รักวุ่นๆของนายเพลบอย

โทโมะ//เธอมีสิทอะไรมาเรียกฉันว่าไอ้ตุ๊ด ฮะ

แก้ว//ทีนายยังเรียกฉันว่ายัยทอมได้เลย

โทโมะ//นี่เธอ

แก้ว//อะไร

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตู

แก้้ว,โทโมะ//ใครย่ะ

โทโมะ//แก้วเธอไปเปิดประตูซิ

แก้ว//เออ

...//พอดีว่าห้องเต็ม ครูเลยให้มานอนห้องนี้นอนด้วยคนนะ

แก้ว,โทโมะ//เคนตะ

เคนตะ//ใช่ฉันเอง

โทโมะ//ทำไมแกได้มานอนหอวะ ตอนแรกแกไม่ได้นอนไม่ไช่เรอ

เคนตะ//ก็ใช่แต่พ่อกับแม่ฉันไปทำงานที่ญี่ปุ่น เลยให้กูมานอนใจไหม

แก้ว//แล้วนายจะนอนตรงไหน

เคนตะ//ฉันก็จะนอนเตียงกับไอ้โมะไง(คนสวย)

แก้ว//เฮ้ย..แล้วฉันล่ะ

โทโมะ//เอางี้ เธอนอนกลาง ฉันนอนฝั่งซ้าย ไอ้เคนนอนฝั่งขวา โอเคไหม

เคนตะ//ตกลง

แก้ว//ไม่ตกลง..นายฉันเปนผู้หญิงนะ จะให้นอนผู้ชาย 2คนเลยรึไง นอนกับนายคนเดียวฉันก็จะตายหยุแล้ว

โทโมะ//งั้นเธอก็ต้องนอนพื้น

แก้ว//ก็ได้

21.00น.

แก้ว//นอนดีกว่า ป่านนี้2คนนั้นคงหลับแล้วล่ะ

แล้วแก้วก็ล้มตัวลงนอน

21.30

แก้ว//อะไรน่ะ

แก้วรู้สึกว่ามีอะไรมารัดเอวเธอไว้ ทั้งข้างซ้ายและข้างขวา

แก้ว//เอาวะ

แก้วค่อยๆก้มดูว่าอะไรรัดตัวเธออยูแล้วปรากฏว่าเปน

แก้ว//ว๊าย

แขนของเคนตะและวโทโมะกำลังกอดเธออยู่เธอพยามดิ้นจนหมดแรง แต่ก็ไม่เกิดผล แก้วจึงยอมนอนหลับไป