จะผิดมั๊ย....ถ้าชั้นจะรักนาย

10.0

เขียนโดย TonyTonyChopper

วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.31 น.

  3 chapter
  32 วิจารณ์
  8,133 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ณ โรงอาหาร

แก้วๆชั้นหันไปตามเสียงที่เรียก

มีไรหรอฟางชั้นหันไปยิ้มให้แล้วถาม

พักกับพวกเราก็ได้น่ะเฟย์พูด

ขอบใจนะเดี๋ยวชั้นไปซื้อข้าวก่อนแล้วชั้นก็เดินไปซื้อข้าว แล้วหันไปเห็นโทโมะยืนอยู่กับป๊อปปี๊และ

เขื่อน สงสัยจะมีเพื่อนแล้วนะไอ้ขี้เก๊ก

นี่คะชั้นยืนเงินให้แม่ค้าขายข้าวแล้วเดินออกมานั่งกับเฟย์ ฟาง ขนมจีน มิล่า

พวกเราขอนั่งกับสาวๆได้มั๊ยครับไอหน้ายาวพูด

ได้สิเราอยุ่ห้องเดียวกันฟางพูด

ขอบคุณครับโทโมะพูด แล้วก็นั่งพูดกับฟางตลอดการนั่งกินข้าว พอทีกับฉันแล้วไม่พูดไอหยิ่ง แล้ว

ทำไมหยิ่งแต่กับชั้นอ่า ชั้นทำอะไรผิด แถมยังว่าชั้นพูดมากอีก ดูนายตอนนี้สิ เห็นพอคุยกับฟางแล้วยิ้ม

แย้มกันจังนะ พอทีชั้นถามคำตอบคำ แถมยังทำหน้าตายใส่อีก ไอหยิ่ง คอยดูนะถ้าวันไหนนายอยากพูด

กับชั้น ชั้นจะไม่พูดกับนายเลย อย่าคิดว่าหล่อแล้วจะไม่กล้านะ

แก้ว เงียบเลยนะ คิดไรอยู่อ่ะขนมจีน ถาม

พอดีมีคน แถวนี้ว่าชั้นพูดมาก ชั้นก็เลยไม่อยากโดนด่าอีกชั้นตอบแล้วหันสายตาไปจิกโทโมะ

“555+”ชั้นหันไปหาเสียงหัวนั้นก็คือป๊อปปี๊

ขำไรชั้นทำหน้าเครียดใส่ป๊อปปี๊

เธอนิเหมือนเด็กเลยนะ แต่ก็น่ารักดีป๊อปปี๊พูด แต่ประโยคหลังชั้นฟังไม่ค่อยถนัด แต่ก็ไม่สนใจอะไร

หลังจากที่กินข้าวเสร็จทุกคนก็ขึ้นห้องเพื่อเตรียมตัวเข้าเรียนแล้วก็นั่งเม้าส์กัน

โทโมะ นายไม่คิดจะพูดกับชั้นบ้างเลยหรอ เงียบจะตายอยู่แล้วน่ะชั้นท้าวคางกับโต๊ยแล้วหันไปพูดกับ

โทโมะ เพราะชั้นไม่ชอบความเงียบมันดูเศร้า

ก็ได้ๆ ชั้นจะพูดกับเธอให้มากกว่านี้

นายโกรธอะไรชั้นรึป่าวห๊ะ

ปล่าวหนิ เธอหนิคิดมากโทโมะหันมายิ้มกับชั้นแล้วยีหัวชั้น ชั้นปัดมือเขาออก

นายอย่ามายุ่งกับผมชั้นน่ะ อุตส่าห์ จัดทรงมาอย่างดี เดียวเสียทรง

เธอนี่ จริงๆเลยชั้นอุตส่าห์จะแกล้งไม่พูดกับเธอ เธอก็ทำให้ชั้น พูดกับเธอมากกว่าเดิมอีก

แล้วนายจะแกล้งชั้นทำไมเนี่ยชั้นถามพร้อมทำหน้ายุ่ง

ก็เธอมันน่าแกล้งหนิ เอาเรื่องจริงก็ได้ก็ ถ้าชั้นพูดกับเธอมากชั้นก้ไม่ต้องเรียนกันพอดี เพราะเธอพูดมากจะตาย"

ชิส์ชั้นสะบัดหน้าแล้วอาจารย์พี่โฟร์ก็เข้ามาพอดี

แล้วอาจารย์พี่โฟร์ทำหน้าที่สอน

เลิกเรียน

"แก้ว"ฟางเดินมาหาชั้นแล้วพูดกับชั้น

"มีไรหรอจ๊ะ"ชั้นถาม

"กลับบ้านด้วยกันมั๊ย"ฟางพูด

"ได้สิ"ชั้นตอบ

"ฟาง"โทโมะที่เงียบอยู่พูดขึ้นมา

"เรากลับ กับพวกเธอได้มั๊ย"โทโมะถามฟาง

"ได้สิ จ๊ะ เดี๋ยวเราไปเก็บของก่อนนะ"ฟางบอกกับชั้นและโทโมะ

"ครับ"โทโมะยิ้มแล้วหันมาเก็บของ ของตัวเอง ตานี่แอบปิ๊งฟางหรอ แต่ก็ไม่แปลกฟางทั้งหน้ารัก แล้วก็นิสัยดี

แล้วชั้น เฟย์ ฟาง โทโมะ ป๊อปปี๊ เขื่อน ก็กลับบ้านด้วยกัน ส่วนขนมจีนกับมิล่าก็แยกทางกับพวกเรา

"โทโมะ ค่ะ รอพิมด้วยสิค่ะ "พิมวิ่งมาแล้วเกาะแขนโทโมะ 

"มีไรหรอครับพิม"โทโมะถามพิม

"โทโมะไปส่งพิมที่บ้านได้มั๊ยค่ะ"

"คือผมไม่ได้เอารถมา แต่เดินกลับกับพวกนี้"โทโมะพูดแล้วมองมาทางพวกเรา

"เดินหรอค่ะ"พิมถาม

"งั้นพิมกลับเองก็ได้คะ"แล้วพิมก็กลับไป

"พวกเรากลับกัน เถอะ"ชั้นพูดแล้วพวกเราก้เดินกลับบ้านเพราะไม่ไกลจากโรงเรียนมากส่วนชั้นก็กลับคอน

โดแล้วพอเดินไปเดินมาทุกคนก้แยกเข้าบ้านหมดเหลือแต่ชั้นกับโทโมะ

"บ้านนายอยู่ไหนอ่า"ชั้นถามร่างสูง

"ชั้นอยู่คอนโด"โทโมะตอบ

"ชั้นก็อยู่คอนโด"

"อย่าบอกนะว่าเธออยู่ที่@#$%^$@$^"โทโมะบอกเชื่อคอนโด

"อืม ทำไม"

"เราอยู่ที่เดียวกันหนะสิ"

"ดีจังชั้นจะได้ลอกการบ้านนาย"จริงๆแล้วชั้นดีใจที่ได้อยู่ใกล้นายมากกว่า><" คิดไรอยู่เนี่ย

"เธอก็คิดได้แค่เนี่ยแหละ"โดนว่าอีกแล้ว

แล้วพอมาถึงคอนโดชั้นเดินมากับโทโมะแถมโชคชะตายังเล่นตลกเราอยู่ห้องติดกันเลย

"แย่จริงๆเลยทำไมเราสองคนต้องอยู่ติดกันด้วย"

"ชั้นว่ามันไม่แย่ มันออกจะดี^__^"

"ดียังไง"

"ลอกการบ้าน"

"ยัยบ้า!!"พอโทโมะว่าชั้นเสร็จก็เดินเข้าห้องไป

แล้วแม่ชั้นก้เปิดประตูออกมา

"ยืนคุยกับใครอยู่หรอ แก้ว"

"เพื่อนคะแม่ เค้าอยู่ห้องข้างๆเราคะ"

"งั้นก็หายห่วง พาแม่ไปหาเค้าหน่อยซิ"แม่คิดไรอยู่เนี่ย

 

 

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

โหวตเม้นต์กันด้วยนะค๊า จุ๊ฟๆๆ รักรีดเดอร์

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา