รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

8.2

เขียนโดย pearmikzer

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.06 น.

  33 ตอน
  150 วิจารณ์
  46.38K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) เพชรพันล้านนนนนนน O0O

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ทำไมมันยังอยู่วะ”

เขื่อนถามขึ้นหลังจากที่พวกเราสองคนตกใจไปยกใหญ่ๆ

“ก็ไม่รู้สิวะ ฉันเก็บได้ตรงแถวๆหน้าบ้านโทโมะวะ”

ป็อปหันมาพูดกับผม

“แล้วนี้มีใครรู้ยังละ”

ผมถาม

“ไม่น่าจะมีนะ เพราะว่าฉันเห็นเด็กคนหนึ่งมาเก็บขยะแล้วก็มีถุงผ้ามาด้วย แล้วไอ้รูปสามรูปเนี๊ย! มันก็ออกมาจากถุงผ้าของเด็กคนนั้น”

ป็อปอธิบาย เด็กคนนั้น มันคนไหนละวะ

“หน้าตาเป็นไงวะ”

เขื่อนถามป็อป

“ก็ขาวหน่อยๆ ตาตี๋ เหมือนลูกครึ่งไทย-จีน หล่อนิดหน่อย แต่ไม่เท่าฉันหรอกนะ สูงประมาณเขื่อนนะ และ บลาๆๆๆๆ”

ป็อปอธิบายให้พวกผมฟังยาวเลยละ

“ขาวเหรอ”หลังจากที่ป็อปพูดจบเขื่อนก็พูดสวนขึ้นมาทันที “ใช่เด็กที่ขายเพชรเม็ดละล้านที่อยู่เซนทรัลพล่าซ่าพระรามสองเปล่าวะ นี้ไงรูปร้านมันฉันถ่ายมาตอนที่พาเฟย์ไปดูชุดฝั่งเพชรและคริสตัลชิ้นละ สองรอยล้าน แพงมาก แต่มันบอกว่าขายได้เดือนละ สามร้อยล้านเลยนะเว้ย”

เขื่อนพูดพร้อมโชว์รูปใบหนึ่งที่อยู่ในกระเป๋ามัน

“ใช่จริงๆด้วย ไอ้หมอนี้ ฉันก็เคยพากิ๊กคนที่เก้าสิบเก้าของฉันไปแล้วเหมือนกัน”

ป็อปพูด แค่นี้มันก็อยากอวด

“นั้นแสดงว่ามันอาจมาดีหรือมาร้ายก็ได้อ่ะดิ”

ผมสรุปออกไป

“เราไปร้านมันดีกว่าไหม”

เขื่อนออกความเห็น

“แกจะไปพังร้านมันเหรอ”

ป็อปพูด

“เรายังไม่มีหลังฐานเลยนะเฟ้ยว่ามันมาดีมาร้าย”

เขื่อนบอก

“ถ้ามันมาร้ายละเขื่อน”

ผมถามมัน

“ยิงใส่ทะลุโลดดดดดดดดดดด”

มันบอก.......ซาดิสไม่แพ้ป็อปเลย -_-

“เราไปกันเถอะ”

ณ. เซนทรัลพล่าซ่าพระรามสอง

“นั้นไงร้านมัน เราต้องถ่ายรูปไว้สองสามรูป”

แชะ~ครืน~

แชะ~ครืน~

แชะ~คลืน~

“ใช่ได้”

เขื่อนพูดออกมา

“เรารีบเข้าไปกันเถอะก่อนที่มันจะไม่อยู่”

พวกผมพยักหน้าแล้วรีบเดินไปที่ร้านของมันทันที

ร้าน เพชรพันล้าน

“ขอโทษนะครับ เอ่อ เจ้าของร้านอยู่ไหมครับ”

ป็อปถามยัยพนักงานที่กำลังทำตาแบ๊วใส่พวกผมอยู่

“มีธุระอะไรหรือเปล่าค่ะ พอดีว่าเจ้าของร้านไม่อยู่นะค่ะ ฝากดิฉันไว้ก่อนก็ได้นะค่ะ”

ยัยพนักงานตอบ

“เจ้าของร้านชื่ออะไรเหรอครับ”

เขื่อนโพล่หัวไปถาม

“ชื่อ เจค่ะ”

ยัยนั้นตอบ

“ชื่อจริง”

ป็อปเอยถาม

“คุณ เจรคณา รฐานิธิเวศกุลค่ะ ชื่อภาษาอังกฤษไหมค่ะ”

เธอถามพวกผม

“มีก็ดี”

ป็อปบอก

“เอาเป็นว่าดิฉันให้นามบัตรคุณเจไว้แล้วกันนะค่ะ”

ยัยนั้นยืนนามบัตรให้พวกผม

“ขอบใจ”

แล้วพวกผมก็เดินออกมาจากร้าน

“ให้แต่แรกก็จบเรื่องแล้ว”

เขื่อนโวยใหญ่

“เอาเหอะนะ นี้ดูชื่อ”

ป็อปชี้ไปที่ชื่อ

‘เจ เจรคณา รฐานิธิเวศกุล (Jarakana  Rathanithiwhassakul) อายุ 20 ปี เบอร์โทร. 0856655599’

“นี้เหรอวะเจ เจรคาณา งั้นๆนะวะหน้าตา”

เขื่อนบอกหลังจากที่ดูรูปเสร็จ

“เอาเหอะนา เราเอาข้อมูลนี้ไปให้จงเบดู เพื่อมันสามารถขอกรายละเอียดได้มากว่านี้” ผมทำหน้างง “ไม่ต้องงง จงเบนะเก่งเรื่องพวกนี้ สามารถแฮงค์ข้อมูลองค์การของยัยเบลตา และยัยแกรมมาไปได้มำเร๊จแล้วไม่ใช่หรือไงกัน เราก็ลองเอาไปให้จงเบมันดูให้เพื่อว่ามันอยู่กลุ่ม M BAJY ของยัยจินนี่นั้นนะ เราก้จะได้หมายตามันว่ามันเป็นผู้ร้ายไง”

ป็อปอธิบายเหตุผมให้พวกผมฟัง

“อืม งั้นเราไปกันเถอะ”

เขื่อนพูด

แล้วพวกผมก็เดินทางไปบ้านจงเบ

 

 

ขอโทษที่อัพช้านะค่ะ เห็นกำลังใจให้เราด้วยนะ อย่าเอากำลังใจไปให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วมหมดนะ เหลือไว้นิดๆก็ยังดี แค่เศษ 1 ส่วน 1000000000000000 ก็ได้นะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา