My close friend เพื่อนสนิทคนนี้ของผมครับ

10.0

เขียนโดย Real_PF

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.38 น.

  4 session
  19 วิจารณ์
  8,467 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

กริ๊งงงงง งงงง

          “ฟาง กลับบ้าน” ป๊อปปี้หันมาเรียกฉันหลังจากที่เราตั้งใจเรียนหนัก (มาก) จนถึงเย็น

 

          “ป่ะ ง่วงมากกกกกกกจะหลับคาโต๊ะเรียนอยู่แล้วเนี่ย =o=” ฉันคว้ากระเป๋าแล้วเดินไปปเกาะไหล่ป๊อปปี้ พร้อมสีหน้าที่บอกว่าง่วงสุดๆ

 

          “5555 ท่าจะง่วงจัดนะเนี่ย” ป๊อปปี้หัวเราะจนตาหยี น่ารักจังเลยนะเวลาป๊อปหัวเราะหรือยิ้มน่ะ ดูดีมาเลยหล่ะ

 

          “ก็ใช่หน่ะสิ เชื่อมั้ยวันนี้ครูสอนเนี่ยฟางฟังแล้วเหมือนครูสวดมนต์ยังไงยังงั้นหล่ะ =o=”

 

          “จริงๆเลย ยัยเด็กขี้เซา” อ๊ะ... เอามือมายีหัวฉันทำม้ายยยยย มันฟูเห็นมั้ยเนี่ย

 

          “ป๊อปอ่ะ ยีหัวฟางทำไมอ่ะ งอนแล้ว ง้อด้วย” ฉันพูดเสร็จก็เดินจ้ำอ้าวไปขึ้นรถทันที ฉันนี่ท่าจะบ้านะงอนแล้วก็บอกให้เขาง้อ เหอๆ -[]-

 

บ้านนีระสิงห์

          ตอนนี้ฉัอยู่ในห้องนอนแล้วค่ะ อยู่กับป๊อปเนี่ยมีความสุขจังเลย 55555 อยากรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงอารมณ์ดีขนาดนี้ บอกให้ก็ได้ ก็หลังจากที่ฉันงอนป๊อปปี้เนี่ย เขาก็มาหาวิธีง้อฉันทุกวิถีทาง แต่ฉันไม่ยอมคืนดี เค้าก็เลยพาไปเลี้ยงไอติม เป็นการง้องอนฉันไงหล่ะ ฉันก็เลยได้กินไอติมฟรีไปโดยปริยาย 55555 แต่ตอนนี้รู้สึกง่วงมากเลย ไปนอนก่อนน่ะ บาย~

          V

          V

          V

At Kamikaze International School

          ตอนนี้ฉันมาอยู่โรงเรียนแล้วหล่ะ กำลังเดินไปอาคารเรียน ส่วนป๊อปปี้ก็เดินไปกับฉันตามปกติ

 

          โครม!!! แต่ที่ไม่ปกติคือตอนนี้ฉันเดินไปชนใครคนนึงเข้าน่ะสิ เป็นผู้ชายสะด้วย

 

          “ฟาง!!/คุณ!!” เสียงป๊อปปี้กับผู้ชายคนนั้นดังประสานกัน อต่ฉันไม่เข้าใจทำไมต้แงตะโกน สงสารคนกลางอย่างฉันบ้างเถอะ -o-

 

          “ฟางเป็นไงบ้าง” ป๊อปพูดแล้วรีบปรี่เข้ามาพยุงฉันพร้อมกับที่ผู้ชายคนนั้น ก็ถลาเข้ามาหาฉันเหมือนกัน พร้อมกันอีกแล้ว

 

          “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ว้าววววว *O* ฉันเพิ่งจะสังเกตว่าเขาหล่อมากเลยหล่ะ พอๆกับป๊อปปี้เลย หน้านี่ใสกิ๊งเลย ไม่มีสิวสักเม็ด แล้วยังพูดเพราะอักต่างหาก

 

          “เอ่อ... ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันพูดแล้วยิ้มโปรยเสน่ห์ ฮึๆ ใครเจอยิ้มพิคาดของฉันแล้วไม่รู้สึกอะไรก็ให้มันรู้ไปว่าเค้าไม่ใช่คน ฉันน่ะ เป็นผู้หญิงที่ยิ้มทีเนี่ยโลกละลายเลย 555

 

          “เอ่อ....ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณ....

 

          “ฟางค่ะ^^” พอฉันพูดจบป๊อปปี้ก็บีบแขนฉันแน่น เค้าเป็อะไรของเค้าเนี่ย

 

          “ครับคุณฟาง ผมพิชชี่น่ะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” พูดจบก็ยื่นมือมาข้างหน้าฉัน ยังไม่ทันที่จะได้จับเสียงป๊อปปี้ก็ขัดขึ้นซะก่อน

 

          “ฟางไม่เป็นไรแล้ว.. รีบขึ้นไปบนอาคารเถอะไกล้เข้าเรียนแล้ว”

 

          “เอ่อ... ไปก่อนนะค่ะ” พูดจบก็โดนป๊อปปี้ลากไปทันที เค้าเป็อะไรของเค้านะ ดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย เป็นวันแดงเดือดหรือไง -[]-

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++จบแล้วค่า ตอนที่สอง เป็นไงบ้างสนุกมั้ยเอ่ย อย่าลืมเม้นโหวตให้เค้าด้วยนะ จุ๊ฟฟ -3-

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา