ยอมเธอ เพราะใจรัก(tk)

9.1

เขียนโดย molovetk

วันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.33 น.

  11 ตอน
  48 วิจารณ์
  18.27K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว//ปล่อยแก้วออกไปเถอะค่ะ แก้วร้อง อะแฮะๆๆ แก้วไอป็นระยะ

โทโมะ//อยู่ในนั้นแหละ สมน้ำหน้า 

แก้ว// ตึง! โครม! แก้วเป็นลมในห้องน้ำ

โมโมะ//นี้เธอ ทำอะไรห๊ะ

แก้ว// ...........เสียงเงียบ

โทโมะ//นี้เธอ อย่ามาเงียบใส่ฉันนะ

แก้ว// ................เงียบเหมือนเดิม

โทโมะเลยลองเปิดประตูเข้าไปดู ก็พบว่าแก้วเป็นลมอยู่ในห้องน้ำ โทโมะเห็นเลยรีบพาแก้วไปโรงพยาบาล

พยาบาล// ผู้ป่วยไข้ขึ้นสูงมากเลยนะค่ะ ทำไมผู้ป่วยถึงได้เปียกแบบนั้นหล่ะค่ะ

โทโมะ// อ่อ ผมทำเองครับ

พยาบาล//วันหลังระวังผู่ป่วยด้วยนะค่ะ พรุ่งนี้ผู้ป่วยก็กลับบ้านได้แล้วหล่ะค่ะ

โทโมะ//ครับ ขอบคุณครับ โทโมะพูดแล้วเดินไปในห้องพักผู้ป่วย

แก้ว//อะแฮะๆๆ แก้วไอออกมาเป็นระยะ 

โทโมะ// เป็นไงบ้างหล่ะ

แก้ว// ยังปวดหัวอยู่นิดหน่อยค่ะ

โทโมะ//ฉันกลับก่อนนะ ฉันไม่ชอบที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมารับ

แก้ว// ค่ะ ขอบคุณค่ะ

โทโมะ// อืม โทโมะพูดแล้วปิดประตู แล้วขับรถกลับบ้าน

ณ บ้านของโทโมะ

ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป เกลียดเขาไป เสียงโทรศัพท์ของโทโมะดังขึ้น

แล้วโทโมะก็เห็นว่าเป็นเบอร์หวายที่โทรมา

โทโมะ//ฮัลโหล

หวาย//โทโมะ มาหาหวายหน่อยสิค่ะ

โทโมะ//ผมจำเป็นอะไรที่จะต้องไปหาคุณหล่ะ โทโมะพูดอย่างเย็นชา

หวาย//ทำไมถึงพูดแบบนี้หล่ะค่ะ

โทโมะ//ก็คุณมันแค่ของเล่น แล้วฉันก็เบื่อเธอแล้วด้วย อย่าโทรมาอีก แล้วก็จำไว้ด้วยว่า เธอมันแค่ของเล่น

หวาย//กรี๊ดๆๆ หวายไม่ยอมน่ะ มาคุยกันให้รู้เรื่อง กรี๊ดๆๆ

โทโมะ// โทโมะตัดสายทิ้งแล้วพูดว่า เธอมันก็แค่ของเล่น หึหึ

วันรุ่งขึ้น ที่โรงพยาบาล โทโมะก็มารับแก้วกลับบ้าน

แก้ว//ขอบคุณนะค่ะที่เมื่อวานพามาส่งโรงพยาบาล

โทโมะ// ไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันแค่สงสารลูกหมาเปียกน้ำแค่นั้นเอง

แก้ว// ...........แก้วดูอึ้งๆกับคำที่โทโมะพูด คำพูดนี้ทำให้แก้วเจ็บลึกเข้าไปในหัวใจ แก้วได้แต่ก้มหน้าก้มตา

ไม่พูดคุย

ณ บ้านของโทโมะ

โทโมะเข้ามานอนในห้องของตัวเอง แล้วก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาเห็นเป็นเบอร์จากเลขาของพ่อกับแม่ เลยรับสาย

โทโมะ//ฮัลโหล มีอะไร

เลขา//ฮึกๆๆ คุณท่านทั้งสอง เสียแล้วค่ะ ท่านเกิดอุบัติเหตุขณะกำลังเดินทางไปบริษัท ฮึกๆๆ ทางเราจะนำ

ศพทั้งสองท่านกลับมาเมืองไทยนะค่ะ

โทโมะได้ยินก็ถึงกับเข่าอ่อนทันที โทโมะนั่งร้องไห้อยู่บนเตียง คิดถึงแต่ตอนที่พ่อแม่ยังอยู่ 

แก้ว// คุณโทโมะค่ะ ข้าวมาแล้....... แก้วเห็นโทโมะร้องไห้ถึงกับงงทันที แก้วค่อยๆเดินไปหาโทโมะแล้วนั่ง

ข้างๆ พร้อมกับพูดว่า เป็นอะไรไปค่ะ แก้วถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง โทโมะมองหน้าแก้วแล้วโผเข้ากอดทันที

แล้วโทโมะก็พูดว่า

โทโมะ//พ่อกับแม่ฉันตายแล้ว ท่านสองคนเกิดอุบัติเหตุ ฉันไม่เหลือใครแล้ว ฮือๆๆ

แก้ว//ห๊า คุณท่านตายแล้ว แก้วได้ยินก็ตกใจและช็อกไปแป๊ปนึง

โทโมะ//ฉันจะทำยังไงดีแก้ว ฉันไม่เหลือใครแล้ว ฉันเหลือแต่น้ากับอา ฉันอยากตายกับพ่อแม่

แก้ว//อย่าคิดแบบนั้นสิค่ะ แก้วจะอยู่ข้างๆคุณโทโมะเองนะค่ะ คุณยังมีแก้ว มีป้านวล มีน้า มีอา

โทโมะ//ฉันขอบใจเธอมากนะแก้ว เธอคงจะลำบากใจมากที่อยู่กับฉัน ฉันทำให้เธอเจ็บ แต่เธอก็ไม่เคยจะว่า

อะไรฉัน ฉันขอบคุณนะแก้ว ฉันสัญญาว่าฉันจะดีกับเธอ

แก้ว//ดีแล้วค่ะ แต่ตอนนี้ปล่อยแก้วก่อนได้ไหมค่ะแก้วหายใจไม่ออก

โทโมะค่อยๆคลายกอดออกจากแล้วแล้วมองหน้า

แก้ว//หมดหล่อเลยเห็นไหมค่ะ แก้วพูดแล้วปาดน้ำตาให้โทโมะ

*********************************************************

ตอนหน้ามีตอนพิเศษ 5555555 โทโมะจะดีขึ้นไหมน้าาาาา ให้ทาย 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา