อ๊าก!! ผมหลงรักลูกสาวมาเฟีย

9.2

เขียนโดย polovely

วันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 20.52 น.

  14 session
  268 วิจารณ์
  32.48K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว Part

    ตอนนี้ช้้นตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่เอ๊ะหายไปไหนกันหมดเนี่ยทำไมชั้นตื่นนอนทีไรทำไมถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวทุกทีเลยอ่ะT^Tคนสวยเศร้านะเนี่ย กี่โมงแล้วเนี่ย 4โมงเย็นใกล้ถึงเวลาแล้วนี่หน่าไปตามยัยแฝดดีกว่าแต่หวังว่าคงไม่เจอไอ้ผีดิบนะ ตอนนี้ชั้นคิดออกแล้วว่าจะไปตามที่ไหน

โรงอาหาร                

ในที่สุดก้อมาถึงตอนนี้ชั้นกำลังมองหายัยแฝดทั้ง2คนอยู่ อ๊ะ!!เจอแล้ว

แก้ว:"เฟย์ ฟางทำไมทิ้งพี่ไว้คนเดียว"

ฟาง:"ก้ออยู่แต่ในห้องมันน่าเบื่อนิ"

เฟย์:"แล้วอีกอย่างคือ เฟย์หิว"

แก้ว:"พวกแกนี่นะ เฮ้อ!!ช่างเหอะๆชั้นมาตามพวกแกไปแต่งตัว อย่าลืมซิว่าวันนี้เราจะไปทำอะไรกัน"

ฟาง:"เออจริงด้วย เกือบลืมอ่ะ"

เฟย์:"งั้นเราไปกันเหอะ" พพวกชั้นกำลังเดินออกไปปแต่

???:"ยัยปีศาจจจจจจจ!!" หึ ชัดเลยคนที่กล้ายุ่งวุ้นวายกับชีวิตชั้นแล้วก้อเรียกชั้นอย่างนี้มีแค่3คนเท่านั้น ไอ้พวกแก๊งโรคจิต

FFK:"ว่าไง^_^" แล้วนี่ก้อเป็นอีกครั้งที่คนในโรงอาหารต่างพาให้ความสนใจมุงดูพวกชั้นกับไอ้พวกผีดิบ

ป๊อปปี้:"นี่ พวกชั้นเคยบอกแล้วไงว่ายิ้มอย่างนั้น เห็นแล้วมันสยอง"

ฟาง:"แล้วจะทำไม ก้อพวกชั้นชอบยิ้มแบบนี้นี่"

โทโมะ:"นี่แล้วไหนเธอบอกว่าจะเลิกแต่งตัวแบบทอมยังไงล่ะ ทำไมยังแต่งตัวแบบทอมอยู่"

แก้ว:"มันเรื่องของชั้น"

เฟย์:"นี่ วันนี้ชั้นไม่ว่าง ค่อยเอาไว้คุยพรุ่งนี้แล้วกัน"

เขื่อน:"ทำไมอ่ะ"

แก้ว:"พวกชั้นรีบ เข้าใจมั๊ย แล้วเจอกันบาย" ชั้นกำลังจะเดินไปแต่ไอ้บ้าโทโมะมันดันขวางหน้าชั้น หน่อยแหน่ะบังอาจขวางชั้นหรอเดี๋ยวได้เจอดีแน่

โทโมะ:"ถ้าชั้นไม่ให้เธอไปล่ะ"

แก้ว:"หึๆๆ ก้อจะต้องลงมือซักนิดแล้วล่ะมั้ง ย๊ากกกกกกกกกกกกก!!" แล้วชั้นก้อเป็นคนเริ่มสงครามด้วยการกระโดดถีบยอดอกนายโทโมะจนกลิ้งล้มไปกับพื้น คนในโรงอาหารก้อตกใจกับการกระทำของชั้นรวมทั้งนายเขื่อนกับป๊อปปี้ด้วยที่ตอนนี้ทำตัวไม่ถูกจนนายเขื่อนกับป๊อปปี้ก้อเดินเข้าไปหาเฟย์กับฟาง เขื่อนได้เข้าไปจับตัวเฟย์ไว้หรือเรียกง่ายๆว่ากอดนั่นเอง ไอ้นี่มันฉวยโอกาสเก่งจริงๆ-_-ส่วนยัยเฟย์นะหรอก้อดิ้นๆๆๆๆจนหลุดออกมาได้แล้วก้อเอาเล็บไปข่วนหน้านายเขื่อนจนเป็นรอยแล้วก้อร้องโวยวาย ส่วนทางนายป๊อปปี้ที่กำลังจะเดินมาหายัยฟาง ยัยฟางก้อเดินมาหานายป๊อป2คนนี้ยืนจ้องตากันอยู่นานพอสมควรไอ้2คนนี้ไม่คิดจะทำอะไรเลยรึไงเนี่ยคิดว่าอยู่กันแค่2คนรึไงฟร๊ะ และแล้วการจ้องตาของทั้ง2ก้อยุติลงเพราะยัยฟางเอาสันมือของตัวเองฟาดไปที่ต้นคอของนายป๊อปจนสลบไป นี่แหล่ะวิธีตัดปัญหาของยัยฟางเวลาไม่มีอารมณ์จะสู้ และตอนนี้ก้อเหลือแค่2คู่เท่านั้นที่ยังรบกันอยู่ จนผลการรบได้ออกมา

แก้ว: "หึๆๆๆ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับชั้น สมน้ำหน้า" แน่นอนว่าฝั่งชั้นต้องชนะอยู่แล้ว โฮ๊ะๆๆๆ นายผีดิบร่างกายและใบหน้ามีรอยช้ำบางส่วนแล้วก้อมีพวกเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ติดอยู่ที่หัวบ้างนิดหน่อยไม่มากมายแต่เสื้อผ้าเนี่ยซิมอมแมมอย่างกับหมาข้างถนน ส่วนนายเขื่อนนั้นชัดเจนอยู่แล้วใบหน้ามีรอยเล็บอีกนานเลยล่ะกว่าจะกลับมาหล่อเหมือนเดิมได้ร่างกายก้อบอบช้ำนิดหน่อยเสื้อผ้าก้อดูจะไม่แตกต่างกันเท่าไหร่แต่ของนายเขื่อนจะพิเศษหน่อยก้อตรงที่ยัยเฟย์เอาพวกน้ำหวานสีต่างๆราดใส่นายเขื่อนจนตอนนี้นายเขื่อนเหมือนพวกไปตกถังสียังไงยังงั้นแหล่ะ สภาพนายโทโมะกับนายเขื่อนตอนนี้นะบอกตามตรงว่าหมดหล่อเลยเลยหล่ะ คงจะมีแค่นายป๊อปปี้คนเดียวเท่านั้นแหล่ะที่ยังคงความหล่อไว้ได้เหมือนเดิมก้อมันเล่นหลับตลอดเวลามทั้งที่ยังรบกันอยู่เลย

โทโมะ:"ยัยบ้า ยัยพวกปีศาจ เล่นกันขนาดนี้เลยหรอ"

เฟย์:"555 ก้อช่วยไม่ได้นิ พวกชั้นก้อบอกแล้วว่ารีบแต่พวกนายก้อไม่หลีกทางให้ชั้นเอง555"

เขื่อน:"ยังจะมีหน้ามาห้วเราะอีก เพราะเธอหน้าชั้นถึงได้เสียโฉม"

ฟาง:"ไม่ต้องเศร้าหรอกนะ คงจะอีกนานกว่าหน้านายจะกลับมาหล่อเหมือนเดิมได้ หรือไม่ก้อเป็นแผลเป็นนิดหน่อย"

เขื่อน:"หน้าชั้นจะเป็นแผลเป็นหรอไม่นะ"

แก้ว:"ชั้นว่านะ นายเอาเวลาที่มาโวยวายพวกชั้นให้เสียเวลาเล่นๆไปรักษาหน้าดีกว่า"

เขื่อน:"เออว่ะ เฮ้ยไอ้โมะชั้นไปก่อนนะเว้ย" แล้วไอ้เขื่อนก้อวิ่งออกไปทันที

โทโมะ:"อ้าวเฮ้ย เดี๋ยวดิว่ะไอ้เขื่อน แกจะทิ้งเพื่อนรึไงว่ะคอยดูนะถ้าเจอกันอีกครั้งจะด่าให้ยับเลย" แล้วนายโทโมะก้อตะโกนไล่หลังไอ้เขื่อน แต่ไม่ทันแล้วมันไปนู่นแล้ว

ป๊อปปี้:"โอ๊ยยยยยยย!! ทำไมปวดคออย่างนี้ว่ะ" นายป๊อปที่หลับไปนานก้อเพิ่งตื่นแล้วลุกขึ้นนั่ง

เฟย์:"ก้อจะไม่ให้ปวดได้ไงล่ะ ก้อนายโดนสันมือของยัยฟางเต็มๆเลยนิ"

โทโมะ:"แกยังดีโดนแค่นั้น แกลองดูชั้นซิ"

ป๊อปปี้:"O_o เฮ้ย!! ทำไมสภาพแกถึงได้ทุเรศอย่างนี้ว่ะ"

ฟาง:"นายจะไปรู้เรื่องได้ยังไง ก้อเล่นหลับตลอดเลยนิ"

แก้ว:"หึ ชั้นเสียเวลากับพวกนายมามากแล้ว ไปล่ะ" แล้วชั้นกับเฟย์ฟางก้อเดินออกไปท่ามกลางสายตาผู้คนในโรงอาหารแต่เดินไปไม่กี่ก้าวก้อหันกลับมาพูดอีกว่า "ชั้นหวังว่านายคงจะหายซ่าไปอีกนานนะ555" พูดจบก้อเดินออกไปพร้อมกับเสียงหัวเราะของตัวเอง แต่ว่าชั้นมีสิ่งที่ต้องสะสางเตรียมตัวไว้เลย ไอ้เค!!

หอพักหญิง

ห้อง909

เฟย์ Part

หลังจากที่ขึ้นห้องมาแล้ว ก้อต่างคนต่างผลัดกันอาบน้ำจนแต่งตัวกันเสร็จทุกคนแล้ว แล้วก้อเตรียมตัวจะกลับบ้านกัน ฮู้ว ดีใจจังเลยจะได้กลับบ้านแล้วถึงการกลับบ้านครั้งนี้จะมีจุดประสงค์ก้อเหอะ อิอิ

แก้ว:"พร้อมรึยัง2สาว^_^"

ฟาง:"พร้อมตั้งนานแล้วค่ะพี่สาว"

เฟย์:"เฟย์ไม่เคยพร้อมอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย"

แก้ว:"งั้นก้อดี ไปกันได้แล้ว" แล้วก้อมุ่งหน้าไปยังรถเพื่อที่จะไปบ้าน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา