เรื่องรักเรา...........^_^

8.5

เขียนโดย Mild_poppy

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.09 น.

  43 ตอน
  145 วิจารณ์
  87.28K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 14

“นี่นาย สองทุ่มแล้วกลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวพี่ชั้นสงสัยว่าไปไหนมา”ป๊อปปี้(หญิง)พูด

“อืมๆไปก็ได้ วันนี้อาหารอร่อยมะ”ทีเจถาม

“ร่อยมากๆเลย ป้านวลนี่ใจดีเนอะ”ป๊ฮปปี้พูแล้วยิ้ม

“อืม”ทีเจตอบสั้นๆ

ณ หอพัก

“นายขอบคุณนะ”ป๊อปปี้พูดกับทีเจ

‘ไม่เป็นไรหรอกป๊อป แค่นี้จิ๊บๆอ๊ะ ว่าแต่ป๊อปมีชุดที่จะไปงานเลี้ยงที่มหาลัยยัง?“ทีเจถามป๊อปี้และทั้งคู่ก็เดินไปเรื่อยๆ

“เอ่อ ยังเลยป๊อปไม่รู้จะใส่อะไรอ๊ะ ว่าจะไม่ไปด้วยซ้ำ”ป๊อปปี้พูด

“พรุ่งนี้เราไปห้างกันมะ เราพาไป”ทีเจเสนอ

“ก็ได้”ป๊อปปี้พูด

ณ ห้อง 322

“นี่นายวันงานมหาลัยนายแต่งตัวอะไรไปหรอ? ใส่ชุดนี้ดีปะ?”แก้วถามโทโมะแต่แก้วก็ยังคนเสื้อของโทโมะอยู่และหยิบชุดสูตรขึ้นมา

“ไม่เอาชุดนี้  งานเค้าจัดกันที่ผับแต่งตัวต้องเท่ๆๆซิแก้ว”โทโมะพูด

“แล้วแก้วแต่งไรดีอ๊ะ?”แก้วทำท่าคิด

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปห้างกันดีกว่าไปซื้อเสื้อใหม่ไปดีมะแก้ว”โทโมะบอก

“ดีๆแก้วยังไม่รู้เลยว่าจะใส่ชุดอะไร”แก้วพูด

“ง่วงๆๆๆๆๆ นอนดีกว่ามาแก้วมานอนกันดีกว่า”โทโฒะพูดแก้วกอดแก้ว(เอาอีกแล้วคู่นี้)

“นี่นายปล่อย  นายรู้มั๊ยว่าชั้นเป็นใครมาทำอน่างนี้กับชั้นทำไม”แก้วพูดแล้วตีโทโมะ

“รู้ซิแก้วเป็นเมียของโมะไงจำไม่ได้หรอ”โทโมะพูดแล้วยิ้มกว้างให้แก้ว

“ไอบ้าพูดไรเนี่ยอายนะโว้ยยยยยย”แก้วพูดแล้ววิ่งไล่ตีโทโมะ(จะได้นอนมั๊ยเนี่ย)

“ยอมแล้วคร้าบบบบ”โทโมะพูด

“ก็ได้ที่หลังอย่าพูดอย่างนี้ดิ๊ อายนะโว้ยย”แก้วพูด

“ไม่พูดก็ได้คร้าบบบบบ”โทโมะพูด

“ไม่อยากพูดกับนายแล้ว ไปนอนดีกว่า”แก้วพูดแล้วเดินไปนอนหน้าตาเฉย

“รอด้วยซิคร้าบบบบ”แล้วโทโมะก็เดินตามแก้วไป

ณ ห้อง323

“นี่นายวันงานมหาลัยชั้นจะใส่ชุดนี้”ฟางชูชุดที่ซื้อมาตอนที่ไปซื้อห้าง(ย้อนไปอ่านตอน 6 ก็ได้นะ)

“ก็สวยนะฟาง”ป๊อปปี้ตอบเสียงธรรมดาแล้วก็นอนกระดิกเท้าอยู่บนเตียง

“แล้วป๊อปใส่ไรอ๊ะ ฟางช่วยเลือกปะ”ฟางถามป๊อป

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวป๊อปไปหาซื้อพรุ่งนี่ดีกว่า นี่ก็ดึกแล้วนอนกันเถอะฟาง”ป๊อบปี้พูดแล้วเดินมกอดฟางด้านหลังแล้วเอาคางวางไว้บนไหล่ฟางแล้วหลับตา

“ป๊อปฟางหนักปล่อย”ฟางพูด

“ก็ได้ป๊อปถามไรฟางหน่อยซิ”ป๊อปปี้ปล่อยฟางแล้วจับฟางหันหน้ามาแล้วโอบเอวไว้

“ถามไรอ๊ะ เร็วๆจะนอน”ฟางพูด

“เอ่อ ป๊อปรักฟางแล้วฟางรักป๊อปปะ”ป๊อปปี้ถามฟางเอาฟางตอบไม่ถูกเลย

“เอ่อ.....เอ่อ  ระ......รักซิ  มากด้วย”ฟางพูดท่าทางฟางเขินมากๆ

“หรอ ไม่เชื่อหรอกฟางต้องทำอย่างนี้ถึงจะเชื่อ”ป๊อปปี้แกล้งฟางป๊อปปี้เอามือชี้ที่ปากของตนเพื่อให้ฟางจูบ

“ไอบ้า ไม่ทำหรอกใครจะกล้า”ฟางพูดเสียงดัง

“แสดงว่าฟางไม่รักป๊อปเชอะงอลแล้ว”ป๊อปพูดเสร็จก็เดินไปที่เตียงแต่ระหว่างเดินไปถึงเตียงก็........

“เดี๋ยวป๊อป”ฟางเรียกป๊อปแล้วเดินมายืนตรงหน้าฟาง

“มีระ......อุ๊บ”ป๊อปปี้ตาโต ตกใจ ดีใจ ออยู่ๆฟางก็ดึงเสื้อป๊อปปี้ลงมาแล้วจุปอย่างแรง

“พอใจยังหะ”ป๊อปปี้ไม่รู้จะพูดไรเพราตกใจไม่คิดว่าฟางจะทำจริงๆ

“เอ่อ พอแล้วไปนอนกันดีกว่า”ป๊อปปี้พอหายอึ้งก็หน้าบานแล้วจับมือฟางไปที่เตียงแต่....

“รู้ยังว่ารัก”ฟางถามหน้านิ่ง

“รู้แล้วคร้าบบบบบบบบบบบ จุ๊บ”ป๊อปปี้พูดเสร็จก็หอมแก้มฟาง 1 ทีแล้วทั้งคู่ก็นอน

ณ เช้าวันใหม่

“โอ๊ย เช้าอีกแหละน่าเบื่อยังหลับไม่เต็มอิ่มเลย”ป๊อปปี้(หญิง)พูดอย่างงัวเงีย

“กี่โมงแล้วเนี่ย”.ป๊อปปี้(หญิง)หยิบนาฬิกามาดู

“7 โมงเอง 11 โมงค่อยตื่น”ป๊อปปี้(หญิง)วางนาฬิกาแล้วนอนต่อ

ห้อง 322

“หิๆๆ  ฮ่าๆๆ หิๆๆๆ”เสียงโทโมะหัวเราะ(ละเมอ)

“นี่นายเป็นบ้าไรเนี่ยเสียงดังอ๊ะ”แก้วที่หลับตาอยู่ก็ต้องลืมตาดูว่าโทโมะเป็นไร

“หิๆๆฮ่าๆๆๆๆๆ หึๆๆ ฟิๆๆ”โทโมะก็ยังละเมอต่อ

“นายนอนยังน่ารักเลยนะเนี่ย”แก้วหันมาก็เจอกับโทโมะทีนอนหัวเราะ(เหมือนคนบ้าเลย)และแก้ก็มองหน้าโทโมะแล้วยิ้มๆๆๆๆๆอยู่คนเดียว(นี่ก็บ้า)แล้วก็ล้มตัวนอนต่อ

ห้อง 323

“โอ๊ย ฟางป๊อปเจ็บนะ โอ๊ย”ป๊อปปี้ร้องเสียงดังเพราะขาของฟางฟาดเข้ามาที่ท้องป๊อปปี้เต็มๆ

“หมอนข้างจ๋า จุ๊บๆๆๆ”ฟางละเมมอหาหมอนข้างของตนและคิดว่าป๊อปปี้คือหมอนข้างเลยคว้าเข้ามากอดจูบเต็มที่

“ผู้หญิงบ้าไรเนี่ยแรงเยอะเป็นบ้าเลย แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วอย่าเอาหน้าของฟางมาเบียดป๊อปได้มั๊ยมันไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเถอะ เอาเข้าไปยิ่งพูดยิ่งเบียด อย่าเบียดซิเดี๋ยวป๊อปน้อยตื่นตัวมันจะไม่ดีนะฟาง”ป๊อปปี้คิดในใจตอนนี้หน้าป๊อปปี้มีแต่เหงื่อเต็มไปหมด และก็มี  ก๊อกๆๆๆๆๆๆ

“ฟางตื่นๆๆ มีคนมี่ห้องอ๊ะ”ป๊ฮปปี้ปลุกฟาง

“อืมๆ”แล้วทั้ง 2 ก็ลุกขึ้นไปเปิดปะตูโดยป๊อปปี้เป็นคนเปิด

“ยัยฟะ...ฟาง  อ้าว พี่ป๊อปปี้อยู่หอพักหรอคะแล้วพี่ฟางละคะ”เสียงใสๆของเด็กคนหนึ่งพูด

“อ้าวพิมมีไรหรอ”ฟางถามแบบไม่ค่อยสบอารมซักเม่าไหร่หรอก

“นี่เธออยู่กับพี่ป๊อปหรอ”พิมถาม

“อืมใข่ทำไมหรอ”ป๊อปปี้ตอบแทน

“เอ่อคือไม่มีไรหนอกคะ คือจะมาบอกพี่ฟางว่า พรุ่งงานเริ่มหกโมงเย็นนะ บายคะพี่ป๊อปพรุ่งนี้เจอกัน”พิมพูดแล้วเดินไปเลย

“บายคะพี่ป๊อปพรุ่งนี้เจอกัน”ฟางพูดแล้วล้อเลียนเสียงพิม

จบก่อนๆๆ ช่วงนี้ไรเตอร์ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่อยากได้เม้นและกำลังใจเป็นยา

จุ๊บๆๆๆๆ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา