รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน

ณ. ร.ร. คนรวย
แอบมีเทออย่างนี้...
แก้ว:ไงฟาง
ฟาง(แก้วพรุ่งนี้ชั้นไม่ไปนะพอดีต้องไปทำรายงานบ้านพิมอะ)
แก้ว:เออ งั้นเสาร์หน้าก็ด้าย
ฟาง:(อืม งั้นแค่นี้นะบาย) ตูดๆๆๆ
พี่บ้าน:อ้าว น้องๆเข้าบ้านได้แล้วครับครัยเข้าคนสุดท้ายจะโดนทำโทดนะครับ
แก้ว:ฮึ้ย ซวยแล้ว
พี่บ้าน:อาฮะ น้องมาคนสุดท้าย ต้องโดนทำโทดนะครับ น้องชื่อไรครับ
แก้ว: (กระซิบ) ซวยชะมัด  อ๋อ ชื่อแก้วค่ะ
พี่บ้าน:เพื่อนๆ อยากหั้ยแก้วทำไรครับ
เพื่อนๆ:ร้องเพลงๆๆๆๆๆๆๆ
พี่บ้าน:โอเค งั้นน้องแก้วร้องเพลงอะไรก็ได้ เพลงนึงครับ
แก้ว:ซวยจิงๆเลยนะเนี่ย  เอ่ออออพี่คะขอหนูเตรียมตัวซัก15นาทีได้มั้ยคะ
พี่บ้าน:งั้นไปเตรียมตัวทางโน้นเลยครับเดี๋ยวพี่จะเรียกนะ
แก้ว:ค่ะ
ใต้ต้นไม้
แก้ว:โอย ทำไงดีวะเนี่ย เราร้องเพลงออกจะห่วยแตกชะมัด มีหวังโดนเพื่อนหัวเราะแน่เลยอะ
โทโมะ:หั้ยชั้นช่วยมั้ย??
แก้ว:เฮ้ย ไวท์ ทำไมมาที่นี่ได้อะ แล้วนายจะช่วยชั้นยังงัยอะ
โทโมะ:ก็ คอยยืนอยู่ข้างๆเทอไง แล้วก็คอยร้องประสานเสียงกับเทอไง เทอจะได้ไม่กลัวแล้วเทอจะร้องเพลงไรอะ??
แก้ว:ยังไม่รู้เลยอะ
โทโมะ:งั้นเอาเพลงนี้มั้ยละ เพลงถ้าเทอมีจริงอะ
แก้ว:อ๋อ เพลงนี้เหรอ อืมก็ได้
พี่บ้าน:น้องแก้วครับ ได้เวลาแล้วครับ
แก้ว:คะ นายพร้อมมั้ย
โทโมะ:พร้อมงั้นไปกัน
เมื่อเดินมาถึง
พี่บ้าน:เชิญ ครับน้องแก้ว
เพื่อนๆ: (*0*)
โทโมะ:ไม่ต้องสนใจสายตาผู้คนคิดว่าที่นี่มีแคเทอกับชั้นก็พอ
แก้ว:อืม
โทโมะ:พร้อม 3 4
โทโมะ แก้ว:...ถ้าเทอมีจริง อย่ามาหลอกๆ ออกมารักกันเหอะ  ก็เทอเป็นใครเป็นใคร อยู่ที่ไหนน้าเทอ
                 ถ้าเทอมีจริง อย่ามาหลอกๆ ออกมาให้ชั้นเจอ  รู้ไว้นะ รอเป็นเทอเสมอถ้าเทอมีจริง....
พี่บ้าน:เพราะมากครับน้องแก้วกลับมานั่งที่ได้ครับ
แก้ว:ค่ะ  โอยเกือบตาย ขอบจัยยะ
โทโมะ:ถือเป็นคำชม
 ติดตามกันต่อน้าคัพ>///<!!! ขอบคุนที่ติดตามน้าทุกคน