My close friend ทั้งหัวใจให้นายเพื่อนสนิท

9.0

เขียนโดย PFไฟติ้งส์

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 11.05 น.

  8 session
  39 วิจารณ์
  13.29K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 8

@ สยาม

Fang talk

                ตอนนี้พวกเรามาอยู่สยามกันแล้วค่ะ แต่ว่าฟาง..... ยังง่วงอยู่เลยน่ะ เพราะตลอดทางที่นั่งรถตาป๊อปปี้มาฟางก็หลับตลอดทางเลย ตานี่ก็ขับรถนุ่มไม่มีที่ติ ฟางเลยหลับสนิทไม่ผิดเพี้ยน 5555 แต่การหลับสนิทย่อมมาพร้อมกับการหลับลึก พอมาถึงตาป๊อปปี้ก็ต้องกระหน่ำปลุกฟางอีกยกซิค่ะงานนี้5555 แต่พอลงจากรถยัยเฟย์ก็บ่นทันที

 

“โอ๊ยยยยย หิวๆๆๆ ยัยฟาง แกรู้มั๊ย เพราะแกตื่นสาย ทำให้ฉันหิวจนไส้จะขาดแล้วเนี่ย เพราะฉะนนั้น....”

 

ยัยเฟย์พูดแล้วชี้นิ้วมาที่ฉันแต่ก่อนจะพูดจบประโยคยัยเฟย์ก็หันไปยิ้มกรุ่มกริ่มกับยัยปก้ว 2 คน เอ่อ.... ยิ้มแบบนี้น่ากลัวแหะ

 

“แกต้องเลี้ยงข้าว!!!!”  ยัยเฟย์กับยัยแก้วพูดพร้อมกัน นั่นไงเดาผิดซะที่ไหน ยัยพวกนี้ยิ้มแบบนี้ทีไร ฉันเดือดร้อนทุกทีซิน่า

 

“ห๊ะ!!! แกจะให้ฉันเลี้ยงข้าว!!! พูดแบบนี้หาเรื่องกินของฟรีนี่หว่า”  ยัย 2 คนนี้ตลอดๆ แต่แค่ยัย 2 คนนี้ไม่เท่าไหร่หรอกน่ะ ดันมีแกนนำความงกอย่างนายโทโมะมาร่วมกระบวนการด้วยนะซิ งานนี้ท่าจะรอดยาก

 

“ไม่เป็นไรหรอกน่าฟูๆ บ้านแกออกจะรวยใช่มั้ย?”  นายโทโมะพูดแล้วลอยหน้าลอยตาเดินไปโอบไหล่ยัยแก้ว หนอยแหน่ะ บ้านแกออกจะรวยหรอ แล้วมันธุระอะไรที่ฉันต้องจ่ายย่ะ หึๆ งานนี้ตาป๊อปต้องช่วยฉัน

 

“ป๊อป~ ป๊อปจ่ายให้ฟางหน่อยน่ะ แล้วฟางสัญญาว่าจะไปขอเบอร์ น้องเพชรเกรด 11 ให้ น่ะๆๆ น้า~ *O*”  อ้อนสุดริษค่ะ ป๊อปซะอย่างเอาผู้หญิงมาล่อนิดเดียว ตานี่ก็ใจอ่อนระทวยแล้ว ฉันรู้ไต๋พวกนายหมดแล้วหล่ะย่ะ

 

“โห~ ฟูๆ เล่นอ้อนไอ้ป๊อปแบบนี้มันก็ใจอ่อนสิ ไม่ได้น่ะไอ้ป๊อปมันไม่คุ้มน่ะเว้ย งานนี้แกหมดเยอะแน่”  ไอ้เขื่อนไอ้นี่ก็ยุอีกคน ฮึย!! มันน่านักเดี๊ยวให้จ่ายเองซะเลยหนิ แฟนมันเนี่ยกินน้อยๆที่ไหนหล่ะ

 

“ป๊อป ป๊อปอย่าไปฟังตาเขื่อนแตกน่ะ ป๊อปต้องฟังฟางคนเดียว ระวังจะไม่ได้เบอร์น้องเพชรคนสวยน้า~” เอาน้องเพชรมาล่ออีกแล้ว จะรอดไหมงานนี้หนอ

 

“อ่ะๆ ก็ได้ๆ แต่ห้ามลืมนะ น้องเพชร เปิดเรียนวันจันทร์ ต้องมีเบอร์น้องเพรชให้น่ะ” ตาป๊อปพูดลัวชี้หน้าขาดโทษฉัน หึ ขอแค่นายจ่ายให้ฉัน เบอร์น้องเพชรก็ไม่มีความหมายกับฉันแล้วย่ะ 55555 ตาป๊อปเอ๋ย เตรียมอกหักสะเถอะเด็กน้อย

 

“อืม แน่นอน”

 

“พวกแกจะเจรจากันอีกนานมั้ย ฉันจะได้ไปนอนรอที่ร้านอาหารซะเลย” ยัยเฟย์พูดแล้วทำสีหน้าประมาณว่า  ‘ถ้าแกยังคุยกันไม่เสร็จ แกเตรียมลงไปนอนเล่นในกระเพาะอาหารฉันได้เลย’ ยัยนี่จะหิวโอเวอร์เกินไปมั้ยเนี่ย

 

“เออๆ เสร็จแล้ว ป่ะ ไปหาร้านกัน กินเต็มที่ ป๊อปปี้จ่าย” เพื่อนๆอย่าคิดว่าประโยคนี้ตาป๊อปปี้พูดน่ะ เพราะฟางเป็นคนพูดเองหล่ะ ดูป๊อปดิ จ้องหน้าฟางเขม็งเลย

 

“555555 ยัยแสบเอ๊ย” ยัยแก้วว่าฉันแสบ เดียวแม่จับทึ้งหัวซะหรอก ฉันหันไปแยกเขี้ยวให้ยัยแก้ว แล้วขว้าแขนตาป๊อปปี้เดินตามยัยเฟย์กับนายเขื่อนที่เดินนำไปไกลมากกกกแล้ว

 

ตอนนี้ฉันอยู่ในร้านอาหารร้านหนึ่ง ในสยามเนี่ยหล่ะ พวกเราทั้ง 6 คนนั่งอยู่ในโซนส่วนตัว ตอนนี้กำลังจะสั่งอาหารแล้ว แต่.... เลือกไม่ถูกเลยแหะ อาหารน่ากินทั้งนั้นเลย นี่ถ้าไม่ติดว่าเกรงใจ เพราะตาป๊อปปี้เป็นคนจ่ายน่ะ แม่จะสั่งให้หมดร้านเลย โฮะๆ แต่ที่จริงถ้าสั่งก็ไม่มีปัญหาหรอก เพราะนายป๊อปเนี่ยไม่กล้าขัดหรอก ลองขัดสิ แม่จะกระโดดงับให้หัวหลุดเลย 5555

 

“นี่ สาวๆคร้าบบบ จะสั่งอะไรก็สั่งสักทีเถอะ พนักงานเค้ามารอรับออเดอร์ ตั้งนานแล้วเนี่ย” นายโทโมะบ่นให้ พวกนี้ทำไมขี้บ่นกันจังเลย มีตาเขื่อนมั้งที่ไม่ค่อยจะบ่น เอาแต่เล่นซะส่วนใหญ่ ฟังแล้วดูเหมือนนายเขื่อนเป็นเด็กเลยเนอะ   - -

 

“อืม~ งั้นเอา อันนี้ๆๆๆๆๆๆๆ”

 

ยัยเฟย์ชี้นิ้วสั่งๆๆๆๆๆๆ โดยไม่เงยหน้ามามองพนักงานที่ยืนจดออเดอร์เลย เค้าคงอึ้งอ่ะนะ ประมาณว่า ‘คุณลูกค้าสั่งเผื่อผู้ประสบภัยน้ำท่วมด้วยใช่มั้ยค่ะ’ แน่หล่ะเป็นใครก็คิดแบบนั้น ยัยนี่ตัวเล็กนิดเดียว สั่งมากะเอาให้อิ่มเป็นเดือนเลยทีเดียว -_-

 

“พอเถอะคร้าบบบบบบบ” สามเสียงประสานกัน โดย นายเขื่อน นายโทโมะ และนายป๊อปปี้ พร้อมยกมือเบร็คยัยเฟย์ที่ทำท่าจะสั่งแบบไม่หยุดหายใจ

 

“เฟย์เย่คร้าบบบ สั่งเยอะขนาดนั้น ไอ้ป๊อปก็กระแฟบกันพอดีซิครับงานนี้” นายเขื่อนพูดพร้อมสีหน้าเอือมระอาส่งไปให้ยัยเฟย์

 

“ก็.. ไม่เห็นพวกนายสั่งซักที ฉันก็เลยสั่งให้ ฉันอุตส่าห์หวังดีนะเนี่ย มองไม่เห็นน้ำใจกันเลย เนอะป๊อปเนอะ” ยัยเฟย์พูดแล้วหันไปพยักเพยิดกับตาป๊อปปี้ เหอะๆ น้ำใจทำให้เพื่อนหมดตัวน่ะสิ โคตรหวังดีเลยว่ะเฟย์

 

“เอาเป็นว่าพอแค่นี้ก่อนน่ะค่ะ” ยัยแก้วหันไปพูดกับพนักงานสาวสวย แตน้อยกว่าฉันนิดนึง (หลงตัวเองอีกแล้ว// ไรเตอร์) เค้าพยักหน้ารับคำ แล้วเดินออกไป พนักงานที่ไหนเค้าสอนให้พยักหน้าย่ะ ต้องพูดเพราะๆสิ ฮึ่ย!!

 

หลังจากนั้นสักพัก อาหารก็มาครบตามที่ยัยเฟย์สั่ง แล้วเราก็กินๆๆๆๆๆๆ

 ^_______________________________________________________________^

เป็นไงบ้างเอ่ยตอนนี้ปั่นสดๆร้อนๆ กันเลยทีเดียว สนุกไม่สนุกยังไงก็เม้นบอกกันหน่อยน่ะ โหวตให้ด้วย แล้วตอนนี้เปิดเรื่องใหม่แล้ว ไปอ่านไปเม้นให้ด้วยน่ะจ๊ะ บ๊ายบาย~

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา