หัวใจนี้ให้ เทอคนเดียว

9.1

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.40 น.

  25 session
  175 วิจารณ์
  42.60K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 13

“อ่ะ ชั้นให้ของขวัญวันเกิด”โทโมะบอกแล้วยื่นของขวัญไปให้แก้ว
ทำให้แก้วอึ้ง เพราะเข้าใจผิดคิดว่าของขวัญชิ้นเป็นของที่ได้รับจากหวาย
แต่แก้วก็รับของขวัญจากโทโมะไปด้วยรอยยิ้ม
“ขอบใจ ฉันก็มีของให้นายเหมือนกัน อ่ะรับไปดิ”แก้วบอกแล้วยื่นของขวัญไปให้โทโมะ แล้วโทโมะเองก็รับมาแต่โดยดี
“ไปนะ บาย”แก้วบอกแล้ววิ่งไปหาฟาง
พอแก้ววิ่งออกไปได้สักพัก หวายก้อเดินเข้ามาพร้อมกับของขวัญ
ที่เหมือนแก้ว(ไม่ได้ห่อไว้)แต่โทโมะไม่รู้
“อ่ะ ชั้นให้นาย”หวายบอก
“ขอบใจนะที่ซื้อมาอ่ะ แต่ว่า...”โทโมะกำลังจะบอกแต่หวายขัดขึ้นมาก่อน
“โทโมะจะบอกว่า จะไม่รับใช่ป่ะ”หวายตอบแทน
“เอ่อ ถ้าใช่ล่ะ หวายจะโกรธมั้ย”โทโมะตอบ
“โทโมะอ่ะ ทำไมทำกับหวายยังงี้อ่ะ ใจร้ายอ่ะ”หวายบอกโทโมะ
“ขอโทษนะ แต่ว่าเรารับไม่ได้จิงๆอ่ะ เรามีเต็มไปหมดเลยอ่ะ ขอโทษนะ”โทโมะบอกแล้วเดินจากไปพร้อมกับคำโกหก(ที่บอกว่ามีเยอะทั้งๆที่มีชิ้นเดียวคื
อของแก้ว) แต่ที่โทโมะไม่อยากรับของหวายและจะไม่รับของผู้หญิงคนอื่นๆเพราะ โทโมะต้องการของขวัญจากผู้หญิงคนเดียวซึ่งคนคนนั้นก็คือ ‘แก้ว’
“โทโมะ แกะดูดิ”ฟางบอก
“ไม่อ่ะ ไปแกะที่ห้องเดี๋ยวหาย”โทโมะบอกแล้วกอดของขวัญที่แก้วให้ไว้แน่น
“แก้ว เปิดดูดิ เราอยากรู้อ่ะ”เฟย์บอก
“ไม่ได้ แกะบนห้องดีกว่าเดี๋ยวจะหาย ไปก่อนนะ”แก้วบอกแล้วเดินกลับที่พัก
“ฉันไปนะ ฟาง ทุกคน”โทโมะบอก
“ไปไหนว่ะ”ป็อปปี้ถาม
“ไปแกะของขวัญเว้ย ไปล่ะ เดี๋ยวลงมา”โทโมะบอกแล้วเดินไปที่พัก
ทางด้านแก้ว
“อะไรนะ อยากรู้จัง”แก้วบอกแล้วแกะของขวัญไปด้วย
พอแกะออกมาแล้วรู้ว่าคืออะไร แก้วก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ตุ๊กตา น่ารักจัง ไม่น่าเชื่อเลยอ่ะ ว่านายนั่นอ่ะจะซื้อตุ๊กตาน่ารักอย่างนี้เป็นด้วย”แก้วบอกกับตนเองแล้วเอาตุ๊กตาไปวา
งไว้บนหัวเตียงแล้วเดินออกไปจากห้อง
ทางด้านโทโมะ
เมื่อมาถึงห้องพักแล้วก้อ.....
“แกะ ดูดีกว่า อยากรู้จังว่าให้อะไร”โทโมะบอกแล้วแกะของขวัญจากแก้วไปด้วย
พอแกะเสร็จก้อ...
“อะไรอ่ะ กรอบรูปหรอเนี้ย แล้วเขียนว่าไรอ่ะ ToMo&KaEw”พอโทโมะอ่านจบก็ยิ้มไปโดยไม่รู้ตัว
“แล้วฉันจะใส่รูปอะไรดีอ่ะ”โทโมะคิด
“ช่างเหอะ เดี๋ยวพอได้รูปค่อยใส่แล้วกัน”โทโมะบอกแล้วเดินเอากรอบรูปไปเก็บที่กระเป๋า แล้วเดินออกไปเป็นจังหวะเดียวกับแก้วที่ออกมาจากห้องทำให้ทั้งคู่ได้เจอกันแล้ว...
“เอ่อ โทโมะ/แก้ว”โทโมะและแก้วพูดพร้อมกัน
“มีไร/มีไร”พร้อมกันอีกแล้ว
“ขอบใจนะสำหรับของขวัญอ่ะ/ขอบใจนะสำหรับของขวัญอ่ะ”พร้อมกันอีกแล้ว
“งั้นไปนะ บาย”แก้วบอกแล้วเดินไป
“ทำไมเราต้องใจเต้นแรงด้วยอ่ะ”โทโมะถามตัวเอง
ทางด้านแก้ว
“พักนี้เราเป็นอะไรไปนะ ทำไมเจอหมอนั่นทีไร ใจเต้นแรงทุกทีเลย ?”แก้วถามตนเอง
“บ่นอะไร แก้ว”เสียงใครอ่ะ
“หวาย มาไงอ่ะ ?”แก้วถาม
“ทำไมฉันจะมาไม่ได้ล่ะ แก้วฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”หวายบอก
“แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ”แก้วบอกแล้วกำลังเดินหนีไป
“แต่เธอต้องฟังธุระที่ฉันจะพูดก่อน แก้ว”หวายเดินมาหยุดตรงหน้าแก้ว
“รีบๆพูดมาสิ”แก้วบอกอย่างรำคาญ
“ฉันจะไม่อ้อมค้อมนะ”หวายบอก
“อืม บอกมาดิ”แก้วบอกกลับ
“เลิกยุ่งกับโทโมะซะ ไม่อย่างนั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน”หวายบอก

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา