วงเวียนแห่งความรักที่แสนทรมาน

"ยัยแก้วเปิดประดูมาคุยกับพ่อให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ" ผู้เป็นพ่อเรียกลูกสาวที่อยู่ในห้องด้วยน้ำเสียงที่โกรธเคือง 

"ก็หนูบอกพ่อแล้วไงว่าหนูจะไม่หมั้นกับใครทั้งนั้น หนูรักป็อปปี้พ่อเข้าใจมั้ย" เสียงสาวน้อยร่างบางตะโกนออกมา

จากในห้องด้วยความโมโห  "เมื่อไหร่แกจะเลิกกับไอ้ป็อปปี้นั้นซักที่ฮะ" คำพูดของผู้เป็นพ่อทำให้ร่างบางถึงกับอึ้ง 

แล้วปล่อยโฮออกมา แล้วร้องไห้จนหลับไป พอตื่นมาก็ไม่อยากจะเจอหน้าผู้เป็นพ่ออีกเลยลงมาจากข้างบน 

แล้วหยิบกระเป๋าพร้อมกุญแจรถออกไป "ยัยแก้วนั้นแกจะไปไหน กลับมาคุยกับพ่อก่อน" 

ในรถแก้ว

แล้วจะไปไหนหน่ะเนี่ยเรา โทรชวนฟางไปผับดีกว่า (ฮัลโหลแก้วโทรมามีอะไรเหรอจ๊ะ) ฟางไปผับกัน

(ฮะร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นจะอยากไป) เออหน่าจะไปมั้ยหล่ะไปสิ (งั้นเจอกันที่ผับโต๊ะเดิมนะ) จ๊ะแก้ว  

ณ ผับประจำของสองสาว 

เงาลาผ่านไปไม่นานแก้วก็มาถึงผับ ตอนนี้แก้วอยู่ในชุดเดรสสีดำ โชว์หลัง ยาวแค่ประมาณ2-3ครืบ รองเท้าส้นสูง 

ประมาณ4นิ้ว ยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่มากกกกขึ้น 

"รับอะไรดีครับพนักงานชายคนหนึ่งถามขึ้น" เอาอะไรมาก็ได้ ทีแรงๆ  

"ไม่รักจำได้ แต่ให้ลืมเธอ ฉันทำไม่ไหว" เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้นแต่แก้วไม่ได้ยินเพราะเพลงในผับมันดัง 

แล้วแก้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำแต่เธอก็เกิดหน้ามืด ขึ้นมาเลยเป็นลมสลบไป แต่ดีที่โทโมะมาเจอแล้วอุ้มแก้วไปที่รถของเค้า 

.........................................................................................................................................

อย่าลืมเม้นกันมาเยอะๆนะจะได้อัพบ่อยๆ