Love Me You ร้ายอย่างเธอต้องเจอฉัน
เขียนโดย 
pare
วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.43 น.
แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2563 02.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในห้องของพิม614
พิม// พี่โทโมะขา พิมนึกว่าพี่โทโมะจะไม่มาหาพิมอีกซะแล้ว
โทโมะ// เธอทำแบบนี้ทำไม เธอคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าเธอไม่ได้ท้อง
พิม// ไม่จริง พิมท้องกับพี่โทโมะพี่จะไม่รับผิดชอบพิมหรือไง
โทโมะ// ถ้าพิมท้องจริงพี่ไม่ว่าเลย แต่นี่พิมไม่ได้ท้องและยังไปทำร้ายลูกกับเมียพี่อีก
พิม// ลูกอะไรค่ะ
โทโมะ// แก้วกำลังท้องได1เดือน เธออย่าคิดว่าเธอทำแบบนี้แล้วฉันจะยกโทษให้
พิม// ที่พิมทำแบบนี้เพราะพิมรักพี่ พิมเกลียดมันเข้าใจไหมค่ะ
โทโมะ// พอกันที ต่อไปนี้พิมไม่ต้องมายุ่งกับพี่อีก
พิม// ไม่ พิมจะไม่เลิกยุ่งกับพี่ พิมจะทำให้มันเจ็บเหมือนที่พิมเจ็บ
โทโมะ// หยุดเถอะพิม พิมทำไปมันก็เปล่าวประโยชน์พี่รักแก้ว พี่ไม่เคยรักพิมเลย
แล้วโทโมะก็เดินออกจากห้องไป
ในห้องของแก้ว604
แก้ว// ฟาง ลูกแก้วล่ะลูกแก้วปลอดภัยใช่ไหม
ฟาง// อื้ม ไม่ต้องห่วงแก้วกับลูกปลอดภัยแล้ว
โทโมะ// แก้วโมะขอโทษนะที่ไม่ดูแลแก้วกับลูก
ฟาง// พวกเราขอตัวก่อนะ คุยกันตามสบายเลยนะ
แก้ว// คำขอโทษ มันไม่ได้ช่วยให้ฉันเจ็บน้อยลง เรื่องของเรามันควรจะจบกันสักที เราเลิกกันดีกว่านะ
โทโมะ// ไม่ โมะจะไม่ยอมเลิกกับแก้ว โมะรักแก้ว และจะไม่ยอมให้แก้วไปไหน
แก้ว// ควรจะเลิก ในเมื่อนายเลือกที่จะอยู่กับพิมแล้วอีกอย่างพิมก็ท้องด้วย
โทโมะ// พิมไม่ได้ท้องพิมแต่งเรื่องทำให้เราเข้าใจผิดกันเพื่อจะทำให้เราเลิกกัน
แก้ว// ไม่เชื่อ นายจะมาหลอกอะไรฉันแค่นี้มันยังไม่พออีกหรือไง
โทโมะ// โมะจะพิสูจน์ให้แก้วเห้นว่าโมะรักแก้วและจะรักคนเดียวตลอดไป
แก้ว// ฉันไม่เชื่อนายอีกแล้ว ฉันไม่เชื่อและก็ไม่มีวันเชื่อ
โทโมะ// งั้นแก้วเอาโทรศัพท์ที่โมะอัดเสียงไปฟังแล้วกันนะ
แล้วแก้วก็เอาโทรศัพท์โทโมะมาฟังเสียงที่อัดไว้จนฟังเสร็จ
แก้ว// มันจริงหรอเนี่ย(พึมพำคนเดียว) ถึงฉันจะเชื่อนายไม่ได้หมายความว่าฉันจะให้อภัยนายในสิ่งที่นายทำกับฉัน
โทโมะ// โมะ ขอโอกาสได้ดูแลแก้วกับลูกนะ
แก้ว// ที่นายยอมกลับมาเพราะว่านายต้องการแค่ลูกใช่ไหมถ้าฉันไม่มีลูกนายก็จะไม่กลับมา
โทโมะ// มันไม่ใช่แบบนั้นนะแก้ว แก้วจะมีหรือไม่มีโมะก็รักแก้วเหมือนเดิม
แก้ว// แบบนี้ใช่ไหมที่นายรักฉัน คนรักกันเค้าทำกันแบบนี้ ฉันเข้าใจแล้ว
โทโมะ// มันไม่ใช่แบบที่แก้วคิด แก้วกำลังเข้าใจผิดทุกอย่าง
แก้ว// ถ้านายยังไม่เลิกยุ่งกับฉัน ฉันกับลูกจะหนีไปให้ไกลนายไม่เชื่อก็ค่อยดูถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับฉัน
โทโมะ// โมะทำแบบนั้นไม่ได้แก้ว โมะอยุ่ไม่ได้ถ้าไม่มีแก้วกับลูก
แก้ว// พอกันทีกับคำแก้ตัว ออกไป นายควรจะออกไปจากห้องนี้
โทโมะ// ขอโมะได้ดูแลแก้วกับลูกนะคับ
แก้ว// ไม่จำเปน นายควรจะออกไปจากที่นี่และไม่ต้องกลับมา ออกไปสิ
ฟาง// มีไรกันเนี่ย เสียงดังไปถึงข้างนอกเลย ยังไม่เข้าใจกันอีกหรอ
แก้ว// ฟาง บอกให้คนบางคนออกไปที แก้วไม่อยากเห็นหน้า
ฟาง// โทโมะฉันว่านายออกไปก่อนดีกว่า ถึงอยู่ไปก็ทะเลาะกันไม่หยุด เดี๋ยวฉันกับเฟย์ขอคุยกับแก้วก่อนนะ
โทโมะ// อื้ม ฝากด้วยล่ะกัน
ฟาง// แก้วยังไม่เข้าใจกับโทโมะอีกหรอ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดไม่ใช่หรอแก้ว
แก้ว// ฟาง หัวใจของคนเรามันก็บอบช้ำมากเท่าไหร่ความอดทนมันก็น้อยลงฟางจะให้แก้วทำไงในเมื่อแก้วเสียใจทุกครั้งที่เค้าทำเค้าก็ทำเพื่อลูก
เฟย์// แก้ว แก้วให้โอกาสโทโมะอีกสักครั้งนะ โทโมะต้องการแก้วและลูกที่เฟย์พูดเฟย์อยากให้แก้วลองถามหัวใจตัวเองดูว่าตอนนี้แก้วต้องการอะไร
แก้ว// แก้วต้องการเค้า แต่เฟย์จะให้แก้วทำไงในเมื่อหัวใจของแก้วตอนนี้เจ็บปวดเหลือเกิน
เฟย์// เฟย์เข้าใจนะแก้ว ถ้าแก้วพร้อมเมื่อไหร่ค่อยไปปรับความเข้าใจ
แก้ว// ขอบใจเฟย์กับฟางมากนะที่เป้นที่ปรึกษาให้กับแก้ว(กอดกัน)
ฟาง// แก้วลองให้โทโมะมาดูแลนะ เผื่อหัวใจของแก้วจะได้ดีขึ้น
แก้ว// อื้ม แก้วจะลองให้โอกาสเค้าอีกสักครั้ง
เฟย์// แบบนี้สิ แก้วกับโทโมะจะได้เข้าใจกันสักที
ฟาง// โทโมะฉันกับเฟย์คุยกับแก้วให้แล้วนะ แก้วตกลงที่จะให้โอกาสนายอีกสักครั้ง
โทโมะ// ขอบใจพวกเธอ2คนมากนะ ที่ช่วยอธิบายให้แก้วเข้าใจอ่ะ
เฟย์// รีบเข้าไปก่อนดีกว่านะ ก่อนที่แก้วจะเปลี่ยนใจ
โทโมะ// แก้ว โมะขอบคุณแก้วมากนะที่แก้วยอมให้โอกาสโมะแก้ตัว
แก้ว// ฉันให้โอกาสนาย นายก็ทำตัวดีๆล่ะ ระวังจะไม่มีโอกาสให้อีก
โทโมะ// คับ โมะสัญญาเลยโมะจะดูแลแก้วกับลูกให้ดีๆ
แก้ว// ขอให้มันจริงเถอะ นายชอบโกหกฉัน
โทโมะ// คราวนี้โมะจะไม่ทำให้แก้วร้องไห้และจะไม่โกหกแก้วเชื่อใจโมะนะคับแก้ว
แก้ว// อื้ม ฉันจะลองเชื่อนายก็ได้ ถ้ามีอีกฉันกับลูกจะหนีไปจริงๆด้วยล่ะ
โทโมะ// คับ โมะเชื่อว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก มันจะเป็นแค่อดีตที่ผ่านมาเท่านั้น
แก้ว// ขอให้มันจริงเถอะ ช่างมันเถอะพูดไปก็มีแต่ความเจ็บ แล้วนี่ฉันจะได้ออกโรงพยาบาลเมื่อไหร่
โทโมะ// พรุ่งนี้คับ เดี๋ยวพรุ่งนี้กับบ้านเราดีกว่านะ โมะจะดูแลแก้วเอง
แก้ว// อื้ม ดูแลให้ดีๆล่ะ พูดแล้วห้ามคืนคำ
โทโมะ// คับ สำหรับแก้วโมะไม่คืนคำแน่นอน
ฟาง// ดีกันแล้ว หวานกันเหลือเกินนะ แล้วอย่าทะเลาะกันอีกล่ะ
เฟย์// ถ้าเกิดอะไรขึ้นเธอ2คนจะต้องเชื่อใจและไว้ใจกันแค่นี้ก็มีความสุขแล้วล่ะ
แก้ว// อื้มๆ แต่ฉันกลัวว่าจะมีอะไรบางอย่างที่จะทำให้เรา2คนเข้าใจผิดกันอ่ะ
ฟาง// ไม่มีอะไรมาทำอะไรได้ถ้าเรารู้จักเชื่อใจกันและกัน
เฟย์// และก็เชื่อว่าอีกฝ่ายไม่มีวันทำแบบนั้น
เขื่อน// ฉันว่าพวกเราออกไปข้างนอกกันดีกว่าแก้วจะได้พักผ่อน
ป็อบปี้// ใช่ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย
แก้ว// มีเรื่องอะไรกันหรอ
ป็อบปี้// มันไม่มีอะไรหรอก พักผ่อนไปเถอะคือจะไปปรึกษาเรื่องทำร้านนะ
แก้ว// อื้มๆ ยังไงฝากช่วยจัดด้วยล่ะกัน
ป็อบปี้// ไอ้โมะแกออกมาด้วยมีเรื่องจะบอก(กระซิบ)
โทโมะ// อื้ม แก้วเดี๋ยวโมะมานะ
แก้ว// อื้ม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
