เราจะรักกันไม่ได้จิงหรอ

10.0

เขียนโดย coolzagang

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.04 น.

  20 session
  38 วิจารณ์
  31.21K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) สุขสันวันครอบครัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

คาเมล "คุณยายขาเมลว่าเรามาทำคัพเค้กไปทานเล่นกันดีกว่าค่ะ "

แม่มล " ก้อดีลูก หลานยายคิดดีนร๊เนี่ย "

2 ชั่วโมงผ่านไป

แม่มล " มาแล้วจร๊เด็กๆหนุ่มๆสาวๆ มาทานคัพเค้กกันดีกว่า "

แก้ว " ค่ะแม่แต่เอ๊ะนู๋เมลไปไหนคะเนี่ย "

แม่มล " ลูกสาวเรานร๊หรอทำอาหารเย็นอยู่ลูก แม้เด็ก5ขวบทำเป็นทุกอย่างเลยแถมเก่งงานบ้านงานเรือนด้วย "

คาเมล " ทุกคนคะอาหารเมื้อเย็นเสร็จแล้วค่ะ เมลตั้งโต๊ะเรียบร้อยแล้วค่ะ "

ห้องอาหาร

ฟาง " ว้าวหน้าทานจังคุณแม่ทำหรอคะ "

แม่มล " ป่าวลูก ลองทานสิจร๊ "

ป๊อปปี้ " อร่อยจังเลยคับนม "

เขื่อน " ใครทำหรอคับ "

โทโมะ " นั้นสิคับคุณแม่คุณพ่อ "

พ่อรังษี " ลูกสาวเรานั้นแหละโทโมะ "

ทั้งหมด " น้องเมลหรอคับ/คะ "

คาเมล " ทำไมหรอคะไม่อร่อยหรอคะ "

โทโมะ " อร่อยลูกไม่เหมือนแม่เราเลยทำไรก้อไม่เป็น "

แก้ว " แล้วมาเอาทำเมียทำไมฮะ "

โทโมะ " โอ๋ อย่างอลนร๊แก้ว " 

kamail tack

อยากให้ป๊ากับม๊ารักกันจังเลย แต่ป๊าทำไมต้องรีบกับกรุงเทพด้วยก้อไม่รู้เฮ้อ รู้แล้วเราก้อทให้ป๊าอยู่นานๆสิ

kamail tack end

คาเมล " ป๊าเมลอยากมีน้องอ่าส์ "

โทโมะ " อยากมีน้องหรอได้สิลูก "

แก้ว " คุยอะไรกันคะสองคนพ่อลูก "

โทโมะ " แก้วลูกอยากมีน้องอ่าส์ เอาไงจะทำให้ลูกมั้ย "

แก้้ว " อยากมีน้องหรอคะน้องเมล "

คาเมล " ค่ะ ม๊าเมลอยากมีน้องอ่าส์ "

แก้ว " ก้อได้ค่ะ ม๊าจะมีให้เมล "

เช้าวันรุ่งขึ้น

โทโมะ " แก้วตื่นคับ " 

แก้ว " แก้วตื่นแล้วคุณจะแต่งตัวไปไหนอ่าส์ "

โทโมะ " แก้วโมะต้องกับกรุงเทพวันนี้ "

แก้ว " โมะคุณจะหยุดอยู่ที่นี่ซักอาทิตย์ไม่ได้หรอน้องเมลแกรอคุณมา 5 ปี คุณจะไม่อยู่ให้แกหายคิดถึงหน่อยหรอ "

่่โทโมะ " แก้วโมะอยากอยู่นร๊ แต่โมะยังเคลียงานไม่เรียบร้อย "

แก้ว " หรือว่าคุณมีคนใหม่แล้วล่ะโทโมะ "

โทโมะ " แก้ว โมะขอโทษ "

แก้ว " จะไปไหนก้อไปแก้วจะบอกน้องเมลเองว่าป๊าเค้ามาอยู่กับเราไม่ได้ก้อแค่นั้นเอง "

หน้าห้อง

คาเมล " ฮึก ป๊าไม่รักเมลจริงๆด้วย "

หน้าบ้าน 

พ่อรังษี " คุณใครเอารถไปไหนเนี่ย "

แม่มล "หนูเมลค่ะคุณขับรถออกไปไหนก้อไม่รู้ "

แก้ว " แม่คะใครเอารถออกไปไหนหรอ "

แม่มล " ลูกสาวเรานั้นแหละ "

แก้ว " น้องเมล "

โทโมะ " แก้ว อย่าเป็นไรนร๊ "

กริ๊ง ~กริ๊ง

แม่มล " ฮัลโหลค่ะ "

......" ค่ะเราโทรจากโรงพยาบาลนร๊คะ "

แม่มล " ค่ะมีใครเป็นอะไรคะ "

......." เด็กหญิงคาเมลล่ารถชนค่ะ "

แม่มล " อยู่โรงพยาบาลอะไรคะ "

......." โรงพยาบาลเชียงใหม่ "

ณ โรงพยายบาลเชียงใหม่

ห้อง ICU

แก้ว " น้องเมลอย่าเป็นไรนร๊ลูก "

โทโมะ " ลูกต้องไม่เป็นอะไรแก้ว "

แก้ว " ลูกเป็นแบบนี้ก้อเพราะคุณโทโมะ "

โทโมะ " แก้วมีเหตุผลหน่อยสิคุณ "

ซักพักหมอก้อออกมา

แก้ว " หมอคะ ลูกสาวดิชั้นเป็นไงบ้างคะ "

หมอ " พ้นขีดอันตรายแล้วคับแต่ต้องให้เด็กอยู่ที่นี่เพื่อดูอาการก่อนนร๊คับ "

แก้ว " ค่ะหมอ ห้องไหนคะ "

หมอ " 246 คับ "

ห้อง 246

แก้ว " น้องเมล ตื่นขึ้มาคุยกับแม่สิลูก "

คาเมล " อือ ม๊าเมลเจ็บ "

แก้ว " เจ็บตรงไหนลูก "

โทโมะ " แก้ว น้องเมล โมะกลับแล้วนร๊ "

คาเมล " ไปเลย เมลไม่รักป๊่าแล้ว "

โทโมะ " ไม่รักก้อไม่ต้องรัก "

.......................................................................................................................................

พี่โทโมะใจร้ายอ่าส์ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา