ทำให้ป๊อปปี้ที่นั่งก้มหน้าอยู่นั้นเงยหน้าขึ้นมาแล้ว

โยนกระดาษไปที่หัวของเพื่อเขา

"ฉันก็เห็นแกพูดแบบนี้ทุกงานแหละ ตั้งแต่งานที่สองแล้ว"

ป๊อปปี้พูดออกไป กับความขี้เกียจของเพื่อนเขาแต่เวลาออกไปตอนกลางคืนไม่เคยบ่น ทีตอนทำงานเป็นแบบ

นีทุกครั้ง

"เออๆ ก็ได้แกจะเอายังไงตอนไหนเมื่อไรก็บอกแล้วกันฉันไปล่ะ"

โทดมะพูดเสร็จก็ลุกออกไปจากห้องทันที

"เฮ้อ ให้มันได้แบบนี้ทุกงานสิไอ้โมะ"

ป๊อปปี้พูดแล้วปิดแฟ้มลง เดินออกไปนอกห้องเหมือนกัน


บทนำๆอ่านๆเม้นๆกันให้หน่อยนะคะ^^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา