แผนเกมร้าย หมัดหัวใจ นายเพลย์บอยตัวพ่อ

9.4

เขียนโดย phaysa12

วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 12.38 น.

  19 บท
  74 วิจารณ์
  28.78K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ตอนที่ 7

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว : อืม..ใช่ค่ะ คุณเขื่อนจะรังเกลียดไหมค่ะถ้าพวกเราจะขอนั่งด้วย

เขื่อน : คับ.. ไม่ได้รังเกลียดเลย ยินดีด้วยซ้ำที่มีสาวน่ารักอย่างพวกคุณมานั่งกับพวกผมด้วย เชิญคับ

แก้ว : ขอบคุณค่ะ นั่งลงข้างๆเขื่อน สวนเฟย์ก้อนั่งลงอีกข้างหนึ่งของเขื่อนส่วนฟางนั่งข้างเฟย์แต่โดนเฟย์เบียดจนตอนนี้นั่งติดกับป๊อปปี้อยู่

ฟาง : ขอโทษน่ะค่ะ คุณอึดอันหรือเปล่าค่ะ

ป๊อป : ไม่ตอบแต่เหงยหน้าขึ้นมามองหน้าฟางเล็กน้อย (ยัยนี่ดูทำเข้ายังกับไม่เคยนั่งใกล้ผู้ชาย แต่ก้อน่ารักดูใสสื่อดี)

ฟาง : (ไอ้บ้านี่มองอยู่ได้ถามก้อไม่ตอบไม่มีปากหรือไงฮะ คิดในใจ) งั้นฉันว่าฉันไปนั่งที่อื่นดีกว่าน่ะค่ะคุณจะได้ไม่อึดอัด ฟางกำลังจะลุกไป อ๊าก...ฟลุบ.. คุณทำอะไรเนี่ย ปล่อยฉันน่ะ

ป๊อปปี้ : ผมชื่อ ..ป๊อปปี้..คับ..คุณฟาง

ฟาง : อืมรู้แล้ว แต่ฉันถามนายว่านายดึงฉันลงมาทำไม หน้าแดงเพราะตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนตักป๊อปปี้

ป๊อปปี้ : แล้วเทอจะไปไหนเพื่อนๆเทอก้ออยูที่นี่

ฟาง ; (ก้อถามนายไม่เห็นจะพูดอะไรเลยได้แต่มองหน้าคนมันก้ออึดอัดน่ะสิ) ฉันกลัวนายอึดอัดอะ

ป๊อปปี้ : ฉันยังไม่ได้พูดสักคำเลยว่าอึดอัด

ฟาง ; ก้อเห็นนายไม่พูดอะไรนี่ แล้วนายจะปล่อยฉันได้ยังล่ะ

ป๊อปปี้ : อ๋อ อือ..แล้วป๊อปปี้กก้อปล่อยฟางให้นั่งลงข้างๆ

ฟาง : นายมาที่นี้บ่อยไหมอะ

ป๊อปปี้ : ถามทำไมอะ ฟาง : เปล่าก้อแค่ถามดูอะ

ป๊อปปี้ : จะมารอเจอฉันหรอ ฟาง : ฉันจะมารอนายทำไมมิทราบใช่เรื่องชะหน่อย

ป๊อปปี้ : ก้อเห็นพักนี้พวกเทอชอบมาวนเวียนป้วนเปี่ยนแถวๆพวกฉันนี่

ฟาง : พวกฉันไม่ได้มารอนายแล้วกันน่า

ป๊อปปี้ : แล้วมารอใครละถ้าไม่ใช่ฉัน

ฟาง : ก้อ โท...............อุ๊บ..อ๊ากเกือบหลุดปากแล้วไงละ

ป๊อปปี้ : ฮะ. ใครน่ะ โทโมะหรอ ฟาง : เฮ้ยรู้ได้ไงวะ เปล่าไม่ใช่ชะหน่อยแล้วฟางก้อหันหน้าหนีป๊อปทำเป็นไม่สนใจ ฉันจะถูกจับได้ไหมเนี่ย

ป๊อปปี้ : ได้แต่ยิ้มชอบใจที่ทำให้ฟางหลุดปากออกมาได้ (เป็นอย่างที่ไอ้โทโมะคิดไว้เลยวะพวกสาวๆต้องการตีสนิทกับไอ้โมะทำไมวะ)

เฟย์ : พี่เขื่อนเฟย์หิวอะ มีอะไรกินบ้างอะ

เขื่อน : มีเยอะเลยคับ เชิญกินได้ตามสบายเลยคับผมเลี้ยงไม่อั้นคับ

เฟย์ ; ก้อของมันแนอยู่แล้วละ ก้อที่นี่เป็นผับของพี่นี่ อุ๋ย..

เขื่อน ; แล้วน้องเฟย์รู้ได้ไงคับว่าที่นี่เป้นผับของผม

เฟย์ : ก้อ...พี่เขื่อนออกจะดังในหมู่สาวๆ แล้วผู้หญิงอย่างเฟย์จะไม่รู้ได้ไงละ ใช่ไหมแก้ว

แก้ว : ที่นั่งมองโทโมะอยู่ อืม..ฮะ อ๋อ..ใช่ค่ะ

เขื่อน : แล้วพวกคุณมาเที่ยวที่นี่บ่อยหรือเปล่าคับ

แก้ว : ไม่บ่อยหรอกค่ะ แต่จะบ่อยก้อช่วงนี้ละค่ะ

เขื่อน ; ทำไมหรือคับ

เฟย์ : ที่นั่งฟังอยู่ ก้อพี่แก้วเค้าติดใจคนแถวนี้น่ะค่ะ

เขื่อน : หรอคับแล้วใครคับที่ทำให้สาวน่ารักอย่างคุณแก้วสนใจขนาดนี้

แก้ว : เปล่าหรอกค่ะยัยเฟย์แค่พูดเล่นน่ะค่ะ แล้วก้อหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม

เฟย ์ : หนุ่มหล่ออย่างพี่เขื่อนนี่คงจะมีสาวๆเยอะสิน่ะค่ะ

เขื่อน : อืม..ก้อไม่เชิงหรอกคับ สาวๆที่เข้ามาแล้วก้อผ่านไปแต่ที่จิงจังอะยังไม่มีหรอกคับแต่คงใกล้จะมีแล้วละ

เฟย์ : ใครหรอค่ะ หน้าแดง

เขื่อน : คนแถวนี้ละคับ เขื่อนกับเฟย์ก้อคุยกันไปเขินกันไป

แก้ว : หันไปทางโทโมะ ไอ้บ้านี่ไม่สนใจกันบ้างเลยสงสัยแผนนี้จะไม่ได้ผล หันกลับไปเห็นเขื่อนกับเฟย์คุยกับเขื่อนอยู่ก้อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้

โทโมะ : (ก้อแอบมองดูแก้วอยู่เป็นระยะยัยนี่จะทำยังไงต่อไปน่ะอยากรู้จริงๆ) แล้วก้อยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์แล้วก้อหันไปมองสาวๆที่กำลังเต้นอยู่ด้วยแววตาหวานเยิ้ม)

แก้ว : อึ๋ย..ไอ้บ้านี่ไม่เห็นจะสนใจกันบ้างเลย ข้างตัวก้อมีผู้หญิงอยู่ยังจะไปมองสาวอื่นแบบนั้นอีก

ไอ้บ้านี่ด้วอาการโกทธหรืออะไรไม่รู้แก้วนึกอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่งแล้วแก้วก้อตัดสินใจ

ถอดเสื้อคลุมออกแล้วเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปตรงฟรอมตรงกลางผับ แล้วเพลงก้อถูกเปลี่ยนให้เป็นเพลงเร็วขึ้น

แล้วแก้วก้อวาดลวดลายลีลาในการเต้นที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุด เพราะแก้วก้อไม่เคยทำแบบยี้มาก่อนเลย

ถึงแก้วจะเป็นสาวน่ารักเซ็กวี่แต่ก้อไม่เคยทำอะไรอย่างนี้แต่ที่ทำไปไม่รู้ว่าเพราะอะไร

แต่ก้อทำให้ผู้ชายในผับตาข้างกันไปตามๆกันเลย อึง..แล้วก้อตามด้วเสียงฮืมฮาของหนุ่มๆ

หนุ่มๆที่1 ; น่ารักเซ็กซี่โครตเลยวะ มากับใครวะ ถ้ามาคนเดียววันนี้ฉันไม่ปล่อยให้รอดแน่

หนุ่มๆที่1 ; เอ่อวะ..ฉันก้อเหมือนกัน เฮ้ยฉันจองก่อนไว้ย....

เขื่อน : ไอ้โมะแกดูโน่นสิวะ เขื่อนสกิดโทโมะ

โทโมะ : ฉันเห็นแล้ว

เขื่อน : แกไม่คิดจะทำอะไรหน่อยหรือวะ

โทโมะ : ปล่อยไปก่อนวะ เดี๋ยวรอไปเรื่อยๆฉันก้ออยากรู้ว่าเทอจะทำยังไงต่อน่ะแก้ว

เขื่อน : แต่เซ็กซี่ขนาดนั้นถ้าแกไม่รีบ มีหวังโดนคนอื่นงาบไปแน่ไอ้โมะ

โทโมะ : มองสายตาผู้ชายที่มองแก้วแล้วรู้รู้ไม่พอใจขึ้นมาทันทีเอ่อวะปล่อยไว้

นานยัยนั่นคงจะละลายเพราะสายตาผู้ชายที่มองอย่างกะจะกลื่นกินยั่ยนั้นไปทั้งตัวเลยวะ

เขื่อน : นั้นสิวะ

เฟย์ : ที่กำลังกินอยู่อย่างเมามัน พี่เขื่อนมองอะไรค่ะแล้วเฟยืก้อมองตาม โอ้ แม่เจ้า...อ้าก..ยัยแก้ว

ทำไปได้ไงวะไม่ยักจะเคยเห็น แต่เซ็กซี่ได้ใจเลยอะ พี่ฟางดูยัยแก้วสิค่ะ

ฟาง : มองไปตรงที่เฟย์บอก อ้ากก...ตกใจอีกคน มีในแผนด้วยหรอเนี่ย

 

 

ง่วงแล้วค่ะเดี๋ยวมาอัพให้น่ะค่ะขอโทษด้วยน่ะค่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะรีบอัพต่อให้น่ะค่ะหลับฝันดีค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา