love ly dayต่อจากนี้รักเทอไม่เสื่อมคลาย

9.6

เขียนโดย janjiraThailand

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.51 น.

  14 ตอน
  46 วิจารณ์
  18.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ห่วงนร้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ด้านแก้วกับโทโมะ

หลังจากที่แก้วกับโทโมะคุยโทรศัพธ์เสร็จแล้ว    ก็เดินกลับเข้ามาในบ้านเป็นจังหวะเดียวกับที่ได้ยินเสียงเคาะประตู

บ้าน  หลังจากเปิดประตูบ้านก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพของผู้มาเยือน

"เขื่อน  แกเป็นไงบ้างว่ะ  ไอ้เขื่อนได้ยินไหมว่ะ"

แก้วที่ได้ยินเสียงดังก็รีบวิ่งมาแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพของเขื่อน

"พี่เขื่อน  พี่ได้ยินแก้วไหม"

สภาพของเขื่อนในตอนนี้ ดูไม่ได้เลย ตามเนื้อตัวมีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด  

เขื่อนพยายามพูดบางอย่างออกมา อย่างเต็มที่

"โทโมะพาคุณหนูหนีไป  "

เขื่อนพูดได้แค่นั้น ก่อนจะหมดสติไป

โทโมะเมื่อได้ยินแล้วจึงหันไปพูดกับแก้วทันที

"คุณแก้วเรารีบไปกันดีกว่า"

แก้วเมื่อได้ยินแบบนั้นจึงถามกลับทันที

"ไปไหน  นายจะพาฉันไปไหน"

โทโมะรุู้ว่าแก้วคงไม่ยอมแ่น่

"ไปที่ปลอดภัย  ตอนนี้ที่นี้ไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว"

แก้วมองดูเขื่อนที่นอนเจ็บอยู่จึงถามกลับ

"แล้วพี่เขื่อนล่ะ"

โทโมะคิดว่าเรื่องคงไม่จบแน่ๆๆถ้าแก้วยังถามเค้าอยู่แบบนี้

"คุณไม่ต้องห่วงหรอกทางนี้ผมจัดการเอง คุณไปเก็บของเถอะ"

แก้วตอบรับแล้ววิ่งขึ้นไปเก็บของทันที

โทโมะหลังจากคุยกับแก้วแล้วเค้าก็รีบพยุงเขื่อนขึ้นรถทันทีแก้วก็เดินลงมาพอดี

โทโมะเมื่อเห็นแก้วเดินลงมาก็เดินไปเปิดประตูรถให้แก้ว

"เชิญครับ"

แก้วเมื่อขึ้นรถแล้วโทโมะก็เดินไปเปิดประตูรถแล้วปิดประตูรถแล้วออกรถทันที

แก้วถามโทโมะ

"นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย"

โทโมะก็ตอบกลับแบบกวนๆๆ

แก้วมองหน้าโทโมะแบบหาเรื่อง

"อย่ามากวนนร้่า รีบๆๆบอกมาดีกว่า"

โทโมะเบื่อที่จะต้องตอบเพราะเค้ารู้ดีว่ามันไม่ปลอดภัยต่อแก้ว

"บอกไม่ได้ครับ  เพื่อความปลอดภัยของทุกคน"

แก้วรู้สึกไม่ดีจึงถาม

"นายไม่ไว้ใจฉันหรอ  บอกมาตรงๆๆ"

"ใช่ครับ"  ตอบแบบเสียงเฉียบ

"นายนี่มัน........"แก้วรู้สึกโมโหมาก 

"นี่คุณถ้าคุณหยุดถามผมจะปิดปากคุณ"

"นายกล้าทำกับฉันหรอ"

โทโมะขับรถเข้าริมถนนแล้วเอื้อมมือมาล๊อคแก้วที่นั้งอยู่บนรถ 

"นายจะทำอะไรนร้า"

"ทำแบบนี้ไง"  โทโมะโน้มหน้าลงมาใกล้ๆๆแก้วบรรจงบดริมฝีปากบางลงบนริมฝีปากที่บางกว่าแก้วพยายามขัด

ขืนแต่ทำไม่ได้แก้วพยามยามอ้าปากเพื่อหาอากาศหายใจเป็นการทำให้โทโมะได้โอกาศสอดลิ้นหนาเข้าไป

ควานหาความหวานก้วรู้สึกเคล้มตามแต่แล้วโทโมะก็หยุดเอาซะดื้อๆๆแล้ว

"ขอโทษครับ"

โทโมะหันไปขับรถต่อโดยไม่สนใจอะไรปล่อยให้แก้วนังหน้าแดงอยู่

..................................................................................

ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย   แต่ยังไงไรเตอร์ก็จะพยายามหาเวลามาอัพให้นร้าคร้า

ยังไงก็ติดตามด้วยนร้าคร้า

นหา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา