Love Me You ร้ายอย่างเธอต้องเจอฉัน

8.8

เขียนโดย pare

วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.43 น.

  18 ตอน
  10 วิจารณ์
  25.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2563 02.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอ!!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ไร่องุ่น

แก้ว// บรรยากาศที่นี่ ดีจังเลยเนอะ ดีกว่ากรุงเทพอีก

ฟาง// จริง ไม่งั้นเราไม่ชวนแก้วมาที่นี่หรอก

แก้ว// นั่นสินะ แก้วไม่อยากจะคิดเลยว่าเรื่องทุกอย่างมันจะเป็นแบบนี้ ถ้าแก้วเสียลูกไปจริงๆ โทโมะเค้าจะยังรักแก้วอยู่หรือเปล่า

เฟย์// อย่าคิดแบบนั้นสิ ไม่ว่าจะเกิดอะไรโทโมะยังคงรักแก้วอยู่

ฟาง// ใช่ ฟางว่านะแก้วเลิกคิดเรื่องนี้ดีกว่า ทุกอย่างมันจบแล้ว เริ่มต้นใหม่แล้วลืมทุกอย่าง มีความสุขกับชีวิตที่เรียกว่า ครอบครัว

แก้ว// นั่นสิ  ขอบคุณพวกแกจริงๆที่อยู่ข้างฉันมาตลอด

ส่วนทางด้านของหนุ่มๆ

โทโมะ// กูไม่รู้ว่าพิมจะมาไม้ไหนอีก กูกลัวว่าทุกอย่างจะแย่วะ

ป็อปปี้// กูว่านะพิมคงตามหาเราไม่เจอหรอกวะ ที่นี่ก็มีแค่เราที่รู้กัน

โทโมะ // กูบอกเลย มึงคิดผิด  คนอย่างพิมถ้าต้องการที่จะทำไรแล้ว เขาไม่มีทางถอยแน่นอน

เขื่อน// เอาน่า อะไรที่ยังไม่เกิดก็อย่าพึ่งคิด ตอนนี้มึงดูแลคนที่มึงรักให้ดี แล้วก็คิดวิธีรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

โทโมะ // นั่นดิวะ 

ทางด้านกรุงเทพ

พิม // นี่ป้อง มึงช่วยฉันคิดดิว่าฉันจะเอาโทโมะคืนมายังไง 

ป้อง // กูก็ไม่รู้วะ กูอยากได้แก้วคืน

พิม// เราต้องร่วมมือกัน แต่มึงรู้หรือเปล่าว่าพวกมันไปไหน

ป้อง// กูไปดูที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่สักคน คงหนีกันไปไหนสักแห่งมั้ง

พิม// ต่อให้พวกมันจะหนีกันไปที่ไหน กูจะตามหาพวกมันจนเจอ และจะเอาคืนพวกมันให้สำเร็จ

ป้อง // โดยเฉพาะไอ้โทโมะ  แย่งเมียกูไป

พิม // อย่ามาว่า โทโมะของฉัน เพราะเมียมึงไม่ใช่หรอที่มายุ่งกับโทโมะอะ

ป้อง // คนของมึงนั่นแหละที่มายุ่งกับคนของกู

พิม// พอ!!! จะมาเถียงกับกูช่วยกันหาพวกมันก่อนว่าพวกมันไปอยู่ที่ไหน

ป้อง // เดี๋ยวกูบอกลูกน้องให้ไปตามหาพวกมัน  ไม่เกิน 3 วัน เจอพวกมันแน่นอน

พิม// ขอให้ได้อย่างที่ปากพูด ไม่ใช่ดีแต่พูดไปวันๆ

ป้อง // แล้วมึงหาได้ดีกว่ากูหรอไงวะ

พิม// เออ กูจะค่อยดู

ที่ไร้องุ่น

แก้ว// ลูกจ๋า แม่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะดูแลหนูได้ดียังไง แต่แม่สัญญาว่าแม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุด ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นแบบไหนก็ตาม แล้วเเก้วก็ลูบท้องของเทอ

โทโมะ// แก้ว ทำไรอยู่อะครับ

แก้ว // เปล่านิ  แค่นั่งดูท้องฟ้า

โทโมะ// อย่าคิดมากเลยนะ ทุกอย่างมันจบแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเรื่องของเรา 

แก้ว// นั่นสินะ

โทโมะ// ลูกจ๋า พ่ออยากเห็นหน้าลูกจัง พ่อสัญญาว่าจะดูแลลูกและแม่เป็นอย่างดี จะไม่ให้ใครมาทำร้ายได้ แล้วโทโมะก็จุ๊บท้อง

ด้านทาง พิม-ป้อง

ป้อง// ได้ความมาว่าไงบ้าง  ว่าพวกมันหนีไปอยู่กันที่ไหน

ลูกน้อง// มันหนีกันไปอยู่ที่ไร่องุ่น ที@#@#@#@#@

ป้อง// โอเคร มึงไปเตรียมของตามที่กูสั่งให้พร้อม วันพรุ่งนี้กูจะออกเดินทาง

ลูกน้อง// ครับนาย

ป้อง // พิม กูได้ที่อยู่ของพวกมันแล้ว 

พิม // ที่ไหน  มันไปอยู่กันที่ไหน

ป้อง// ไร่องุ่น

พิม// หึหึ คิดว่าพวกมึงจะหนีกูพ้นหรอ

ป้อง// ออกเดินทางพรุ่งนี้

พิม // เตรียมทุกอย่างให้พร้อม กูจะจัดการให้เสร็จสิ้น

ป้อง// อย่าทำร้ายแก้วกู คนที่มึงทำได้คือไอ้โทโมะและลูกที่อยู่ในท้องของแก้วที่เป็นเลือดเนื้อของมัน

พิม// ไม่ได้ อย่าทำไรโทโมะของกู สิ่งที่ทำได้คือ ลูกของมัน

ป้อง//แล้วแต่มึงเลยยย กูแค่จะเอาแก้วคืน

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา