Bad boy แบดบอยติดรัก ฉบับเอนซี

9.1

เขียนโดย dada

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 22.01 น.

  16 ตอน
  311 วิจารณ์
  39.00K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ไม่เป็นไรคะ”พยาบาลเกาหัวแล้วเดินออกไปเอายามาใหม่ ชั้นถือกระเป๋าเงินแล้ววางบนโต๊ะไกลมือบิสกิส

“คุณเคมีครับ คุณบิสกินเป็นยังไงบ้าง”หมอหันมาถามชั้นเบาๆ

“ก็เป็นอย่างที่เห็นหนะคะ บ้าๆบอๆ แถมยังจำอะไรไม่ค่อยจะได้ รวมถึงจำชั้นไม่ได้ด้วยคะ”ชั้นพูด บิสกิสที่นั่งอยู่บนเตียงเอียงคอขมวดคิ้วจ้องมาที่ชั้น ชั้นหันไปจิกตาใส่แล้วหันมาหาหมอ

“คนไข้จะมีอาการแบบนี้นะครับ หายหรือเปล่านี่ก็แล้วแต่ภูมิต้านทาน หมอจัดยาเสริมภูมิต้านทานไปแล้ว ถ้าทานครบ3เดือนแล้วอาการหลุดๆหลอนๆนี่ยังไม่หายก็ควรจะมารับยาใหม่ แล้วช่วงทานยาก็ควรให้กินของบำรุงสมอง พวกรังนก หรือซุปไก่อะไรพวกนี้ด้วยนะครับ เพราะจะทำให้สมองคนไข้ฟื้นฟูไว เค้าอาจจะจำได้เป็นบางคน แต่ไม่ต้องห่วง ความจำเค้าจะค่อยๆกลับมา แต่ความบ้ายังคงอยู่จนกว่าภูมิต้านทานสมองจะครบถ้วนเหมือนเดิม จากการวิเคราะห์ คนที่จะเป็นแบบนี้ได้นอกจากจะโดนกระทบกระเทือนทางศรีษะแล้วยังเกี่ยวกับการถูกจี้จุดที่ต้นคอ อาจมีคนไปจั๊กจี้คุณบิสกิสแล้วจี้แรงไปหน่อยเลยเข้าจุดท้ายทอยทำให้เป็นแบบนี้ และอีกกรณีคือ....จูบกับคนอื่นแล้วลิ้นกระตุกทำให้หมดสติ ซึ่งมันไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะคุณบิสกิสไม่น่าจะเป็น”โห...ชั้นว่าจั๊กจี้ไม่น่าจะใช่นะ แต่อันหลังเนี้ยใช่ชัวย์ๆ แต่ใครกันที่ทำร้ายบิสกิสจนเลือดอาบขนาดนี้ ถามอะไรหมอนั่นก็ไม่ยอมตอบ

“กลับบ้านได้เลยนะฮ๊ะ แล้วอีกอย่างคือหัวคุณบิสกิสได้รับการกระทบกระเทือนจนมีเลือดแต่แค่นิดเดียวเหมือนหัวโขก แต่เลือดที่อยู่ตามตัวมันเป็นน้ำแดงครับ หวานมากๆ มดขึ้นเต็มห้องหมอไปหมดแล้ว คุณบิสกิสอาจจะโดนใครเอาขวดน้ำแดงฟาดหัวจนน้ำแดงกระจายประมาณนั้นครับ”โห เว่อร์ไปไหม เอาขวดฟาดหัวเลยรึ ชั้นนึกก่อนที่พยาบาลจะเอายามาส่งให้ชั้นแล้วพากันออกไป พร้อมกับบอกส่งท้ายว่ากลับบ้านได้เลย ชั้นมองหน้าบิสกิสแล้วเดินเข้าไปหาพร้อมกับยาในมือ

“อ่ะ กิน จะได้หายบ้าเร็วๆ”ชั้นพูด ในดวงตาของบิสกิสดูน่ากลัว คิ้วยังคงขมวดนิ่ง

“คุยไรกับไอ้แว่นนั่น”ไอ้แว่นไหน อย่าบอกนะว่าหมอ ฮ่าๆๆ

“คุยเรื่องอาการของนายนั่นแหละ”

“มีกิ๊กรึไง ไหนบอกว่าเป็นแฟนชั้น”โอ๊ย....นี่นายสมองเสื่อมหรือปราสาทหลอนแน่ว่ะเนี้ย

“มีกิ๊กทั้งทีขอดีๆหน่อยเถอะ”ชั้นพูดแล้วส่ายหัว

“ชั้นไม่กิน”เคล้ง เค้าคว่ำถาดยาขณะที่ชั้นกำลังรินน้ำ ชั้นหันไปมองแล้วตกใจ

“นายทำบ้าอะไรของนายหนะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย”ชั้นหยิบถาดขึ้นมา โพล๊ะ ชั้นฟาดลงเต็มที่ที่หัวบิสกิส บิสกิสมองหน้าชั้นงงๆแล้วดึงถาดมาแล้วฟาดชั้นกลับ โพล๊ะ

“โอ๊ย ไอ้บ้า นายบ้าขั้นหนักแล้วรู้ตัวไหม เอาถาดมาตีหัวชั้นทำบ้าอะไรเล่า”โอ๊ยเจ็บ

“เธอตีชั้นก่อนนะ”

“แต่ชั้นมีเหตุผลที่ตีหัวนาย แต่นายจะตีชั้นคืนทำไม ไอ้โรคจิต”

“ชั้นก็มีเหตุผล”

“เหตุผลอะไร”

“หัวเธอน่าตี”โพล๊ะ เค้าไม่รอช้า ฟาดถาดใส่หัวชั้นอีกครั้งจนชั้นอารมณ์ขึ้น ชั้นดึงถาดจากมือเค้ามาไว้ที่ตัวเองแล้วฟาดเค้าไม่ยั้ง โพล๊ะๆๆๆ เป้ง!! บิสกิสเควี้ยงแก้วไปที่ห้องจนชั้นหยุดเคาะแล้วมองหน้าเค้า

“นายเป็นบ้าอะไรเนี้ย”ชั้นมองเค้าอย่างสงสัย

“อยากสูบบุหรี่ ไปซื้อมา”เค้าพูดแล้วยื่นกระเป๋าเงินมาให้ชั้น

“ชั้นไม่ให้สูบ”

“ก็จะสูบ”

“ก็ไม่ให้อ่ะ”

“ก็จะสูบอะ”

“ก็ไม่ให้ไง”

“กูจะสูบไง”

“ไม่ให้ๆๆๆ”

“จะสูบๆๆๆ”

“ไปซื้อเอง”

“โอเค”เค้าพูดจบก็ดึงสายน้ำเกลือออกจากมือจนเลือดไหลออก ชั้นถึงกับค้างมองเค้าที่กำลังเดินออกจากห้อง ชั้นดึงแขนเค้าไว้

“นายห้ามสูบนะ หัวนายต้องการวิตามินเพื่อเป็นภูมิต้านทานจะได้หายดี แต่ถ้านายสูบบุหรี่มันจะทำให้สมองนายหนักกว่าเก่า แค่นี้ก็หนักพออยู่แล้ว”ชั้นพูดขึ้น บิสกิสหันมามองหน้าชั้นแล้วพุ่งเข้าไปจูบอย่างเต็มที่

“อื้อๆๆ”ชั้นครางประท้วงแล้วดันตัวเค้าเต็มที่

“แพร่บๆ”เค้าเลียปากชั้นแล้วระดมจูบลงไปใหม่ก่อนจะผละตัวออกแล้วกอดชั้นแน่น

“นี่ นายเป็นบ้าอะไร ปล่อยนะ”

“เป็นแฟนเธอไง”เค้าพูดขึ้นแล้วยิ้ม

“รู้ว่าแฟน แต่นึกจะทำก็ทำงั้นหรอ ตาบ้า”ชั้นว่าเค้า

“หาไรสนุกๆทำดีกว่า”เค้าพูดจบก็ช้อนตัวชั้นไปวางบนเตียงคนไข้อย่างเร็วแล้วฉีกเสื้อชั้นจนขาด อร้าย ไอ้บ้า นี่มันโรงพยาบาลนะ โรคจิต ทุเรศ ชั้นดีดตัวเต็มที่ เค้าดึงเชือกที่เสื้อตัวเองออกเต็มที่แล้วโยนไปไกล

“ไอลามก อย่านะ นี่มันโรงบาล อย่าทำตัวทุเรศหน่อยได้ไหม”ชั้นยันตัวแล้วดันเค้าที่นั่งคร่อมชั้นไว้ เค้ายิ้มและไม่ฟังชั้นพูด ตอนนี้กระดุมชั้นหลุดหายไปไหนต่อไหน ชั้นมองเค้าแล้วผลักเต็มแรงแต่ก็ผลักไม่ออก

“จุ๊บ”บิสกิสก้มลงมาจูบชั้น เสื้อกล้ามสีขาวชั้นตอนนี้เผยออกมาเต็มตัว บิสกิสลูบไล้เอวของชั้นแล้วเลิกเสื้อขึ้นจนชั้นต้องปักแต่ปากก็พูดไม่ได้ แกร่ก ตายละ บิสกิสไม่ล็อคประตู คนที่เปิดเข้ามาคือลิป....ตามมาด้วยนักข่าว!! กรี๊ดดดดดด ชั้นแทบจะถีบบิสกิส นักข่าวมุงกันถ่ายภาพจนชั้นอาย แต่บิสกิสก็ไม่ปล่อยจนลิปเข้ามาดึงบิสกิสออกอย่างแรง

“บิสกิส นายทำอะไร”ลิปพูดก่อนจะเข้ามาหาชั้น ชั้นหุบเสื้อตัวเองแล้วหอบหายใจเหนื่อยก่อนจะรีบลงจากเตียงไปอยู่หลังลิป

“คุณบิสกิสรักร้อนขนาดนี้เลลยหรอคะ”นักข่าวคนนึงถามขึ้น

“ใช่ รักผมร้อนแรงสุดๆเลยหละ”บิสกิสพูดก่อนจะลงจากเตียงแล้วดึงชั้นไปจูบโชว์นักข่าว เล่นเอาชั้นตัวสั่น มือหลุดจากการจับเสื้อทำให้เสื้อกล้ามของชั้นกระทบกับอกล่ำของบิสกิส มันดูบึกบึนเหลือเกิน แต่นี่ไม่ใช่เวลา ชั้นผลักบิสกิสเต็มแรงแต่เค้ากลับไม่ออก ก่อนจะเอื้อมมือไปโอบหลังชั้นแล้วผละออก

“นี่แหละแฟนตัวจริงของผม ข่าวที่เค้าเคยเป็นกับนายลิปดานี่เป็นฝีมือผม ผมอยากให้กระแสข่าวที่บอกว่าลิปเป็นเกย์ลบเลือนไปเลยแกล้งทะเลาะกับเคมีเพื่อกลบข่าว แต่ความจริงลิปเป็นเกย์หรือไม่เป็นผมก็ไม่รู้ ถามกันเอาเอง เพราะตั้งแต่เข้าวงการลิปไม่เคยมีแฟนเลย”ก็จะให้มีได้ไงหละก็ลิปรักแต่ชั้นตั้งแต่ยังไม่เข้าวงการ เฮ้อ....แต่นายจำชั้นได้แล้วหรอ

“นายจำชั้นได้นิ”นักข่าวรุมถามลิป ชั้นเลยถามบิสกิสเบาๆ

“ไม่อ่ะ จำได้แต่เนื้อเรื่องและรู้ว่าเธอคือแฟนชั้นที่ชื่อเคมี เลยเอามาต่อกัน บางทีอาจถูกต้องก็ได้”เค้าพูดก่อนจะพาชั้นออกจากห้องไปแล้วหันมามอง

“นายจะบ้าหรือไง ใส่ชุดนี้ขับรถ โดนตำรวจจับพอดี”ชั้นบอกเค้าเมื่อเค้าไม่ยอมใส่เสื้อ ชั้นถอดเสื้อตัวเองที่กระดุมไม่มีเพราะฝีมือบิสกิสมาให้เขาสวมใส่ไปก่อน เขาใส่แล้วมองหน้าชั้นค้าง

“มองอะไรนักหนา ขึ้นรถได้แล้ว”

“รถเราคันไหน”บัดโธ่เอ้ย จำไม่ได้ก็ไม่บอก ชั้นหยิบกุญแจรถในกระเป๋าตัวเองแล้วพาบิสกิสมาที่รถสีขาวของเขา เขาเปิดประตูแล้วชั้นก็นั่งก่อนจะขับออกไปอย่าง....เร็วเว่อร์

“นายจะรีบไปแข่งกับหมาตายหรือไง”ชั้นพูดขึ้น

“เธอไงหมา”โอ้วววว คำนี้จี๊ดสุดทีน

“นายนี่ว่าแฟนตัวเอง ปากนะปาก ขับช้าๆหน่อย”ชั้นเกาะราวไว้แน่น เขาชะลอรถแล้วก็ขับแรงออกไปเป็นเชิงกระตุกๆ

“อย่าเล่นแบบนี้สิ ชั้นมึนหัว”

“ชั้นก็มึน”

“งั้นก็เลิกเล่น”

“มันไม่มีอะไรสนุกๆนี่หน่า ไปม่านรูดกันไหม”

“จำทางได้หรอ”

“แม่น”โห...ทีทางไปม่านรูดจำได้ แต่จำชั้นไม่ได้ ตาบ้าเอ้ยยยย

“ไม่ไปเว้ย”ชั้นตะคอก

“แต่เมื่อกี้เรายังไม่เสร็จ”

“ไม่ต้องทรงไม่ต้องเสร็จมันแล้ว กลับบ้าน”

“บ้านอยู่ไหน”โอย....ทีเงี้ยจำไม่ได้

“งั้นลง เดี๋ยวชั้นขับเอง”

“ทำไมต้องลงด้วยหละ”เฮ้ย....บิสกิสจอดรถกลางถนนแล้วข้ามฝั่งมานั่งทับชั้นไว้ ชั้นตกใจแล้วรีบผลักบิสกิสออกแล้วปีนไปอีกฝั่งนึงก่อนจะขับออกไป โดยเสียงแตรดัง รถติดเป็นแถวอยู่ด้านหลัง ชั้นขับไปที่โรงแรมโฮมเดย์

ณ โรงแรมโฮมเดย์

“นี่หรอบ้าน โรงแรมชัดๆ”

“ก็นายพักที่นี่ จะเอาไง”ชั้นเท้าเอวถาม

“หรอ”

“ก็เออสิ”ชั้นพูดจบก็พาเค้าขึ้นไปที่ห้อง

“ง่วงนอน ไปนอนกัน”อีกละ หื่นอีกละ

“นอนไปเหอะ ชั้นยังไม่ง่วง”

“งั้นก็ไม่ต้องนอน มานี่มา”โอ๊ยยยยยย!!

“ไม่เอา”

“จุ๊บ”นายหื่นขึ้นหน้าเอ้ย

“ปล่อย อย่ามาหื่นนะ เดี๋ยวตบคอขาด”

“ตบสิ จะจูบให้ปากหลุดเลย”ตาบ้าเอ้ย

“ชั้นอยากให้นายคนเก่ากลับมา เข้าใจไหม”

“ชั้นก็เป็นของชั้นอย่างงี้แหละ”

“ชั้นว่านายไปหาแบรนด์หรืออะไรที่บำรุงสมองกินเลยป่ะ”

“ไม่อ่ะ”เคร้ง เพ้ง โพ๊ะ ตายๆๆๆ หมอนี่เล่นเควี้ยงแก้วน้ำแล้วก็พวกรูปภาพตัวเองซะงั้น พ่อนายเป็นนักปาของหรือไงว่ะ

“นี่ หยุดนะ นายจะปาทำไม มันสกปรกห้อง แล้วมันก็อันตราย ถ้าชั้นเหยียบแล้วตายขึ้นมาจะทำไง”

“ชั้นก็ไปเผาไง”หนอยยยย ตาบ้าเอ้ย นายนั่นแหละที่จะตาย

“หยุดปาเดี๋ยวนี้นะ”

“เธอขัดใจชั้นหลายเรื่องแล้วนะ ให้ไปซื้อบุหรี่ก็ไม่ซื้อ ให้นอนด้วยกันก็ไม่นอน ถ้าเธอไม่ยอมนอนชั้นจะปาของให้แตกหมดบ้าน”ตายๆๆๆ ไอบ้าเอ้ย เพ้งๆๆ

“ก็ได้ๆๆ”ชั้นตกลงไปแล้วก็เดินไปเข้าห้องนอนของหมอนี่ก่อนจะนอนลงบนเตียงแต่เอาผ้าห่มมาคลุมตัวเหมือนจะนอนเฉยๆ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

โรคจิตชะมัดไปบิสกิสคนใหม่ ฮ่าๆๆๆ

อัพยาวเลยนะเนี้ย อ่านๆๆนะ เดี๋ยวจะมาอัพใหม่ จุ๊ฟๆ muah!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา